Criminaliteit en rechtshandhaving 2015 - S.N. Kalidien - ebook

Jaarlijks worden in Nederland miljoenen delicten gepleegd. Veel burgers, bedrijven en instellingen zijn slachtoffer van criminaliteit. De publicatie 'Criminaliteit en rechtshandhaving' beschrijft in kwantitatieve termen waaruit deze criminaliteit bestaat, wie ervan het slachtoffer is, door wie de criminaliteit wordt gepleegd, wat ervan wordt opgespoord en wat de justitiële reactie hierop is. Deze editie is de veertiende in de reeks en is qua opbouw vergelijkbaar met de vorige editie. Ontwikkelingen in en samenhangen tussen criminaliteit en rechtshandhaving worden voor met name de periode van 2007 tot en met 2015 beschreven.

Jaarlijks worden in Nederland miljoenen delicten gepleegd. Veel burgers, bedrijven en instellingen zijn slachtoffer van criminaliteit. De publicatie 'Criminaliteit en rechtshandhaving' beschrijft in kwantitatieve termen waaruit deze criminaliteit bestaat, wie ervan het slachtoffer is, door wie de criminaliteit wordt gepleegd, wat ervan wordt opgespoord en wat de justitiële reactie hierop is. Deze editie is de dertiende in de reeks en betreft een sterk ingekorte uitgave, waarbij ontwikkelingen in criminaliteit en rechtshandhaving voor met name de periode van 2007 tot en met 2014 worden beschreven.

Overheidsbeleid om de economie en de sociale of fysieke kwaliteit van kwetsbare wijken te verbeteren (de 'wijkenaanpak') kan niet zonder een voortvarende aanpak van de georganiseerde misdaad. Het gaat om 'eerlijke kansen' voor mensen in achterstandsbuurten, maar evengoed is het belangrijk dat er een 'pakkans' is voor georganiseerde criminelen. Georganiseerde misdaad is een groot maatschappelijke probleem. In sommige wijken is vrijwel zeker meer crimineel geld dan legaal geld aanwezig. Er ontstaat onder groepen een denkwereld waarin (veel) crimineel geld acceptabel of nastrevenswaardig is. Dergelijke groepen hebben 'eerlijke kansen' genegeerd en profiteerden van de lage pakkans bij delicten zonder directe slachtoffers of aangiften, zoals drugsproductie, drugshandel, gokken of fraude. Dit boek analyseert deze fenomenen op basis van veldwerk op vier locaties en formuleert aanbevelingen.

In de zomer van 1968 viel zuidelijk Flevoland droog. De discussie over de ontwikkeling van een stad werd toen al zo'n tien jaar gevoerd. Dat die stad Almere zou gaan heten, stond in 1970 vast, hoe die stad moest gaan verrijzen nog niet. Maar de stad kwam er: op 30 november 1976 kregen de eerste bewoners de sleutel van hun woning. Een ongekend snelle groei volgde - een voor Nederland uniek new town-experiment. Toen Almere in 1984 een zelfstandige gemeente werd, woonden er 40.297 mensen. Tien jaar later werd de grens van 100.000 inwoners overschreden. Eind 2008 telde de stad ruim 184.000 geregistreerde bewoners en per 1 maart 2022 staat de teller op 218.260 inwoners. De verwachting is dat Almere in 2030 ongeveer 255.000 inwoners heeft. Dat is weliswaar minder dan de 350.000 inwoners die het CBS tien jaar geleden nog voorspelde, maar desondanks gaat het over een groei van 18% de komende jaren: een veel steilere groeicurve dan andere Nederlandse steden. Deze groei en ontwikkeling hebben

De Pompe-reeks is de publicatiereeks van het Willem Pompe Instituut. In deze reeks verschijnen wetenschappelijke studies, waaronder proefschriften, zowel van instituutsmedewerkers als van auteurs die een sterke verwantschap hebben met het gedachtegoed van dit instituut. De karakteristiek daarvan is − traditioneel − gelegen in de combinatie van een juridische en sociaalwetenschappelijke benadering van strafrechtelijke problemen. De bescherming en handhaving van fundamentele rechten in een veranderende wereld is het centrale thema van het onderzoeksprogramma van het Willem Pompe Instituut. De positie van kwetsbare groepen ten opzichte van de overheid en de betekenis van individuele mensenrechten in een internationale context zijn daarbij belangrijke aandachtspunten.