Dingen die ik niet heb weggegooid - Marcin Wicha - ebook

Lampen, zakmessen, paperbacks, mechanische potloden, opblaasbare hoofdsteunen - Marcin Wicha's moeder Joanna was een verzamelaar van alledaagse voorwerpen. Als ze sterft, moet Wicha haar spullen uitzoeken in haar appartement. Aan de hand van die spullen begint hij een beeld te construeren van Joanna als Joodse vrouw, moeder en burger. Toen Polen na de Tweede Wereldoorlog in de materiële ellende van het communistische regime terechtkwam, werden de mensen op een diepgaande manier gevormd door allerlei tekorten. Wat ze kozen om te kopen, te bewaren en te hamsteren vertelt het verhaal van het hedendaagse Polen. Joanna's Joods-zijn, haar toewijding aan het werk, haar formidabele temperament, haar zwakte voor consumptiegoederen, alles komt samen in een onvergetelijk portret van een vrouw en, uiteindelijk, van haar land. Marcin Wicha werd in 1972 geboren in Warschau. Hij is grafisch ontwerper en een van de succesvolste hedendaagse schrijvers van Polen. Hij schreef een aantal bestsellers voor

Hoe leef je als vrouw, moeder en schrijfster in een wereld die door mannen is vormgegeven? In dit feministische antwoord op George Orwells beroemde essay Waarom ik schrijf onderzoekt Deborah Levy die vraag. Dit boek vormt het startpunt van een driedelige autobiografie, waarin ze haar leven als veertiger, vijftiger en zestiger chroniqueert in glashelder, geestig proza.

Stel je voor: je hebt iets gedaan en voor straf moet je met je oma op vakantie. Die oma ken je nauwelijks, je telefoon wordt afgepakt, en de vakantie bestaat uit een roadtrip door de woestijn… Dat overkomt Luan. Uit protest besluit hij geen woord tegen zijn oma te zeggen - tot de ontvoering van het schaap Dolores. Luan redt haar van de slacht om indruk te maken op het vegetarische meisje Lana, dat hij onderweg heeft ontmoet. Met het gestolen schaap achter in de Land Rover vervolgen Luan en zijn oma hun roadtrip. Langzaam maar zeker ontdekt hij dat oma hem als geen ander begrijpt, en ook waarom dat zo is. Een grappig en hartverwarmend boek dat zich afspeelt in Zuid-Afrika, van de schrijver van 'Een mooie dag om in een boom te klimmen' (bekroond met een Vlag en Wimpel).

Wim de Bie hield zes jaar lang zijn populaire Bieslog bij, waarmee hij indertijd een van de eerste bekende bloggers was. 'Apparaten die ik heb gekend' was zijn favoriete rubriek. Hierin nam hij een verzameling bekende en minder bekende voorwerpen onder de loep. Van de afstandsbediening via de schoenpasmachine tot de nagrarecorder, 'een Zwitsers apparaat van superieure kwaliteit' waar De Bie zijn eerste radioprogramma mee maakte. Apparaten die ik heb gekend bevat 55 niet eerder in boekvorm gepubliceerde stukken vol autobiografie en verwondering.