De Rotterdamse arbeidsinzet 1940-1945 - Albert Oosthoek - ebook

Indrukwekkende uitgave bij het 150-jarig bestaan van het Nederlandse Rode Kruis Op 15 juli 2017 is het 75 jaar geleden dat het eerste transport van ruim duizend Joden vanuit Westerbork naar Auschwitz vertrok. Er zouden meer dan honderd transporten volgen. De gegevens over de transporten bevinden zich in het oorlogsarchief van het Nederlandse Rode Kruis, dat dit jaar deze documenten digitaal openbaar toegankelijk zal maken. In De deportaties uit Nederland 1940-1945 wordt aan de hand van foto's van documenten getoond welke verhalen zich in dat archief bevinden. Zo wordt verteld over de razzia's in februari 1941, de ontruiming van het Apeldoornse Bos, het kindertransport uit Vught, een overlevende van Sobibor, de laatste maanden van het leven van Anne Frank. Het boek geeft een indringend beeld van de transporten uit Nederland naar de kampen, waar ruim 100.000 Joden, Sinti en Roma werden vermoord.

Vlak voor de Tweede Wereldoorlog werden in Nederland een aantal kruisers, torpedobootjagers, onderzeeboten en kanonneerboten op stapel gezet om de te kleine oorlogsvloot uit te breiden. Er waren zelfs plannen voor de bouw van drie slagkruisers. Sinds de algemene mobilisatie, in augustus 1939, waren er zoveel dienstplichtige zeemiliciens opgeroepen dat zij een zeesoldaten bataljon konden vormen en waren de mariniers aangetreden in hun blauwzwarte jassen. De marinemannen in hun blauwe uniformen waren goed getraind en goed gemotiveerd. Tegenover al dat blauw, tegenover al de bouwplannen en blauwdrukken stond te weinig grijs varend materieel. Toen Duitsland op 10 mei 1940 Nederland binnenviel, één van de grootste koloniale mogendheden ter wereld, moest de Koninklijke Marine in Nederland het stellen met een verouderde kruiser, zes onderzeeboten, negen torpedoboten, een torpedobootjager, veertien kanonneerboten, zeven mijnenleggers, acht mijnenvegers, een antiek pantserschip als drijvende

Het Scholtenhuis, het statige herenhuis aan de Grote Markt in Groningen, was tijdens de bezetting van Nederland het hoofdkantoor van de Duitse Sicherheitsdienst in Noord-Nederland. Het staat symbool voor vijf jaren van onderdrukking en terreur. Het was de plek waar vele mensen zijn verhoord, vernederd en gemarteld; voor een groot aantal van hen het vertrekpunt naar de dood. Tot nu toe ontbrak een complete wetenschappelijke studie over het huis, zijn bewoners en bezoekers, de gepleegde daden en de organisatiestructuur en de hiërarchie binnen de Sicherheitsdienst. In deze driedelige serie over Het Scholtenhuis wordt uiteengezet hoe de terreur zo uit de hand kon lopen. Historica Monique Brinks, directeur van de Stichting Oorlogs- en Verzetscentrum Groningen plaatst de daden van de SD in de context van het Duitse politieke systeem en de waan van de dag. Haar objectiviteit maakt de ontluistering over het schrikbewind op het Scholtenhuis tot een beklemmend relaas. Naast een gedegen

Ongehoord 1940 - 1945 neemt je mee langs de theaterzalen en de radioprogramma's uit de Tweede Wereldoorlog, waar orkesten, zangers en zangeressen het Nederlandse volk moed willen inpraten.

Loe de Jong schreef het veel geprezen seriewerk Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog. Dit veertiendelige overzichtswerk verscheen in 30 boekbanden (inclusief bijlagen, commentaren en register)in de periode 1969 t/m 1994. Vanwege deze lange tijdspanne van een kwarteeuw. konden lezers geen helder en integraal beeld verkrijgen van het meest omvangrijke thema uit Loe de Jongs levenswerk: zijn analyse van de Jodenvervolging in Nederland. Daarom bundelt Uitgeverij Verbum in samenwerking met het NIOD, Instituut voor oorlogs-, holocaust- en genocidestudies, alle passages over de Jodenvervolging uit Het Koninkrijk in twee overzichtelijke banden De geschiedschrijving over de internationale Holocaust is na de publicatie van het laatste deel van Het Koninkrijk is niet stil blijven staan. In de eerste delen van Het Koninkrijk werd de term Holocaust nog niet eens gebruikt. Inmiddels zijn er vele nieuwe onderzoeksresultaten geboekt en zijn tal van andere accenten gelegd, maar het

Den Haag heeft tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar geleden. Het oorlogsgeweld heeft duizenden slachtoffers geëist, de Joodse gemeenschap werd gedecimeerd en vele inwoners doorstonden de Hongerwinter niet. Ook door de luchtoorlog boven de stad vielen vele doden op Haags grondgebied. De luchtaanvallen, beschietingen, bombardementen, neerstortende vliegtuigen en V2-raketten hebben enorme schade in de stad aangericht en groot menselijk leed veroorzaakt. Al in de jaren dertig van de vorige eeuw nam de gemeente Den Haag voorbereidende maatregelen ter bescherming van de inwoners. Met de oorlogsdreiging aan de landsgrenzen werden ook veel Haagse burgers actief in de Luchtbeschermingsdienst of in de Haagse afdeling van de Vereeniging voor Luchtbescherming. Op 10 mei 1940 vielen Duitse troepen Nederland binnen en begon de luchtoorlog boven Den Haag. De Haagse bevolking kreeg niet alleen te maken met Duitse bombardementen, maar ook met die van geallieerde zijde. Hoewel de bombardementen

Ongehoord 1940 - 1945 neemt je mee langs de theaterzalen en de radioprogramma's uit de Tweede Wereldoorlog, waar orkesten, zangers en zangeressen het Nederlandse volk moed willen inpraten.