De vervlogen tijd

In dit boek neemt Wim Daniëls ons mee naar de tijd van zijn jeugd: de jaren vijftig en zestig. Een tijd waarin het leven wat trager ging. In het dorp waar hij opgroeide woonden nog boeren die soms met hun vee de weg blokkeerden en in alle rust het verkeer lieten wachten. In de zomer stonden de mensen 's avonds buiten op de stoep. Er waren kruideniers waar je op rekening kon kopen. Nog lang niet iedereen had een tv, maar als kind mocht je op woensdag- en zaterdagmiddag gaan kijken bij die ene familie in de straat die al wel een toestel had. Thuis waren er de hoorspelen op de radio. Melk was nog de witte motor en kolen waren nog de zwarte brandstof. En op zaterdag zat Wim in de teil, in het troebele water, want hij was de jongste thuis. In 'De vervlogen tijd' schetst Wim wat er was en nu niet meer is, soms met weemoed, soms met een zucht van verlichting.

In dit boek neemt Wim Daniëls ons mee naar de tijd van zijn jeugd: de jaren vijftig en zestig. Een tijd waarin het leven wat trager ging. In het dorp waar hij opgroeide woonden nog boeren die soms met hun vee de weg blokkeerden en in alle rust het verkeer lieten wachten. In de zomer stonden de mensen 's avonds buiten op de stoep. Er waren kruideniers waar je op rekening kon kopen. Nog lang niet iedereen had een tv, maar als kind mocht je op woensdag- en zaterdagmiddag gaan kijken bij die ene familie in de straat die al wel een toestel had. Thuis waren er de hoorspelen op de radio. Melk was nog de witte motor en kolen waren nog de zwarte brandstof. En op zaterdag zat Wim in de teil, in het troebele water, want hij was de jongste thuis. In 'De vervlogen tijd' schetst Wim wat er was en nu niet meer is, soms met weemoed, soms met een zucht van verlichting.

Zwerven, leven op straat, de ultieme vrijheid. Leven zonder bindingen. Leven zonder verantwoordelijkheid. Niet weten wat de dag zal brengen. Mooi bezongen in weemoedige liedjes. De blues van Harry Muskee, Ry Cooder en Tom Waits. Prachtig vormgegeven in ontroerende films als Paris Texas en Barfly. Mooie shots van helden die aan het eind de zonsondergang tegemoetrijden. Ver weg van alles en iedereen. Helaas kloppen deze romantische beelden niet. Bukowksi, de schrijver van de roman Barfly, vertelde dat de vrouw die model stond voor zijn hoofdpersoon, Wanda, jong is doodgegaan. Ze overleed vrij snel na het verschijnen van zijn bestseller. Op, gewoon op. Zo erg eindigt het niet vaak, maar de werkelijkheid van dakloosheid is rauw. Rauwer dan je denkt en kunt bevatten als je er niet in geleefd hebt. Voor Wim Eickholt was het helaas learnin' the hard way. Dit boek is zijn terugblik op een jaar als dakloze in Utrecht. Een onopgesmukt verslag van zijn leven in 2015. Hoe hij het heeft ervaren. En

Met een voorwoord van Maaike Neuville Vroeger was tijd schaars, vandaag is het een wurggreep. Van ploetermoeders tot bumpervaders: voor steeds meer mensen is 'druk, druk, druk' het nieuwe normaal. Bij Olivier Pintelon begon het te knagen toen hij en zijn vrouw na de geboorte van hun zoon weer voltijds aan de slag gingen. Dan vroeg hij zich af: hoe doen andere ouders dat toch? Of hij bleef piekeren over wat de onthaalmoeder die ochtend had gevraagd: 'Wanneer gaat mama vier vijfde werken?' In De strijd om tijd onderzoekt hij of onze huidige werkweek nog aangepast is aan tweeverdieners. Want dat een dag maar vierentwintig uur en een week maar zeven dagen telt, daar valt weinig aan te doen. Maar is het een natuurwet dat het spitsuur van ons leven bestaat uit rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan? Pintelon sprokkelt verhalen, duikt in oude geschriften en werpt een blik over de landsgrenzen. Waarom experimenteert men in pakweg Zweden met de 30 urenweek terwijl

De eerste diagnose was dat het gezwel niet operatief verwijderd kon worden en dat Johan nog twee tot drie maanden te leven had. Een onvoorstelbare angst maakte zich van mij meester. Hoe was dit mogelijk? Waarom gebeurde dit? Hadden wij God niet liefgehad en Hem niet met ons leven gediend? Hadden wij Hem niet gezocht in de donkerste momenten van ons leven, en niet geprobeerd Hem te eren in alles wat we deden? Carolyn en Johan Ros leefden met God en werkten in zijn koninkrijk, maar een hersentumor bracht Johans stem tot zwijgen en zijn lichaam tot stilstand. De dromen voor hun leven vervlogen. Op fascinerende wijze beschrijft Carolyn hoe zij in dit lijden op zoek ging naar God, en hoe zij zich keer op keer in haar verdriet toevertrouwde aan zijn zorg. Ze werden als man en vrouw, en als gezin, niet beschaamd. God vervulde zijn beloften en was er, heel de tijd. Dit boek zal iedereen bemoedigen die, net als Carolyn en Johan, dingen te dragen krijgt die niet alleen te dragen zijn.

Ook 60 jaar na het verschijnen van de natuurklassieker Silent Spring kan het gedachtegoed van Rachel Carson nog steeds inspireren. Rachel Carson, op de bres voor de aarde toont haar liefde voor de natuur en de moed waarmee ze de strijd aanging voor het behoud van een gezonde leefomgeving. Wat was haar invloed op de milieubeweging? En hoe kan haar betrokkenheid bij een bedreigde aarde ons vandaag nog inspireren? Dit actuele boek biedt een terugblik die verrassend genoeg ook hoopvol stemt. Met haar boek Silent Spring maakte Rachel Carson grote indruk. Het boek luidde de noodklok over de stand van ons leefmilieu. Silent Spring werd gepubliceerd in het najaar van 1962 en markeerde het begin van de milieubeweging. Nu, zestig jaar later, is het natuur- en milieubewustzijn, mede dankzij haar, groter dan ooit. Als waterecoloog en oceanoloog was Rachel Carson (1907-1964) reeds een deskundig en invloedrijk schrijver. Zij schreef drie bestsellers over de zee, haar passie. Over Silent Spring zei

Met verwondering en humor onderzoekt Haegens hoe we tijd vermorsen, ongemerkt door onze vingers laten glippen, maar ook hoe we kunnen leren de tijd te nemen en te rekken. Mede aan de hand van grote denker als Kierkegaard, Heidegger en De Beauvoir duikt hij in de 'verstrooide tijd'. Dit spoor leidt langs gestreste Romeinen, smartphones en tijddieven. Om te eindigen bij het antwoord op de vraag of er een andere, intensere omgang mogelijk is met de beperkte tijd die ons gegeven is. In zijn debuut Neem de tijd signaleerde Koen Haegens de opkomst van een 'haastmaatschappij', waarin mensen harder lopen, korter slapen en zelfs sneller praten dan vroeger. Maar haast is niet het hele verhaal. Een ingrijpende gebeurtenis die hem bijna het leven kost, confronteert Haegens met dat andere mysterie. Hoe kan het dat we van elk moment willen genieten maar ondertussen al swipend, scrollend en bingewatchend smijten met de uren, alsof ze niet op kunnen?

Wat doet een archeoloog? Hoe zag een fiets er vroeger uit? En wat is het oudste snoepje ter wereld? Deze en meer vragen worden beantwoord in het Loco mini oefenboek De tijd van toen. Kinderen ontdekken de wereld om hen heen en doen nieuwe kennis op. Spelenderwijs oefenen ze met logisch denken door de puzzels, weetjes en raadsels op te lossen. Leren met Loco is leuk en leerzaam! Dit oefenboekje is te gebruiken bij de Loco mini basisdoos. Deze basisdoos is los te bestellen. Leerdoelen: •Leer de wereld begrijpen •Ontwikkel kennis en vaardigheden •Logisch denken Met het zelfcorrigerende Loco oefent je kind spelenderwijs belangrijke vaardigheden. Op school en thuis. Want spelend leren, daar draait het om. Sinds 1968, wie kent het niet!

Een visuele reis door de tijd: uren kletsen over vroeger en nu Opa's en oma's, en ook je ouders zijn lopende encyclopedieën over vervlogen tijden. Huizen zonder badkamer, lekker verantwoord afvallen met een sherrydieet, de opkomst van de discotheek, demonstraties tegen kernwapens en roken was heel gewoon. Ook in de trein en in het vliegtuig. En vinden we tegenwoordig vakantie een mensenrecht? Tot 1966 kreeg je niet eens vakantiedagen. Van sport tot huishouden en van liefde tot conflict; met In mijn tijd leer je elkaar pas echt goed kennen. Met behulp van korte informatieve stukjes, unieke foto's en handige vragen raak je uren in gesprek en kom je dichter tot elkaar. Hoe leuk is het om samen met je vader, moeder, opa of oma te praten over vervlogen tijden die soms ook verdacht veel op deze tijd lijken? - Een brug tussen generaties - Vergeten verhalen komen tot leven - Onderwerpen uit de periode 1950-1980 - Een prachtig cadeau, ook voor Vaderdag! - Goedkoper dan jenever, leuker dan

Mijn zus Ajra was niet alleen als moeder, zus en vrouw een groot mens, ook als spirituele lerares, schrijfster en geweldige natuurgenezeres was zij onvervangbaar. Zij heeft haar hele leven gewijd aan genezen op vele vlakken. Een zware ziekte heeft haar, van ons standpunt uit, veel te vroeg uit het leven getrokken. Voor heel onze familie was het een troost te weten dat zij als hoogontwikkelde ziel ons allen in deze belangrijke tijd vanuit 'de andere kant' kan bijstaan. Sinds haar overgang in 2011 heb ik haar aanwezigheid gevoeld, soms intensief, soms minder actief. Ik heb een constante verbinding met haar onderhouden, hoewel ik niet wist hoe ik dit contact nog kon verdiepen. In de late herfst van 2011 heeft mijn vader, Marko Pogačnik, bij het opruimen vele nog niet gepubliceerde berichten, notities en aantekeningen van Ajra gevonden. Dat waren teksten die zij als boodschappen van haar geestelijke leiding ontvangen had, als voorbereiding voor haar seminars, als antwoorden op gestelde