Dat doet-ie anders nooit - Annemarie van Heijningen - ebook

Een komisch boek vol herkenbare situaties voor iedere hondenouder.

In Dat doet-ie anders nooit! doet Annemarie van Heijningen op levendige en hilarische manier verslag van haar eerste jaren als hondenbezitter. Annemarie verlangde al jaren naar een vrolijk huppelhondje, een maatje voor het leven. Zo'n beestje uit de boekjes dat je stemming aanvoelt en de ochtendkrant komt brengen. Maar droomhondjes bestaan niet en met Boomertje Siem haalt ze zo'n beetje alle mogelijke hondenissues in huis: poep eten, niet alleen kunnen zijn, uitvallen naar andere honden en meer van dit soort ongemakken. Kortom: over hoe het niet moet, maar soms wel gaat. Met vallen en opstaan baant ze zich een weg door de eerste twee dynamische jaren.

Peter de Lint zit vol mooie verhalen na 28 jaar op de Veluwe en 12 jaar aan de Spaanse Costa Blanca een dierenartsenpraktijk gehad te hebben. Over markante en nuchtere veehouders, kleurrijke en emotionele bazen van honden en katten, bevlogen en internationale dierenbeschermers, trouwe en eigenzinnige dieren en hilarische en trieste gebeurtenissen. In 'Dat doet-ie anders nooit!' verhaalt Peter de Lint er op een luchtige en humoristische manier over. Het boek bevat niet alleen onvergetelijke anekdotes, maar staat ook boordevol informatie, want de schrijver deelt met prettig leesbare verhalen een flinke hoeveelheid van zijn kennis van de diergeneeskunst, waar iedere eigenaar van een hond, kat, koe of paard zijn voordeel mee kan doen. In de bijna 150 hoofdstukken spatten zijn liefde voor mensen en dieren en gevoel voor humor van het papier. Erwin van Versendaal verrijkte het boek met enkele tientallen prachtige cartoons.

Als Sytske van Koeveringe de diagnose borstkanker krijgt, grijpt ze terug op dagboekschrijven, iets dat ze in haar kinderjaren veel heeft gedaan. Pas na het lezen van een dagboek van Susan Sontag beseft ze dat dagboekschrijven iets is dat mag bestaan en serieus wordt genomen. Het opgaan in het schrijven geeft haar weer grip op de totale absurditeit van het bestaan. Op een frisse, eigenwijze, diep associatieve en soms obsessieve manier schrijft Van Koeveringe over grote thema's als angst, huilen, hoofdhaar en de geweldige kracht van proza, afgewisseld met absurde dialogen met haar vrienden, kennissen, haar ouders en artsen.