De werkelijkheid houdt het lang vol - Y. Né - ebook

Op een middag is het zo warm dat Hielke en Sietse zelfs geen zin hebben om op het meer te gaan varen. Lui liggen ze op het veldje achter het huis in de schaduw van de perenboom, als Gerben eraan komt. Hij vraagt hen een klusje voor hem te doen. Met tegenzin komen de jongens overeind. Met de Kameleon duwen ze de vlet van Gerben naar een weiland waar boer Jellema een aantal pinken en kalveren heeft staan. Als de beesten in de vlet staan, beginnen ze aan de terugtocht naar de boerderij van Jellema. Ze zijn nog maar net onderweg, of er verschijnen zware donderkoppen boven het meer. Al snel krijgen ze een stortbui over zich heen en stormt het verschrikkelijk. Zullen Hielke en Sietse erin slagen hun Kameleon op koers te houden?

Een man op leeftijd woont alleen in een groot huis dat tot in elke kier getuigt van de tomeloze versierdrift van zijn overleden vrouw, zijn grote liefde. De dagelijkse beslommeringen vragen om een nieuwe routine, kleine taken worden avontuurlijke ondernemingen.Als een buitenstaander becommentarieert hij zijn doen en laten, beziet zichzelf als een personage. En hoe buitenstaanders dat personage dan weer bezien.Zijn geheugen lijkt hem herinneringen op te dringen, maar soms ook te onthouden. In hinkstapsprongen dient het verleden zich aan, zijn rijke, gevarieerde bestaan, het geluk van een lang en gelukkig huwelijk.Met licht ironische toetsen beschrijft Berend Boudewijn het leven van een man wiens vrouw er niet meer is. En het leven mét haar, zoals dat is opgeslagen in zijn geheugen. Sober en soms amusant, en daardoor des te indringender.

Een man op leeftijd woont alleen in een groot huis dat tot in elke kier getuigt van de tomeloze versierdrift van zijn overleden vrouw, zijn grote liefde. De dagelijkse beslommeringen vragen om een nieuwe routine, kleine taken worden avontuurlijke ondernemingen.Als een buitenstaander becommentarieert hij zijn doen en laten, beziet zichzelf als een personage. En hoe buitenstaanders dat personage dan weer bezien.Zijn geheugen lijkt hem herinneringen op te dringen, maar soms ook te onthouden. In hinkstapsprongen dient het verleden zich aan, zijn rijke, gevarieerde bestaan, het geluk van een lang en gelukkig huwelijk.Met licht ironische toetsen beschrijft Berend Boudewijn het leven van een man wiens vrouw er niet meer is. En het leven mét haar, zoals dat is opgeslagen in zijn geheugen. Sober en soms amusant, en daardoor des te indringender.