De terreur van het optimisme - Jelle Dehaen - ebook

Manon Roland, geboren als Marie-Jeanne Phlipon, was een prominente figuur tijdens de Franse Revolutie. Ze werd geboren op 17 maart 1754 in Parijs en stond bekend om haar intellectuele bekwaamheid en politieke betrokkenheid. Als lid van de burgerij was ze een fervent voorstander van revolutionaire ideeën en speelde ze een actieve rol in politieke kringen. Haar huis in Parijs werd een ontmoetingsplaats voor prominente revolutionairen, waaronder Jacques Pierre Brissot en Jean-Marie Roland, met wie ze later trouwde. Als een van de leidende figuren van de Girondijnen, een gematigd-revolutionaire groep, beïnvloedde Manon de politieke koers van de revolutie door haar geschriften en invloedrijke sociale bijeenkomsten. Haar rol in de Franse Revolutie kwam tot een hoogtepunt toen ze samen met haar man diende als minister van Binnenlandse Zaken onder de Girondijnse regering. Echter, na de val van de Girondijnen tijdens de Terreur werd Manon gearresteerd vanwege haar politieke overtuigingen. Ze

Wat heeft het militaire optreden van de VS in Irak van doen met het buitensporig geweld van Antilliaanse en Marokkaanse jongeren? En de bruutheid waarmee Nederlandse mannen hun vrouw en kinderen afranselen? De groepsverkrachtingen door puberende jongens en het fenomeen van loverboys? Of de terreurdaden van religieus bevlogen mannen en vrouwen, de zelfmoordacties van militante moslims, en de slachtingen onder studenten en docenten op scholen en universiteiten? De zelfdoding van falende topmanagers en politici? Het zijn in wezen uitingsvormen van hetzelfde verschijnsel: schaamte. Aart G. Broek breekt in De terreur van schaamte met de opvatting dat het meeste geweld van Antilliaanse en Marokkaanse jongeren vooral cultureel bepaald zou zijn, op welke aanname veel overheidsbeleid tot dusver gestoeld is, en stelt dat dit geweld voortkomt uit het fenomeen schaamte (krenking). De terreur van schaamte geeft een nieuwe visie op hoe gewelddadig gedrag verklaard en tegemoetgetreden kan worden.