De bronnen van de Donau - Remco Ekkers - ebook

'De ware vreugde heeft niets zichtbaars of tastbaars als oorzaak. Het is een vreugde zonder oorzaak die ons de loutere gewaarwording geeft te bestaan als ziel en als geest. Daarom, in plaats van erop te wachten iets of iemand te bezitten om je over te verheugen, moet je juist het omgekeerde doen; verheug je over het bestaan van wezens en van dingen, want door de vreugde die zij jou geven, krijg je het gevoel dat ze je toebehoren. Want wat je vreugde geeft, behoort je toe, terwijl je niet noodzakelijk veel vreugde beleeft aan wat je toebehoort. Al wat je blij maakt, bezit je werkelijk en veel meer dan indien je er de echte eigenaar van zou zijn.' Omraam Mikhaël Aïvanhov

Het klassieke, orthodoxe verhaal over het ontstaan van de Koran en de islam ondervindt tegenwerpingen vanuit verschillende invalshoeken. Wat houden deze tegenwerpingen in en hoe kunnen ze en bijdrage leveren aan het debat over de islam? In het jaar 600 was er nog geen islam en twee eeuwen later wel. Dat staat vast. Maar wat gebeurde er tussentijds? Het orthodox islamitische verhaal oogt glashelder: de Koran zou in 23 jaar zijn geopenbaard aan een profeet, Mohammed. Na diens dood stichtten zijn aanhangers een wereldrijk. Veel westerse islamologen volgen die visie eerbiedig. Maar vakgenoten betwijfelen dit scenario. Ze baseren zich op oude koranhandschriften, berichten van tijdgenoten en archeologisch materiaal, zoals inscripties en munten. Hun conclusie: het orthodoxe verhaal klopt niet. Zo zit volgens Christoph Luxenberg de Arabische tekst van de Koran vol met invloeden uit het nauw verwante Aramees. De maagden van het paradijs, stelt hij, zijn druiven. Ook de historiciteit van