De langste achtervolging ooit - Eskil Engdal, Kjetil Sæter - ebook

Waarom zou het niet elke dag Kerstmis kunnen zijn?

(POD editie)Nederlandse feelgoodauteur Lisette Jonkman is terug met de hilarische kerstroman Langste. Kerst. Ooit. Noëlle is gek op kerst. Ieder jaar op eerste kerstdag organiseert ze een diner voor een select groepje vrienden en familie. Steevast valt ze op kerstavond in slaap met de wens dat het elke dag kerst was. Alleen gaat deze keer alles fout. Maar dan ook echt álles. Haar dure kristallen glazen sneuvelen, de stroom valt uit, een servet vliegt in de hens, de vliezen van haar hoogzwangere zus breken tijdens het hoofdgerecht, haar ouders halen herinneringen op aan Noëlles ex en tot overmaat van ramp neemt haar broer een onverwachte gast mee. Als Noëlle 's avonds eindelijk in bed ligt, is ze opgelucht dat het niet écht elke dag kerst is. Maar dan wordt ze de volgende ochtend wakker. Op eerste kerstdag.

Sinds de bevrijding woont Emma Verweij in Rotterdam, in een straat die tijdens de oorlog een bastion van vriendschap en liefde is geworden. Nu, 96 jaar oud, bereidt zij zich voor op het einde van haar leven. In de laatste nachten herleeft zij haar gelukkige jaren, maar meer nog komt terug wat verdwenen leek. De oorlog spookt in haar door, ze verdwaalt in haar herinneringen en ondergaat opnieuw en heviger dan ooit het leven dat ze leefde en niet leefde. Het is alsof de dood haar wakker schudt.

'Op vrijdag 3 april van het jaar 33 werd Jozua ben Jozef, die ook wel Jezus van Nazaret wordt genoemd, terechtgesteld. Zes dagen eerder was hij in Jeruzalem aangekomen. In de dagen daarna zorgde hij voor opschudding in de tempel en bekritiseerde hij de autoriteiten. Hij werd verraden door één van zijn eigen volgelingen, berecht door de plaatselijke aristocratie en overgeleverd aan de Romeinse bezetter. De Romeinse soldaten geselden hem zo hard dat de dood aan het kruis sneller zijn intrede deed dan gewoonlijk. Jezus van Nazaret... de zoveelste onruststoker uit Galilea. De zoveelste zogenaamde Messias. Een routineuze executie in een buitengebied van het imperium.' Niets bijzonders dus, zou je zeggen. Maar hoe is het dán mogelijk dat de hele westerse beschaving op zijn levensverhaal is gebaseerd? Wie was deze Galileese rabbi werkelijk? Wat maakte hem in zijn tijd zo gehaat én geliefd? Wat gebeurde er precies tijdens de lijdensweek in Jeruzalem, in het jaar 33? In De Langste Week

Lisa, Robert en Max hebben eindelijk ontdekt wat er aan de hand is met de 'terugkomers', en wat die te maken hebben met de vele inbraken waar Rozenheuvel onder gebukt gaat. Nu is het aan de superhelden daar een einde aan te maken. Ondertussen is ook Nick onderweg om zijn vrienden te komen helpen. Maar voordat hij zich bij hen kan voegen, gaat er iets verschrikkelijk mis, en moet Nick vechten voor zijn leven. Dit wordt de langste nacht die de superhelden ooit hebben meegemaakt ...

Nieuwe verwikkelingen dienen zich aan voor Graniet en Narvarth, ooit bemanningsleden van het ruimteschip dat lang geleden op Ythaq crashte, nu geliefden. Ver buiten bereik van de lange arm van de heerszuchtige baron Olper houden ze zich schuil op de oude, vredige planeet Swamp. Met de rust op Swamp is het echter snel gedaan als bekend wordt dat de legitimisten van baron Olper de Federatie uitdagen door de afscheidingsbeweging van de planeet Malagaat te steunen. Al snel krijgt Graniet onverwacht bezoek en vertrekt ze op een levensgevaarlijke undercovermissie. Narvarth, die al een poosje meer drinkt dan goed voor hem is, vindt het maar niks. Terecht? De toekomst zal het leren.

De plotselinge dood van Joost Zwagerman op 8 september 2015 bracht een schok teweeg. Niet alleen bij het brede publiek dat de schrijver kende, ook familie en vrienden werden erdoor overvallen. Voor Arielle Veerman, die bijna twintig jaar met hem getrouwd was en drie kinderen met hem kreeg, betekende zijn dood na hun scheiding het slot van een jarenlang conflict. In De langste adem beschrijft ze de aanzegging van het overlijden, de dagen die erop volgden, het openbare afscheid, de begrafenis en ten slotte het bezoek aan het lege huis dat Joost achterliet. Maar ook memoreert ze de beslissende momenten in hun relatie: hun vriendschap op de middelbare school, de hereniging in 1991 na haar lange verblijf in het buitenland en hun leven samen in Amsterdam. In deze emotionele periode waarin ze teruggeworpen wordt op haar herinneringen zoekt ze naar aankondigingen van de destructieve daad waar hij altijd een tegenstander van was en stelt zichzelf vragen over het spanningsveld tussen gezinsleven