Een Indische skyline - Fridus Steijlen - ebook

Tijdens de herdenking van het einde van de oorlog in Nederlands-Indië in 1990 gooide een Indische Nederlander een ei naar minister-president Ruud Lubbers. De eigooier was verbolgen over de manier waarop de Nederlandse overheid Indische Nederlanders negeerde. Dit 'ei-incident' was een van de aanleidingen voor het ontstaan van een overleg tussen de Nederlandse regering en Indisch Nederland. Het was tevens het begin van een periode waarin meerdere Indische organisaties tot bloei kwamen. Tegelijkertijd waren er Indische organisaties actief die al vanaf de jaren vijftig de Indische cultuur en identiteit uitdroegen. Dit boek gaat over wat belangenbehartigers, cultuurondernemers, Indische media en veel andere organisaties tussen 1980 en 2010 te vertellen hadden over wat 'Indisch' was. 'Een scherpe én genuanceerde analyse [...]. De keuze voor organisaties als primaire ingang om het vestigingsproces te bestuderen is een wezenlijk toevoeging aan de literatuur waarin het individuele of juist het

In 1899 publiceerde de Indische schrijfster Dé-Lilah (pseudoniem van Lucy van Renesse) Mevrouw Klausine Klobben op Java, een fascinerend reisverhaal waarin ze enigszins gefictionaliseerd haar vijf maanden durende reis over Java beschreef. Minder bekend is dat ze hierna nog een tweede reisverhaal heeft geschreven: Mevrouw Klausine Klobben bij de Overburen, dat nooit in druk is verschenen. Dé-Lilah brengt hierin verslag uit van een reis in 1897 langs de westkust van wat tegenwoordig Maleisië is. Dit verhaal van een Indo-Europese vrouw die alleen door een onherbergzaam gebied reist, wordt nu voor het eerst openbaar gemaakt. Het is een uniek verhaal, omdat het een hybride en kritisch perspectief biedt op het Europese kolonialisme. Los daarvan is het vanwege de vlotte stijl en de vele avonturen een meeslepend reisverhaal. In de inleiding schetsen de bezorgers de literair-historische context.

De Indië-herdenking op 15 augustus vormt de aanleiding tot deze autobiografische terugblik in historisch perspectief. Van der Weele brengt zijn jeugd door in het voormalige Nederlands-Indië, gedeeltelijk in een jappenkamp. Het zonnige leven wordt drastisch verstoord door de Japanse bezetting. Het leven in de Japanse interneringskampen wordt beschreven vanuit de belevingswereld van het kind. Ingrijpend is een langdurige opname wegens kinderverlamming in een ziekenhuis buiten het jappenkamp. De impact van Indië, het jappenkamp en de kinderverlamming op het latere leven wordt geanalyseerd. De handicap blijkt toch ook bepaalde positieve gevolgen voor het leven te hebben gehad. Ten slotte vraagt de schrijver zich af in hoeverre hij zich een Groninger voelt dan wel een jongen uit Indië.