De archeologie van het weten - Michel Foucault - ebook

Het is dit jaar 25 jaar geleden dat de Franse filosoof Michel Foucault overleed. Zijn naam en faam dankte hij in de jaren zestig en zeventig onder de jongere generaties aan zijn kritiek op de menswetenschappen, zoals criminologie, pedagogie, psychologie en psychiatrie. Hij zag in deze vorm van kennis de macht aan het werk en trok de wetenschappelijkheid van deze disciplines openlijk in twijfel. Het was Rudi Visker die in zijn boek Michel Foucault en de menswetenschappen (1990) nauwgezet het type kritiek dat in het werk van Foucault werkzaam is, uiteenrafelde en de tegenspraken in diens benadering blootlegde. Hij maakte vooral duidelijk hoe er een onoverbrugbare kloof gaapt tussen de archeologische methode en die van de genealogie. Dit werk van Rudi Visker, waarvan een Engelse en een Duitse vertaling verschenen, wordt nu opnieuw gepubliceerd, voorzien van een evaluerende terugblik en uitgebreid met enkele appendices waarin hij nader ingaat op specifieke vraagstellingen. Rudi Visker

Drie redacteuren van een uitgeverij in Milaan raken door manuscripten die zij onder ogen krijgen onafwendbaar verstrikt in de gedachte dat er iets onvoorstelbaars gaande is op deze wereld. In een tijd waarin de ratio en de automatisering hun triomfen vieren, beginnen zij verbanden te leggen tussen tempeliers, partizanenstrijd, Braziliaanse umbanda's, Rozenkruisers, computers, vrijmetselaars, stripfiguren en kabbala. Ze komen tot de ontdekking dat werkelijk alles met elkaar samenhangt. Het lijkt een spel, totdat de eerste dode valt... Als het vermoeden rijst dat occulte machten al eeuwenlang alles in het werk stellen om hun Plan ten uitvoer te brengen, wordt het spel tot een beklemmende werkelijkheid. Opgejaagd door het huiveringwekkende besef dat de geschiedenis slechts een complot, een samenzwering van mysterieuze krachten is, worden ze steeds verder meegesleurd in hun tocht langs de afgrond van de werkelijkheid. Umberto Eco werd in 1932 in Alessandria (Piemonte) geboren. Hij was

Uit verlangen naar innerlijke vrede leggen velen zich toe op meditatie in de hoop zo ook te komen tot de mystieke beleving van het hogere of goddelijke. Vandaar dat er een groeiende belangstelling bestaat voor oude mystieke en gnostische teksten. Dit maakt De wolk van niet-weten opnieuw actueel. Met deze tekst bereikte de Engelse mystiek omstreeks 1380 haar hoogtepunt. De auteur is een anonieme Engelse mysticus, die put uit de zuiverste bronnen van de mystieke literatuur. Hij geeft blijk die traditie goed te kennen, maar ook persoonlijk te hebben verwerkt, hetgeen zijn woorden authenticiteit verleent. Vanuit een sterke gedrevenheid beschrijft hij de innerlijke relatie met God als een kennen en ervaren dat uiteraard verborgen blijft. Het is als een kennen en ervaren van een Licht dat in een wolk is gehuld. De auteur geeft een directe, praktische en levendige inleiding tot deze 'duistere schouwing'. Zijn Engelse achtergrond kleurt dit werk weldadig, want bij alle mystiek blijft hij

Londen, september 2008, een zonnige ochtend, een fraai huis in South Kensington. De bewoner ervan is investeringsbankier. Hij nadert de veertig, zijn carrière staat op springen, zijn huwelijk is in het slop geraakt. Aan de deur van zijn huis meldt zich een onverwachte bezoeker, een man van een jaar of vijftig, afkomstig uit Zuidoost-Azië, zo lijkt het, morsig gekleed. Het duurt even voor de bankier in hem zijn verloren vriend Zafar herkent, in zijn studietijd al een briljant wiskundige, die jaren geleden onder vreemde omstandigheden van de aardbodem verdween. Eenmaal binnen begint Zafar aan het verhaal dat duidelijk maakt waarom hij is teruggekeerd: om een bekentenis af te leggen van verbijsterende proporties. Wat volgt is de geschiedenis van twee gezworen kameraden, die onafscheidelijk zijn totdat de een de ander verraadt. Hun gesprek dat in de intimiteit van de huiskamer begint, vertakt zich over de hele wereld. Het is een odyssee van mensen die worstelen met onwrikbare verschillen