De langste adem - Arielle Veerman - ebook

Nieuwe verwikkelingen dienen zich aan voor Graniet en Narvarth, ooit bemanningsleden van het ruimteschip dat lang geleden op Ythaq crashte, nu geliefden. Ver buiten bereik van de lange arm van de heerszuchtige baron Olper houden ze zich schuil op de oude, vredige planeet Swamp. Met de rust op Swamp is het echter snel gedaan als bekend wordt dat de legitimisten van baron Olper de Federatie uitdagen door de afscheidingsbeweging van de planeet Malagaat te steunen. Al snel krijgt Graniet onverwacht bezoek en vertrekt ze op een levensgevaarlijke undercovermissie. Narvarth, die al een poosje meer drinkt dan goed voor hem is, vindt het maar niks. Terecht? De toekomst zal het leren.

De plotselinge dood van Joost Zwagerman op 8 september 2015 bracht een schok teweeg. Niet alleen bij het brede publiek dat de schrijver kende, ook familie en vrienden werden erdoor overvallen. Voor Arielle Veerman, die bijna twintig jaar met hem getrouwd was en drie kinderen met hem kreeg, betekende zijn dood na hun scheiding het slot van een jarenlang conflict. In De langste adem beschrijft ze de aanzegging van het overlijden, de dagen die erop volgden, het openbare afscheid, de begrafenis en ten slotte het bezoek aan het lege huis dat Joost achterliet. Maar ook memoreert ze de beslissende momenten in hun relatie: hun vriendschap op de middelbare school, de hereniging in 1991 na haar lange verblijf in het buitenland en hun leven samen in Amsterdam. In deze emotionele periode waarin ze teruggeworpen wordt op haar herinneringen zoekt ze naar aankondigingen van de destructieve daad waar hij altijd een tegenstander van was en stelt zichzelf vragen over het spanningsveld tussen gezinsleven

In De langste mars brengt Johan Sanctorum zijn persoonlijke visie op de '68-revolte die dit jaar een halve eeuw oud is. Hij neemt ons mee naar Leuven Vlaams en de woelige meidagen van Parijs in dat jaar, het iconische centrum van de beweging: wat bezielde de jongeren van toen en waar stonden ze echt voor? Een cocktail van hormonen, tedere anarchie, maoïstische rethoriek, authentieke sociale bewogenheid en, nu ja, ook wel een dosis verveling van de middenklassejeugd op het einde van de golden sixties, leidde tot een sterk statement rond vrijheid en ontvoogding. Maar naarmate de Lange Mars door de Instellingen zich voltrok en de 68'ers de macht overnamen, vestigden ze ook een fluwelen dictatuur in woorden en ideeën. Vandaag noemen we dit 'politieke correctheid' of pococratie. Eén voor één fileert Sanctorum de domeinen waarin het politiek correcte denken zich nestelde: media, onderwijs, kunst en cultuur, milieu. Met eruditie, verbeelding en zelf behept met bijzonder weinig politieke

'Op vrijdag 3 april van het jaar 33 werd Jozua ben Jozef, die ook wel Jezus van Nazaret wordt genoemd, terechtgesteld. Zes dagen eerder was hij in Jeruzalem aangekomen. In de dagen daarna zorgde hij voor opschudding in de tempel en bekritiseerde hij de autoriteiten. Hij werd verraden door één van zijn eigen volgelingen, berecht door de plaatselijke aristocratie en overgeleverd aan de Romeinse bezetter. De Romeinse soldaten geselden hem zo hard dat de dood aan het kruis sneller zijn intrede deed dan gewoonlijk. Jezus van Nazaret... de zoveelste onruststoker uit Galilea. De zoveelste zogenaamde Messias. Een routineuze executie in een buitengebied van het imperium.' Niets bijzonders dus, zou je zeggen. Maar hoe is het dán mogelijk dat de hele westerse beschaving op zijn levensverhaal is gebaseerd? Wie was deze Galileese rabbi werkelijk? Wat maakte hem in zijn tijd zo gehaat én geliefd? Wat gebeurde er precies tijdens de lijdensweek in Jeruzalem, in het jaar 33? In De Langste Week