De rattenlijn - Philippe Sands - ebook

Philippe Sands schetst een uniek maar onthutsend portret van het leven van nazi-vluchteling Otto Wächter. Wat gebeurde er tijdens Wächters vluchtpoging en hoe vond hij zijn einde?

'Wij hadden geen zeggenschap over onze kinderen. Ze gingen naar pleegfamilies en...'. Tijd om uit te praten had Victoria niet, want zo zat de hiërarchie in elkaar...

De zoektocht naar de waarheid achter de vlucht en mysterieuze dood van een naziofficier 'Het resultaat is een rijkgeschakeerd verhaal met personages die volop tot de verbeelding spreken. De Rattenlijn is een geschiedenisboek, liefdesverhaal en 'spionageroman' in één.' ••••• NRC Handelsblad Otto Wächter was tijdens de Tweede Wereldoorlog verantwoordelijk voor de dood van honderdduizenden Joden en Polen. Vijfenzeventig jaar later is zijn zoon Horst nog altijd overtuigd van zijn onschuld. Aan het einde van de oorlog werd Otto Wächter beschuldigd van massamoord. Achternagezeten door de Sovjets, de Amerikanen en de Britten sloeg hij op de vlucht. Drie jaar lang verschool hij zich in de Oostenrijkse Alpen, waarna hij zich naar Rome begaf en met steun van het Vaticaan kon onderduiken. Toen hij zich in juli 1949 voorbereidde op zijn reis naar Argentinië via de 'rattenlijn' overleed hij plotseling - onder zeer verdachte omstandigheden. In De rattenlijn schetst Philippe Sands een uniek maar

Nog voor de val van Duitsland in mei 1945 wisten nazi-kopstukken dat Latijns-Amerika de uitweg was om te ontkomen aan geallieerde strafvervolging. Een aantal neutrale landen was bereid om hen bij deze vlucht te ondersteunen. Niet alleen valse persoonsbewijzen werden geleverd, maar er werden ook onderduikadressen en fondsen opgezet om de exodus van beruchte nazi's te verwezenlijken. Ondertussen werden Zuid-Amerikaanse consulaten benaderd die hen van de benodigde transitvisa moesten voorzien. Anderen maakten gebruik van de naoorlogse vluchtelingenstroom vanuit Oost-Europa, voormalig nazi-Duitsland, en de gedemobiliseerde troepen die naar huis terugkeerden. Of ze verscholen zich in de krijgsgevangenkampen. Deze voortvluchtigen meldden zich aan bij hulporganisaties van het Vaticaan en het Internationale Rode Kruis om in aanmerking te komen voor tijdelijke identiteitspapieren waarmee ze Zuid-Amerika met een nieuwe identiteit konden bereiken. Deze vluchtroutes staan bekend als de 'ratlines'