Brieven aan Miyo - Martin Bootsma - ebook

Brieven aan Miyo biedt een unieke inkijk in het onderwijs door de ogen van een gepassioneerde leraar. In een serie brieven aan zijn stagiaire Miyo deelt Martin Bootsma zijn rijke ervaring en liefde voor literatuur. Hij toont hoe het lezen van klassieken met kinderen kan bijdragen aan diepere verbindingen en een levendige leeromgeving. Door verhalen, persoonlijke anekdotes en wijsheden nodigt Bootsma lezers uit om samen met hem na te denken over het belang van lezen, traagheid in een snelle wereld, en de rol van de leraar als verhalenverteller. Een inspirerend boek voor iedereen die zich betrokken voelt bij onderwijs en de kracht van verhalen.

Verwondering, de liefde en nieuwsgierigheid voor kleine dingen in het leven. Een blad dat dansend naar beneden valt, een auto zonder nummerbord of een kind dat voor de eerste keer bellenblaasbubbels ziet. Een verzameling van woorden geschreven aan, over en soms zonder verwondering. De bundel neemt je mee op reis met woord en beeld langs zes bestemmingen, onder andere naar de kleuren tussen een regenboog, groen genot en waar liefhebben is, of was. Je hoeft enkel om je heen te kijken om verwondering te ervaren.

De joodse bankiersfamilie Camondo vestigde zich in de jaren 1870 in Parijs. Ze betrokken een spectaculair stadspaleis aan het Parc Monceau, enkele deuren naast het huis van de familie Ephrussi - bekend uit De haas met ogen van barnsteen. De familie begaf zich in de hogere culturele kringen van de Parijse belle époque - de wereld van Proust, de gebroeders De Goncourt, maar ook van antisemitisme en de Dreyfusaffaire. Graaf Moïse de Camondo vulde het huis voor zijn zoon Nissim met de grootste privécollectie van achttiende-eeuwse Franse kunst. Toen Nissim omkwam in de Eerste Wereldoorlog, werd het huis een gedenkplaats, en dat is het tot de dag van vandaag. In 1942 werden Moïses dochter Béatrice en haar man en kinderen naar Auschwitz gedeporteerd, waar ze werden omgebracht. Dwalend door het huis brengt Edmund de Waal aan de hand van de voorwerpen, het meubilair en de kunst het huis en haar bewoners tot leven. De brieven die hij schrijft aan Camondo vormen een monument voor een unieke

Al jarenlang schrijft Philippe Van Cauteren, directeur van het Gentse S.M.A.K., brieven naar kunstenaars van over de hele wereld. Hij richt zich op een zeer persoonlijke manier tot kunstenaars die hem inspireren en legt hen uit waarom. Vaak zit in de brieven reeds de basis van een nieuwe tentoonstelling vervat. Van Cauterens brieven zijn literair, maar tegelijk direct en geschreven in een erg toegankelijke stijl. Ze geven een bijzondere inkijk in de manier waarop een curator kunst beleeft en interpreteert, en zijn bovendien een zeer duidelijke en beknopte introductie tot het werk van de kunstenaars die hij aanschrijft. Ze zijn steeds een opening tot een dialoog en stemmen tot nadenken over de hedendaagse kunst. Deze publicatie bundelt meer dan honderd brieven. Elke brief wordt geconfronteerd met een sleutelwerk van de kunstenaar aan wie hij is gericht. In een inleidend manifest tekent Van Cauteren ook de grote lijnen uit van het 'ideale museum van de toekomst'. Als directeur van het

'Het is een voortdurende opgave om solidariteit en wederkerigheid met elkaar te verbinden. Juist daar waar het schuurt. Dat geldt evenzeer voor vrijheid en verantwoordelijkheid. Individuele rechten en plichten enerzijds en rechtvaardigheid anderzijds. En tegenover gelijke rechten staat gelijke verantwoordelijkheid.' In 'Brieven aan Joop. Een warm pleidooi voor sociaal-democratische waarden' schrijft oud-politicus Wim Meijer op een toegankelijke manier in fictieve brieven aan Joop den Uyl, zijn politieke mentor, over wat voor hem de essentiële waarden zijn van de sociaaldemocratie. En in hoeverre deze nog steeds relevant zijn in deze tijd. Daarbij gaat het hem niet zozeer om de Haagse politiek, maar om de wisselwerking tussen de onderstroom in de samenleving, de transitie naar een postindustriële samenleving, het ontstaan van een nieuw soort klassenmaatschappij en de reflectie daarop van de sociaaldemocratie. 'Hoe kan het, Joop, dat in een halve eeuw het maatschappijbeeld volkomen

Moeten we een gelukkig, of eerder een waardevol leven nastreven? Wat is er überhaupt van waarde, in het licht van onze eindigheid? En waarom drinken mensen wijn terwijl druivensap overduidelijk zoveel lekkerder is? Cabaretier en filosoof Tim Fransen verlaat zijn veilige plekje in de bibliotheek en trekt erop uit, vastbesloten de antwoorden te vinden op de grote vragen van het leven. Terwijl hij zijn filosofische helden achterna reist - Immanuel Kant, Karl Marx, Friedrich Nietzsche, Albert Camus - belandt hij in onverwachte avonturen. Hij legt bloemen bij het graf van een onbekende man, rent angstig door een steeg in de hoerenbuurt van Leipzig en verzorgt bejaarden in een Russisch tehuis. Zijn lessen tekent hij op in brieven aan zijn goede vriend Koos; brieven die een even grote schat aan wijsheid als klunzigheid bevatten. 'Ontroerend en onweerstaanbaar grappig.' - Theo Maassen 'Als je het uit hebt, begrijp je beter hoe de wereld werkt en waarom Tim Fransen geen partner heeft.' - Philip

Leo Bakboord ontmoet zijn vrienden iedere dag in hun stamcafe in Paramaribo. Totdat het verre Europa hun leven gaat beheersen: de Tweede Wereldoorlog is uitgebroken. In Suriname wordt intens meegeleefd met het Moederland. Mensen zijn nachtenlang aan de radio gekluisterd. Na lang wikken en wegen - is dit wel onze oorlog? - besluiten de vier vrienden om zich bij de Nederlandse gouverneur vrijwillig als soldaat aan te melden. Leo en zijn vrienden melden zich om te helpen in de oorlog tegen de Japanse bezetters in Nederlands-Indië. In Kamp Zanderij krijgen zij hun eerste militaire training. Na een lange zeereis komen ze aan in Australie voor een tweede training. Bij aankomst in Nederlands-Indië zien ze een tropisch land waar de mensen lijken op de Javanen thuis. In die ogenschijnlijk vertrouwde omgeving maken Leo en zijn vrienden een versnelde volwassenwording door. Het is een tijd vol verschrikkingen, maar de brieven die Leo van zijn familie, vrienden en zijn wapenbroeders krijgt, houden

Na een zomercursus in de Verenigde Staten werd Marc, de op dat ogenblik zestien jaar oude neef van Henri Nouwen, geconfronteerd met een aantal vragen. Wat geloof ik eigenlijk zelf?' 'Wat voor rol speelt de Kerk in mijn leven?' Wie is Christus voor mij?' 'Heeft voor mij de Eucharistie ook zin?' Stuk voor stuk vragen over het geestelijke leven. Over deze vragen gaan deze brieven van Henri Nouwen aan Marc. Op een zeer persoonlijke en originele manier, geïllustreerd met concrete en uit het leven gegrepen ervaringen, schrijft hij over Jezus. De vele vragen over godsdienst, Kerk, het moderne leven, oorlog en vrede, armoede en rijkdom krijgen in dit brievenboek een plaats. De kernvraag blijft echter: 'Wie is Jezus voor jou en voor mij?'

Doen we kerk volgens hét boekje? De vroege kerk was een radicale beweging die de geschiedenis veranderde. Baanbrekend in haar opvattingen en gedrag. Gelovigen - vanuit alle lagen van de samenleving - vormden samen één familie, waren betrokken en gaven hun leven over aan dezelfde missie. Zo maakten onze broeders en zusters van de kerk van de eerste eeuw het verschil, door alles te geven. Sluit nu je ogen eens en denk aan je eigen kerk. Lijkt ze erop? Kun je leven met de verschillen? Francis Chan stelt: 'We zijn ver afgedwaald van dat wat God Kerk noemt. En dat weten we allemaal. We weten dat de kerk zoals wij die kennen nauwelijks nog lijkt op de Kerk zoals we die in de Bijbel tegenkomen. Talloze jaren hebben voorgangers als ikzelf de mensen voorgehouden dat we het als kerk volgens het boekje doen. We hebben de mensen geleerd anderhalf uur stil te zitten in een kerkbank. We hebben hen en onszelf onderworpen aan allerlei structuren en rituelen. We hebben belangrijke zaken minder