Bedevaarten in de middeleeuwen - M. Boshart - ebook

Ridders spreken nog steeds tot de verbeelding. Bij het woord denkt men al gauw aan geharnaste krijgers te paard, die er dapper op uit trokken om het onrecht in de wereld aan te pakken. De realiteit is vaak een stuk minder romantisch, al werd in de middeleeuwen het ridder-ideaal in vele teksten verheerlijkt en zijn er talloze platen overgeleverd waarop de chevalier en zijn heldendaden staan afgebeeld. De Manessische Liederhandschrift (veertiende eeuw) is daar een beroemd voorbeeld van. In Ridders in de middeleeuwen wordt deze tekst dan ook uitvoerig voorgesteld. Hier en in andere hoofdstukken blijkt dat vrouwen, ofschoon niet in harnas te paard, een niet onbelangrijke rol speelden in deze door mannen gedomineerde wereld. Daarnaast is er ook aandacht voor de rauwe werkelijkheid. Deze zag er aanzienlijk bloediger uit dan menig minstreel bezong. De hoofdstukken over de slagen bij Poitiers (751) en Hastings (1066) laten dat duidelijk zien. Die laatste wordt onder meer aan de hand van het

Ben je klaar om een sprong in de tijd te maken?Pak dan je koffertje voor een onvergetelijk slaapfeestje… in de middeleeuwen! Amira en Oliver zijn aangekomen voor een slaapfeestje in de middeleeuwen. Ze willen ontdekken hoe de ridders er vroeger leefden.Kom alles te weten over stinkende medicijnen, middeleeuwse outfits, lekkere hapjes en… slaapfeestjes natuurlijk! Ga je mee op avontuur?

In discussies over misdaad en straf wordt vaak gerefereerd aan de Middeleeuwen, waarin volgens de populaire opvatting gruwelijke lijfstraffen aan de orde van de dag waren en gevangenissen nog geen 'hotels'. De auteurs van dit themanummer van Madoc streven ernaar dit beeld te nuanceren door middeleeuwse concepten van straf in diverse regios en periodes vanuit verschillende vakgebieden te belichten. Hierbij komen vragen aan de orde als: wie werd er door wie gestraft, op basis van welke autoriteit, en voor welke (mis)daden? Met welk doel deelde men straf uit en waaruit kon deze bestaan? Welk beeld had men van (lichamelijk) geweld, en hoe zag de buitenwereld misdadigers en zondaars? Kunnen misdaden en straffen in dezelfde categorieën ingedeeld worden? Hoe en met wel doel werden straf en misdaad verbeeld in kunst en literatuur? Inhoud: REDACTIE, Straffen in de Middeleeuwen HAN NIJDAM, Wat was een mensenleven waard? Over weergeld en compensatie, in het bijzonder in middeleeuws Friesland

1231. Paus Gregorius IX rekruteert dominicanen als de eerste inquisiteurs. Aanvankelijk richten ze hun pijlen op katharen en waldenzen, daarna op bekeerde joden, melaatsen, spirituele franciscanen, begijnen en tempeliers. Duizenden sterven op de brandstapel. De auteur vertrekt van de getuigenissen van de middeleeuwse inquisiteurs en hun slachtoffers. Bisschop Jacques Fournier verhaalt in zijn inquisitieregisters hoe hij de bekeerde jood Baruch probeert te overtuigen van Jezus' menselijke én goddelijke natuur. Paus Clemens v geeft de grootmeester van de tempeliers de pauselijke absolutie in het Perkament van Chinon (hoewel die grootmeester enkele jaren later toch op de brandstapel belandt). Dante Alighieri laat in zijn Divina Commedia de ketters jammeren en weeklagen vanuit gloeiendhete graftomben. En natuurlijk is er ook de Grootinquisiteur van Fjodor Dostojevski die uitlegt waarom hij niet van Jezus houdt. Dit boek is de neerslag van de persoonlijke zoektocht van de auteur naar

Het oeuvre van Ovidius, geschreven rond het begin van de jaartelling, is van alle tijden. Dat zijn teksten de postmoderne mens nog steeds aanspreken, liet bijvoorbeeld het succes van Christoph Ransmayrs Metamorfosen-bewerking Die letzte Welt (1992) overtuigend zien. Ook in de Middeleeuwen kende Ovidius' werk een grote verspreiding. Het was een vast onderdeel van de leeslijst op kloosterscholen, zodat Ovidius één van de pijlers van de middeleeuwse literaire cultuur werd. In dit themanummer van Madoc, met vijf langere bijdragen dan gewoonlijk, staat de literaire door- en verwerking van deze klassieke auteur in de Middeleeuwen centraal. Inhoud: Van de redactie VINCENT HUNINK, Ovidius, de speelman van de liefde Á.P. ORBÁN, Ovidius in de Latijnse Middeleeuwen. Leraar van de immoraliteit en heilige FONS VAN BUUREN, Ovidius in de Middelnederlandse letterkunde REINIER M. SPEELMAN, Ovidius in enige passages van Dante, Petrarca en Boccaccio JOSÉ VAN DER HELM, De 'Divina Commedia' en de

In de late middeleeuwen (1000-1500) trokken miljoenen Europeanen als pelgrim naar heilige plaatsen. Bij het graf van een heilige baden zij om vergeving van hun zonden, om gezondheid, om voorspoed of om nakomelingen, om daarna gereinigd en gesterkt weer huiswaarts te keren. Dit romantische beeld van de middeleeuwse bedevaart bestaat zelfs nu nog, maar is verre van reëel. De middeleeuwse bedevaart is een ongelooflijk complex verschijnsel, alleen al de motieven om een bedevaart te ondernemen waren zeer uiteenlopend. Voor de kerk werd zij bovendien een machtsmiddel en voor de bedevaartscentra een lucratieve onderneming. Het instituut middeleeuwse bedevaart kan daarom omschreven worden als een mengsel van devotie, machtsstreven en geldzucht. Maar het had desondanks een bijzonder grote invloed op het middeleeuwse leven. Bedevaarten in de middeleeuwen geeft de lezer inzicht in de ontwikkeling van het Europese bedevaartswezen, in de krachten en belangen die daarbij speelden en de gevolgen die