De democratie crasht - Kees Verhoeven - ebook

De overheid verliest haar grip op digitalisering en intussen verkeert de democratie in een crisis: een gevaarlijke wisselwerking. Oud-Kamerlid Kees Verhoeven laat zien hoe we het tij kunnen

Oud-kamerlid Kees Verhoeven waarschuwt ons voor de sluipmoordenaar van onze rechtsstaat: digitalisering. De overheid krijgt maar geen grip op digitale technologie - met big tech-monopolies, datalekken en privacyschandalen tot gevolg. Intussen versterken sociale media de polarisatie en het hokjesdenken, zowel in de samenleving als in de Tweede Kamer. De politiek raakt oververhit en is steeds minder in staat om maatschappelijke uitdagingen en grote crises het hoofd te bieden. Aan de hand van zijn ervaringen in de Tweede Kamer laat Kees Verhoeven zien hoe digitalisering de democratie veranderde; op de een of andere manier gaan de twee niet goed samen. Hij maakt duidelijk hoe digitale technologie ons in haar greep heeft en ons denken en doen beïnvloedt, en geeft antwoord op de vragen: Wat kunnen we doen om digitalisering in goede banen te leiden? Hoe kunnen we onze democratie redden? 'Een belangrijk boek voor iedereen die een betere politiek wenst.' - Alexander Klöpping

Vrijheid is het zekere bezit van hen die de moed hebben haar te verdedigenIn 431 v.Chr. hield Perikles, de beroemdste staatsman van Athene, een vurige rede ter ere van gesneuvelde soldaten in de oorlog tegen aartsvijand Sparta. Tot op de dag van vandaag geldt Perikles' grafrede als de krachtigste toespraak over democratische waarden ooit.Zijn woorden zijn een lofzang op de democratie zélf, op het geloof in gelijkwaardigheid van de Atheense burgers, en de noodzaak van gemeenschapszin. Persoonlijke vrijheid kan alleen gedijen in een vrije samenleving. Juist daarin, stelt Perikles, is Athene een lichtend voorbeeld voor de wereld. Democratie is geen zwaktebod, het is iets om trots op te zijn - en waard om voor te vechten.In zijn begeleidend essay trekt gelauwerd essayist Bas Heijne de woorden van Perikles door naar onze eigen verwarde tijd. Perikles leert ons dat de democratie, wil ze overleven, een werkelijke inzet van burgers nodig heeft. Maar ook, dat geloof in democratie geen bedaagde …

Democratie wordt algemeen beschouwd als het beste politiek systeem. Het wordt gezien als het toppunt van beschaving, de oplossing voor al onze maatschappelijke problemen, een idee dat in de hele wereld ingang moet vinden. Ten onrechte. Anders dan iedereen denkt, leidt democratie helemaal niet tot vrijheid, beschaving, welvaart en vrede maar juist tot onvrijheid, maatschappelijke spanningen, uit de hand lopende overheidsbestedingen, ondermijning van de welvaart, agressie en verloedering. In dit prikkelende en toegankelijke boek beslechten Karel Beckman en Frank Karsten het laatste politieke taboe: het idee dat democratie onze redding is. Zij ontkrachten 13 mythen waarmee democratie steevast wordt verdedigd. Zij beschrijven bovendien een aansprekend alternatief: een samenleving gestoeld op individuele vrijheid en vrijwillige sociale relaties. Dit is een baanbrekend boek dat stof tot nadenken biedt voor iedereen die de huidige maatschappelijke problemen en de economische crisis beter wil

De Franse historicus en filosoof Pierre Rosanvallon is een van de spraakmakendste denkers over de hedendaagse democratie. Hij gaat niet uit van een normatief ideaalmodel van democratie, maar vertrekt vanuit het historische gegeven dat de democratie steeds opnieuw hooggestemde verwachtingen en hoop wekt, maar evenzeer gepaard gaat met teleurstellingen, verwarring en weerstand. Origineel, erudiet en nauwgezet beschrijft Rosanvallon de geschiedenis van die permanente spanning. In De democratie denken. Werk in uitvoering gaat Pierre Rosanvallon in op zijn werk en methode, de betekenis van het politieke wantrouwen, de afnemende legitimiteit van democratische instellingen, de tanende zeggingskracht van het gelijkheidsideaal en de veronachtzaming van het belang van het bestuur in de democratie. Het verschijnsel populisme analyseert hij als een pathologie van de democratie. Om die pathologie te bezweren, komt het erop aan opnieuw een gemeenschappelijke wereld te organiseren en daarin het