Dichter bij Dordt - Wim Huijser - ebook

Maarten en Nicolien, de twee literaire karakters die in de jaren zestig via het werk van J.J. Voskuil de Nederlandse literatuur binnenwandelden, zijn het lopen nog niet verleerd. Sterker nog, naarmate ze over meer vrije tijd beschikken, trekken ze er steeds vaker te voet opuit. Terloops kibbelend of mijmerend kiezen ze vooral hun eigen route, het liefst weg van de gebaande paden. Ondanks hun principiële stellingname zijn ze uiteindelijk ook kinderen van hun tijd. In Aan de wandel (2022) doorkruisen ze het ganse land, dit keer gaan ze Op Pieterpad. Met de routegids in de hand vertrekken ze vanuit Pieterburen, ontspannen, maar tegelijk een beetje opgewonden. Het Pieterpad voert over de kleinste wegen en paden en is als het leven zelf. De tocht is geplaveid met gevoelige pijnpunten, verrassende ontmoetingen en diepe overpeinzingen. Eenmaal in het Achterhoekse Vorden blijken Maarten en Nicolien het over één ding eens te zijn: halverwege zijn ze nog op minder dan de helft.

Wat maakt de Veluwe zo bijzonder? In dit boek neemt schrijver-publicist Wim Huijser u mee op ruim twintig verkenningstochten over de Veluwe, met zowel individuen als vertegenwoordigers van organisaties die nauw bij de regio betrokken zijn. Van overheden, terreinbeheerders en deskundigen tot initiatiefrijke burgers en zij die door hun bijzondere leefomgeving geïnspireerd raken. Vanuit Wageningen waaiert hij uit over de Veluwe. Via het Luntersche Buurtbosch in noordelijke richting naar het Speulderbos en de Noorderheide bij Vierhouten. Hij maakt een tocht langs de Veluwse Bandijk, het sprengengebied en de Veluwezoom. Met verhalenverteller Louis Fraanje bezoekt hij ‘de navel’ van de Veluwe, met schrijverjournalist Kester Freriks ervaart hij de stilte van Radio Kootwijk, met boswachter Lennard Jasper neemt hij de schade op die de droge zomers hebben aangebracht en met landschapsfilosoof Eric Brinckmann onderzoekt hij het Heelsumse Beekdal. Verkennend en filosoferend bezoekt Huijser boeien…

Dankzij hun creativiteit laten wandelende schrijvers blijvende voetsporen achter in het landschap. Zo herinnert de Zuid-Veluwe op tal van plaatsen aan het werk van Jan Siebelink en is Amsterdam onlosmakelijk verbonden met Simon Carmiggelt en Theo Thijssen. Voor lezende wandelaars is het een beloning om onderweg een rustig plekje te zoeken langs het pad en dit boek uit de rugzak te halen. Wie leest, wandelt immers dubbel!  

Victor Vroomkoning viert zijn 40-jarig schrijverschap met de uitgave van dit boek met poëzie en proza. Voor het eerst is hier poëzie verzameld die hij wijdde aan Nijmegen en wijde omgeving, inclusief het werk dat hij als stadsdichter (2006-2008) schreef. Tegelijk is er een vermoeden van een kleine autobiografie, een terugblik op zijn leven. Na de gedichten volgt 'Circuit des Souvenirs', Vroomkonings enige fictie in proza. Het is een liefdesgeschiedenis tegen de achtergrond van Wereldoorlog II. Vroomkoning publiceert meestal bij De Arbeiderspers in Amsterdam, nu bij Roelants in Nijmegen

Dichter bij de bij is het fascinerende bijenboek van Alma Huisken, groenauteur, bio-tuinier en -imker. Als je ook maar iets voor bijen voelt zit je met dit boek helemaal goed: het is een bruisende bron van kennis en wijsheid over het bijenleven. Of je nu imker bent, imker wilt worden of bijen een prettig(er) leven gunt, Alma sleept je de wondermooie bijenwereld in en... je komt er als rijker mens uit. Aanvankelijk doodsbang voor een bijensteek, maar evengoed geïntrigeerd door deze boeiende insecten, nodigde Alma 'op leasebasis' honingbijen uit in haar tuin; ze raakte gegrepen en werd toegewijd biodynamisch imker. Gloedvol vertelt ze over haar avontuurlijke 'reis met de bijen', op weg naar natuurlijk imkeren. Ze neemt een gretige duik in de bijenhistorie, etaleert een keur aan korven en kasten, kraakt een reële, kritische noot over de omgang met honingbijen en breekt een lans voor de zwarte oerbij. Warm pleit ze voor het zaaien van massa's (biologische) bloemen, want bijen helpen of

Zijn hele carrière beeldde Vincent van Gogh alledaagse objecten uit in zijn tekeningen en schilderijen. Enkele van zijn materiële attributen zijn dankzij Vincents schoonzus Jo van Gogh-Bonger (1862-1925) bewaard gebleven, zoals een Franse aardewerken bloemenvaas, een Normandische koperen melkkruik en een Franse rieten stoel waarin een aantal van zijn Franse modellen poseerden. Veel van zijn befaamde bloemstillevens tonen 'vazen' die dit eigenlijk niet zijn. Vincent plaatste zijn boeketten in uiteenlopende objecten, zoals majolica apothekerspotten en aardewerken voorraadpotten. Sommige objecten bieden soms verrassende inzichten in de ontstaansgeschiedenis van zijn werk. Uit recent onderzoek van kunsthistorica Alexandra van Dongen blijkt dat een precieze identificatie van alledaagse objecten soms nieuw licht kan werpen op de mogelijke plaats van vervaardiging en de datering van zijn werk. Zo blijkt een doodeenvoudige aardewerken steelpan, afgebeeld op zijn Stilleven met aardappels,