Door U, door U alleen - W.C. Lamain - ebook

“Met de Bergrede kun je geen politiek bedrijven”, heet het in de 'verandering van tijdperk' die we nu meemaken. Maar met ieder oorlog verliezen we meer van onze menselijkheid. Zo lang regeringsleiders uit angst voor elkaar steeds meer dreigen met toenemende bewapening om hun macht te demonstreren zullen oorlogen blijven woeden en zal het aantal slachtoffers alleen maar stijgen. In plaats van de tegenstander als 'belichaming van het kwaad' te bestrijden, zou men de ingebeelde angstfantasie van de huidige veiligheidspolitiek, die uitgaat van militaire dreiging en machtsvertoon, moeten opgeven. Veiligheid bestaat slechts als veiligheid van de ander De ander te begrijpen in zijn angst is de weg van de Bergrede met als boodschap: bestrijdt het kwade niet met een nog veel groter kwaad. Dat is de werkelijke verandering van tijdperk meent Eugen Drewermann. Maar we moeten een bewuste keuze maken tussen de eeuwige oorlog van Barabbas tegen de 'Romeinen' en de verlossing van het gruwelijke geweld

In 1931 stapt een berooide Pool zijn voordeur uit om per fiets vanuit Polen naar de meest zuidelijke punt van Afrika te reizen. Hij wil zo zijn jeugddroom waarmaken én een inkomen verwerven voor zijn gezin. Nowak schrijft tijdens zijn reis honderden artikelen, die dankzij zijn vrouw in Poolse kranten verschijnen. Hij maakt meer dan tienduizend foto's. Vandaag kent niemand hem nog. En dat is onterecht. Kazimierz Nowak is een naïeve held die, door zwerfzucht gedreven, de grootste ontberingen doorstaat. Al schrijvend en fotograferend laat hij een groots tijdsdocument na, een avonturenverhaal en kritische reportage in één. We krijgen een inkijk in de koloniale (wan)praktijken op het Afrikaanse continent, maar genieten ook mee van een ongerept landschap onder het zilveren maanlicht. Met zijn laconieke humor doet hij ons bijna vergeten wat een lijdensweg deze tocht moet geweest zijn. Zijn fietstocht door Afrika duurt vijf jaar en vier maanden. Nog geen jaar na zijn terugkomst overlijdt hij

Mijn vader zong er psalmen op de akker, mijn moeder in de keuken 't zelfde lied en wat men zo ontvangt, dat sterft niet, en als het slaapt, wordt het toch eens weer wakker. h.m. van randwijk Zolang hij leefde, hoorde de dichter Van Randwijk in gedachten de psalmen die zijn vader en moeder zongen. Zo is ook de auteur van dit bijbels dagboek opgegroeid met het liedboek van Israël. Maarten 't Hart schreef de psalmen af: 'Boosaardige, twist en tweedracht propagerende dichtstukken...' Maar André F. Troost voelt zich thuis in de typering van een Engelse dichter: 'De psalmen zijn het manna van de kerk.' Psalmen kunnen schreeuwen, ten hemel schreien. Psalmen kunnen klagen, aanklagen. Maar psalmen kunnen ook geborgenheid bieden. Psalmen zijn als een spelonk, waarin je even schuilen mag: 'Alleen bij U'. In dit boek ligt voor lezing, voor óplezing, dagelijks een handjevol manna gereed. Ter afsluiting van de aansluitende overdenking is steeds een couplet uit de berijmde psalm en een kort gebed

In 1931 stapte een berooide Pool zijn voordeur uit om per fiets vanuit Polen naar Zuid-Afrika te reizen. Hij wilde zo zijn jeugddroom waarmaken én een inkomen verwerven voor zijn gezin. Nowak stuurde onderweg honderden artikelen op over zijn reis, die door toedoen van zijn vrouw voornamelijk in Poolse kranten verschenen. Hij maakte meer dan tienduizend foto's. Vandaag kent niemand hem nog. Onterecht! Zijn reisdagboek is om verschillende redenen het lezen waard. Niet alleen geeft de amateur-journalist ons een inkijk in de koloniale (wan)praktijken op het Afrikaanse continent, we zien ook door zijn argeloze, oerkatholiek gekleurde bril hoe hij als Europeaan de Afrikaanse cultuur observeerde. Kazimierz Nowak was een naïeve held die gedreven door zwerfzucht de grootste ontberingen doorstond en onderweg een groots tijdsdocument samenstelde. Zijn fietstocht door Afrika duurde vijf jaar en vier maanden. Binnen een jaar na zijn terugkeer overleed hij aan de gevolgen van de geleden ontberingen…