Een autobiografie over trauma - Peter A. Levine - ebook

Ontdek de diepgaande inzichten en persoonlijke reis van Peter A. Levine, de visionaire ontwikkelaar van Somatic Experiencing, in 'Een autobiografie over trauma'.

'Een autobiografie over trauma' is een aangrijpend en persoonlijk verhaal, waarin Peter Levine gedetailleerd zijn gewelddadige en onveilige jeugd beschrijft. Juist vanuit deze onstabiele basis kon hij zijn lichaamsgerichte helingmethode Somatic Experiencing (se) ontwikkelen. Deze methode gaat ervan uit dat de gebeurtenis zelf meestal niet de oorzaak is van langdurig trauma. Het is de vastgezette reactie in het lichaam hierop, die ervoor zorgt dat het zenuwstelsel uit balans raakt. Door gericht te werken met de taal van het lichaam (somatische sensaties), wordt de balans hersteld en kan het trauma worden verwerkt.Door zijn verhaal en gevoelens te delen wil hij anderen aanmoedigen om ook hun verhaal te vertellen: 'Ik ben er vast van overtuigd dat we allemaal waardevolle verhalen te vertellen hebben en dat het vertellen ervan ons kan helpen groeien en helen. Het is mogelijk om innerlijke rust en heelheid te bereiken, hoe vreselijk het trauma ook is dat je meemaakte.' Iedereen met een

Anthony Trollope (1815-1882) heeft in zijn leven meer gedaan en geschreven dan welke Engelse auteur ook. Hij publiceerde eenenvijftig boeken, voor het merendeel omvangrijke, veeldelige romans. hij was hoofdinspecteur bij de posterijen in Ierland en heeft in een aantal Engelse koloniën de postdienst georganiseerd. Trollope was extreem bereisd, kon nooit genoeg krijgen van jagen en paardrijden en heeft en passant de brievenbus ingevoerd. Het is een raadsel waar hij de tijd vandaan haalde om nog zo'n enorm oeuvre te schrijven. Een voordeel was dat Trollope graag schreef tijdens trein- en bootreizen. Bovendien schreef hij vóór het ontbijt al een paar uur. Tien jaar voor zijn dood voltooide hij een van de neest openhartige en levendige autobiografieën uit de negentiende-eeuwse literatuur, droogweg Een autobiografie geheten. Na de met veel humor en zelfspot geschreven reis door zijn eigen leven en boeken noteerde Trollope: 'En nu steek ik mijn hand op en wuif ik vanaf de andere oever allen

Otto de Kat keert terug in de flat van zijn allang overleden ouders, die daar in 1941 kwamen wonen, in een gebombardeerd Rotterdam.

Otto de Kat keert terug in de flat van zijn allang overleden ouders, die daar in 1941 kwamen wonen, in een gebombardeerd Rotterdam. Hij werd er na de oorlog geboren en groeide er op. Nu richt hij zich opnieuw in, en uit alle kamers komen de herinneringen, oude geschiedenissen en soms nieuwe inzichten. Hij duikt onder in de microkosmos van het gezin, en weer ondergaat hij de toverwereld van zijn jeugd. Door alle onontkoombare herinneringen heen schetst hij het leven van zijn ouders in de oorlogsjaren, waarin ze in hun flat en hun straat ondanks alles zoveel geluksmomenten kenden. Meanderend en associërend tekent hij de kaart van een verleden dat niet wil verdwijnen. Het geloof en de dood van zijn moeder, de ziekte van zijn vader, hoe zijn broer en hij hetzelfde meisje liefhadden, het verongelukken van zijn beste vriend. Zeer ingrijpende en aangrijpende gebeurtenissen, maar hij weet zo te schrijven dat er iets lichts uit ontstaat, iets zachts, iets dat alles te maken heeft met geluk.