Een adelaar in Nederlands-Indië - Arend Noordam - ebook

Arend Noordam, de schrijver van deze trilogie in een band, symboliseert en karakteriseert zijn ervaringen uit zijn leven als zijnde een 'Arend' in dienst van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger. Na zijn lagereschooltijd werkte hij eerst als boerenknecht in een klein dorp. In 1936 ging hij als KNIL-militair naar Nederlands-Indië. Deze tijd beschrijft hij in Het Adelaarsjong leert vliegen. Na vier jaar KNIL-tijd werd hij vanwege een ongeval medisch afgekeurd, maar bleef in Nederlands-Indië. Deze periode en de tijd in een Jappenkamp tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt beschreven in het tweede deel De Adelaar wordt gekooid. Het laatste deel, De Adelaar herkrijgt zijn vrijheid, verhaalt van de transitie van Nederlands-Indië naar de zelfstandige staat Republiek Indonesië. Arends jeugd in een dorp, met een strenge christelijke opvoeding in een groot gezin van vijftien kinderen, heeft altijd grote invloed gehad op zijn verdere leven. Het vasthouden aan christelijke normen en waarden

Gerard Johan Burgers, geboren 24 april 1924 te Boxtel, woonde met zijn ouders in Vught toen zij daar op 26 oktober 1944 door de oprukkende geallieerde troepen werden bevrijd van de Duitse bezetter. Hij slaagde er in om begin 1945 via Brussel, naar Engeland te gaan nadat hij zich als oorlogsvrijwilliger had aangemeld bij de Nederlandse luchtstrijdkrachten. Bij de Koninklijke Luchtmacht (Royal Air Force) werd hij opgeleid tot vlieger met bestemming deel te gaan uitmaken van het Mitchell squadron dat zal worden ingezet bij de bevrijding van Nederlands Oost-Indië. Na terugkeer in Nederland werd echter vrijwel zijn gehele opleidingsklas bestemd voor aflossing van de vliegers van "Nr. 6 ARVA-Squadron" dat reeds sinds 1946 op Java operationeel was. Zo vertrok hij in maart 1948 naar Indonesië waar hij tot half 1949 deel uitmaakte van dat Squadron en in West- en Midden Java een groot aantal vluchten maakte ter ondersteuning van de grondtroepen, met als voornaamste taken het verkennen van hun

In het begin van de twintigste eeuw besloot het koloniale bewind in Nederlands-Indië het lokale bestuur te reorganiseren, in een poging om tegemoet te komen aan de wens van de Europese inwoners om meer zeggenschap in het bestuur. In 1905 kregen voor het eerst de grotere bevolkingscentra op Java een extra bestuurslaag in de vorm van een gemeente. Later kwamen er ook gemeenten op Sumatra, Celebes, Borneo en de Molukken. Deze gemeenten kregen een gemeenteraad die door de bewoners, zowel Nederlandse als inheemsen, gekozen werd. Pas in 1916, werd hieraan het ambt van burgemeester toegevoegd, een bestuurlijke indeling die bleef bestaan totdat de Japanse bezetter in 1942 hieraan een einde aan maakte. Uiteindelijk dienden er tot aan de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië 86 burgemeesters. In dit naslagwerk wordt op alfabetische wijze kort hun loopbaan beschreven en voorzien van vele foto's. A.A. (Ton) Lutter MA, heeft een brede belangstelling in de geschiedenis en cultuur van

Terwijl over de spoorwegen in Nederland tientallen studies zijn geschreven, die vrijwel elk aspect van de spoorwegwereld bestrijken, bestaat iets dergelijks over de spoor- en tramwegen in het voormalige Nederlands-Indië niet. Er zijn een paar serieuze studies waarin bepaalde delen, zoals de stations of de stoomlocomotieven, van de spoorwegen in de 'gordel van smaragd' zijn beschreven en gedocumenteerd. Een algemeen overzicht van het ontstaan en wijze van exploitatie van die spoorwegen gerelateerd aan de politieke en economische omstandigheden van Insulinde bestaat echter nog niet. Waarom kwamen de spoorwegen daar zo laat, waarom niet eerder? En waarom een lijn van A naar B en niet van C naar D? En waarom aanleg en exploitatie door de Staat en niet door particuliere ondernemers? Dit boek probeert antwoorden op deze vragen te geven. De prachtige spoorwegnetten op Java en Sumatra in de 'koloniale' tijd door Nederlandse ingenieurs en Indonesische werkers gebouwd, verdienen die aandacht.

'Zeilvaart op Nederlands-Indië' identificeert de investeerders in de twaalf schepen van de Amsterdamse rederij Boissevain & Co en geeft hun precieze relatie tot de reder weer. Het boek draagt nieuwe informatie aan over de 19de-eeuwse partenrederij. De relaties tussen de 130 investeerders in de bouw en uitrusting van de barken en schoenerkoffen brengen vier netwerken naar voren, waarin rederijdirecteur Gideon Boissevain en scheepsbouwmeester Cornelis Smit centraal staan.

Lord Athelstan, een diplomaat op reis door de Kaukasus, wordt gevraagd een gijzelaar, Natasja Melikov, te begeleiden naar Constantinopel, waar zij zal toetreden harem, in ruil voor de vrijheid van...

In Nederland is het vanzelfsprekend dat de Hoge Raad der Nederlanden als onafhankelijk opperste rechtscollege waakt over de rechtspraak. Bestond een dergelijk college ook in Nederlands-Indië? Het antwoord bleek: Ja! Maar aan welke regelingen was dat onderworpen? Was het onafhankelijk van het Indische bestuur? Hoe was de verhouding met het gouvernement? Welk recht paste het toe? Welke bevolkingsgroepen vielen onder zijn gezag? Wie waren de presidenten, wie de rechters? Waar zetelde dat college? Oud-rechter Kees Briët onderzocht deze vragen met het doel een portret samen te stellen van het Hooggerechtshof van Nederlands-Indië, de opperste rechtbank in het Nederlandse koloniale rijk in de Indische archipel. Hij deed dat voor de periode vanaf de oprichting in 1819 tot de invoering van gecodificeerde wetgeving in Nederlands-Indië in 1848, een periode die in de rechtsgeschiedenis van de kolonie onderbelicht was gebleven. In dit boek doet hij verslag van de resultaten van uitvoerig onderzoek

Voor het boek Kind in Indië zijn acht mensen geïnterviewd die hun jeugd in Nederlands-Indië hebben doorgebracht. Deze jaren zijn getekend door de oorlog, jappenkampen, de bersiap-periode en repatriëring. Om dit tijdvak te duiden heeft prof. dr. Fridus Steijlen, senior onderzoeker bij het KITLV en hoogleraar Molukse Migratie en Cultuur in Comparatief Perspectief aan de Vrije Universiteit te Amsterdam, de inleiding geschreven. Het boek maakte Michelle van den Berg samen met kunstschilder Herma van Bolhuis. Herma maakte van elk van de acht geïnterviewden drie schilderijen: een portret, een model in interieur en een Indische herinnering. Deze schilderijen zijn in het boek opgenomen en vormen vanaf maart 2023 een expositie die op meerdere plekken te zien gaat zijn. De combinatie van persoonlijke verhalen en schilderijen in impressionistische stijl zorgen voor een bijzondere inkijk in iemands leven. “Mijn oma is in 1939 geboren op het eiland Sumatra en maakte de Tweede Wereldoorlog mee op