De Zwarte Dood in Venetië - Gerrit Korthals-Altes - ebook

Terwijl cholera rondwaart in Venetië, verliest een ascetische Pruisische schrijver zijn hart, zijn decorum, en uiteindelijk zijn leven aan een beeldschone Poolse jongen. Met een uitgebreid nawoord van Guido Snel. 'De dood in Venetië is een dun boekje, maar eentje met een hoog soortelijk gewicht.' - nrc 'Manns De dood in Venetië is een van zijn meest complexe en ambiguë werken, deels pastiche, deels autobiografie en een en al gevoel.' - The New York Times

Thomas Mann is 36 als hij tijdens een vakantie in Venetië een jonge knaap ontmoet. Het voorval inspireert hem tot een van zijn bekendste werken: De dood in Venetië. Ramsey Nasr reisde voor het eerst af naar Venetië en verdiepte zich in de setting van Manns intieme novelle, maar ook in Thomas Mann zelf, en diens vrouw Katia Mann. Dit resulteerde in een weergaloze theatertekst waarin ook het schrijversechtpaar Mann als personages opgevoerd worden. We volgen een schrijver in crisis die in de beslotenheid van zijn werkkamer een afsplitsing van zichzelf creëert: Von Aschenbach, de man die doet en is wat de schrijver in zijn persoonlijke leven niet kan of durft te zijn. Nasr verdubbelt hiermee de situatie uit de novelle waardoor de spanning tussen maatschappelijke verwachtingen en persoonlijke verlangens centraal komt te staan. Door het combineren van deze eigenzinnige theatertekst met al even fascinerende beschouwingen brengt Nasr een verhaal uit het begin van de twintigste eeuw naar deze

Hoe een schrijver aan schoonheid ten onder gaat 'Het ernstigste wat ik sinds De Buddenbrooks geschreven heb,' zei Thomas Mann over De dood in Venetië (1911). Het ernstigste, dat betekent bij Mann altijd: hier gaat het over hemzelf. Hoofdpersoon in deze novelle is de schrijver Gustav von Aschenbach, wiens indrukwekkende literaire productie gebaseerd is op een leven van Pruisische discipline en ascese. Hij raakt geheel uit balans als hij in Venetië de beeldschone Poolse jongen Tadzio ontmoet. Terwijl de stad wordt geteisterd door een cholera-epidemie raakt Von Aschenbach volledig in de ban van de jongen, in wie hij Eros verpersoonlijkt ziet. Een geval van knapenliefde bij een ouder wordende kunstenaar, somber-ironisch en doortrokken van de dood. De vertaling van De dood in Venetië werd voor deze editie geheel herzien door Hans Hom. Deze uitgave bevat tevens de vroege kunstenaarsnovelle Tristan (1903), het Indische sprookje De verwisselde hoofden (1940) en De wet, een verhaal over Mozes