De bestuurdersaansprakelijkheid in het internationaal privaatrecht: een probleem van kwalificatie - M. Zilinsky - ebook

De kwalificatie van bestuurdersaansprakelijkheid in het internationaal privaatrecht is al onderwerp geweest van verschillende bijdragen en verhandelingen. In dit boek wordt een beschouwing over dit onderwerp gegeven aan de hand van twee arresten van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU). In dit boek staan twee vragen centraal. Als eerste komt de vraag naar de aansprakelijkheid van de bestuurder van een buitenlandse vennootschap aan de orde in het geval van een faillissement. Verzet de door het VWEU gegarandeerde vrijheid van vestiging zich tegen de toepassing van nationale bepalingen inzake bestuurdersaansprakelijkheid in het geval van een faillissement in dergelijke gevallen? Deze vraag wordt aan de hand van het Kornhaas/Dithmar-arrest van het HvJ EU behandeld. Als tweede komt de vraag aan de orde naar de kwalificatie van een vordering uit hoofde van bestuurdersaansprakelijkheid bij het bepalen van de rechtsmacht onder de EEX-Verordening II. Hierbij wordt een kritische

Door toegenomen arbeidsmigratie staat de huidige arbeidsmarkt steeds meer open voor grensoverschrijdende arbeidsovereenkomsten. Aan deze arbeidsovereenkomst zijn regelmatig internationale aspecten gekoppeld. Het is voor de werknemers van groot belang dat zij weten welk recht van toepassing is op hun arbeidsovereenkomst. Het vinden van dit toepasselijke recht lijkt in eerste instantie redelijk eenvoudig, maar in de praktijk blijkt vaak toch dat er redelijk wat hindernissen moeten worden genomen om tot een juist antwoord op deze vraag te komen. De auteur onderzoekt in dit boek het toepasselijke recht op de internationale arbeidsovereenkomst waarbij specifiek wordt gekeken naar de hoofdregel en de exceptieclausule van artikel 8 Rome I-Verordening. Tevens wordt er gekeken naar de rol die de werknemersbescherming hierbij speelt in het internationaal privaatrecht en het Europese recht.

Jean-Paul Sartre [1905-1980] geldt als een der belangrijkste schrijvers en denkers van de 20ste eeuw en als misschien wel de laatste «maître à penser» van onze tijd. Zijn oeuvre bestrijkt het gehele spectrum van grote romans als «La Nausée» en «Le Mur», grensverleggende theaterstukken als «Huis clos» en «Les Mains sales», via zijn onbarmhartige herinneringen aan zijn jeugdjaren in «Les Mots» (bij uitgever dezes verschenen als «De woorden»), tot politieke journalistiek, zoals in het mede door hem opgerichte tijdschrift «Les Temps modernes» en niet in de laatste plaats zijn filosofische geschriften. In dat wijsgerige werk neemt «Het probleem van een methode» een bijzondere positie in. Met dit boek beoogde Sartre te komen tot een even fundamentele als heldere plaatsbepaling. De tekst werd oorspronkelijk geschreven als een inleiding voor buitenstaanders en mede daarom werd dit boek misschien wel Sartres toegankelijkste en meest systematische uiteenzetting van zijn denkbeelden. In dit

De eenmanszaak is een verzameling van zaken en vermogensrechten. Hoe deze rechtsvorm past in het stelsel van het privaatrecht is onduidelijk. Al eeuwenlang wordt de rechtsvraag of de eenmanszaak een goed is bediscussieerd in de rechtswetenschap. Deze vraag speelt als de eenmansondernemer een huwelijksgemeenschap aangaat of beëindigt, overlijdt, zijn recht op de onderneming overdraagt of inbrengt in een personenvennootschap of BV, of als hij zijn recht op de onderneming financiert. In dit onderzoek wordt nagegaan of het recht op de onderneming een goed is in de zin van artikel 3:1 BW en wat de rechtsgevolgen daarvan zijn. De auteur geeft een volledig beeld van deze discussie. Ook komt zij door gebruik te maken van dogmatiek en rechtsvergelijking tot een ander antwoord dan de heersende leer op deze maatschappelijk relevante rechtsvraag. Zij pleit voor erkenning van het recht op de onderneming als vermogensrecht.

Als Maria Gibson dood wordt gevonden is gouvernante Grace Dunbar hoofdverdachte. De steenrijke Neil Gibson gelooft in haar onschuld en roept de hulp in van Sherlock Holmes.

De trein is twee minuten te laat, merkte Hubertus zwijgend op, toen de trein eindelijk begon binnen te rollen; Hubertus was een stipt en nauwgezet man. Het aantal reizigers bleek slechts gering en Hubertus had niet veel moeite hen éen voor éen nauwkeurig te observeren. Tien misschien twintig waren de controle reeds gepasseerd, eer oom Hubertus langzaam zijn krant dichtvouwde, langzaam opstond en een schok kreeg. Het was niet de dun gezaaide geitenbaard van nicht Eulalia die hem schokte, daarvoor kende hij het uiterlijk van Léon Rosenheim te goed, doch het was het gezicht dat enkele meters achter Rosenheim opdook Ik laat me hangen als mompelde hoofdinspecteur Uyttenbogaert binnensmonds. Doe dat niet! vermaande zijn engelbewaarder. Dan gleed er een nauw bedwongen glimlach over zijn gezicht, en nadat hij de controle gepasseerd was, liep hij rakelings langs oom Hubertus en fluisterde in het voorbijgaan: Schaduw! Merkwaardig ik mag wel zeggen hoogst merkwaardig, overwoog inspecteur Carlier,