Als ik je morgen weer zie - Robbie Couch - ebook

Om de een of andere reden is Clark op een maandag wakker geworden en heeft hij nu al 309 keer dezelfde eentonige dag beleefd. Hij zit vast in een timeloop. Totdat dag 310 aanbreekt… Uit het niets wordt zijn altijd zo saaie wiskundeles onderbroken door iets onverwachts: Beau, een jongen die hij al die 309 vorige maandagen nog niet eerder heeft gezien, komt zijn klas binnen gelopen. Als de verlegen, sympathieke Clark besluit om eens onbezonnen te zijn en samen met de uitbundige en bruisende Beau een aantal 'boodschappen' door Chicago te doen, kan hij zich niet voorstellen dat deze maandag écht iets zal veranderen aan de timeloop. En hij verwacht al zeker niet dat hij in één dag zo verliefd op iemand kan worden. Er is alleen één probleem: hoe bouw je een toekomst op met iemand als morgen nooit aanbreekt?

Lily wil best een tijdje op het dochtertje van haar beste vriendin Sara passen wanneer zij plotseling weg moet. Totdat ze ontdekt wie Sara daarvoor nog meer heeft ingeschakeld.

Als ik je weer zie is ontroerende realistische feelgood, van drievoudig winnaar Feelgood van het Jaar Gillian King. Lily wil best een tijdje op het dochtertje van haar beste vriendin Sara passen wanneer zij plotseling weg moet. Totdat ze ontdekt wie Sara daarvoor nog meer heeft ingeschakeld: Seb. Hij is vreselijk knap, grappig en stiekem erg sexy. O, en niet geheel onbelangrijk: Lily's ex. Seb is wel de laatste persoon met wie Lily een paar weken lang in hetzelfde huis wil wonen. Maar wanneer ze noodgedwongen tijd met elkaar doorbrengen, merken ze dat het verleden hen razendsnel inhaalt. Oud zeer komt naar boven, net als verborgen gevoelens en emoties. Waar vonken overspringen, gaat alleen ook weleens iets in de fik… Over Belofte maakt schuld: 'She did it again! Prachtig, ontroerend en meeslepend.' Boekhandel Postscriptum 'King heeft een gave: een soort magic spell waarmee ze de lezer iedere keer weer betovert.' Jacky van Dijk 'All the feels!' Lisette Jonkman

Als ik je weer zie is ontroerende realistische feelgood, van drievoudig winnaar Feelgood van het Jaar Gillian King. Lily wil best een tijdje op het dochtertje van haar beste vriendin Sara passen wanneer zij plotseling weg moet. Totdat ze ontdekt wie Sara daarvoor nog meer heeft ingeschakeld: Seb. Hij is vreselijk knap, grappig en stiekem erg sexy. O, en niet geheel onbelangrijk: Lily's ex. Seb is wel de laatste persoon met wie Lily een paar weken lang in hetzelfde huis wil wonen. Maar wanneer ze noodgedwongen tijd met elkaar doorbrengen, merken ze dat het verleden hen razendsnel inhaalt. Oud zeer komt naar boven, net als verborgen gevoelens en emoties. Waar vonken overspringen, gaat alleen ook weleens iets in de fik… Over Belofte maakt schuld: 'She did it again! Prachtig, ontroerend en meeslepend.' Boekhandel Postscriptum 'King heeft een gave: een soort magic spell waarmee ze de lezer iedere keer weer betovert.' Jacky van Dijk 'All the feels!' Lisette Jonkman

Tot ik je weer zie van Suzanne Kelman is een meeslepende historische roman over een onuitwisbaar oorlogsgeheim. 1940: 'Ik beloof dat we elkaar weer zullen vinden,' zei ze, 'hier, in onze geheime tuin.' Maar buiten de tuinmuren woedde een oorlog, en het was slechts een kwestie van tijd voordat ze alles zouden moeten riskeren voor hun liefde… Heden: Laura verhuist naar Norfolk om een prachtige tuin op het terrein van een Engels landhuis te herstellen, maar wanneer ze een doos vindt, beseft ze dat de tuin geheimen heeft. Ze raakt gefascineerd door de inhoud: een sleutel en een cryptische aantekening. Laura beseft het nog niet, maar in haar hand geklemd heeft ze het eerste fragment van een oorlogsgeheim dat zich over heel Europa uitstrekte en tot nu toe verborgen is gebleven. En van een liefdesverhaal waarvoor twee mensen het ultieme offer brachten en dat Laura's eigen leven voor altijd zal veranderen.

Julia is negentien jaar als ze te horen krijgt dat ze een ernstige vorm van reumatoïde artritis, een auto-immuunziekte, onder de leden heeft. Ze legt haar vertrouwen in handen van de medische wereld, maar de weg naar verbetering blijkt vrij gecompliceerd, daarbij veroorzaakt de medicatie meer kwaad dan goed. Zelfs een gespecialiseerd artsenarsenaal dat zich over haar dossier buigt kan geen soelaas bieden. Ondanks de schok die deze omslag teweegbrengt weigert ze bij de pakken neer te zitten. Wie zijn eigen weg durft te lopen, verdwaalt nooit. Ze heeft een lange adem, dus neemt ze de touwtjes in eigen handen en begint een lange zoektocht naar nieuwe methodes en behandelingen, zelfs gedurende vijftien maanden in een Tao klooster in Colombia. Die stoutmoedige weg strekt zich eindeloos voor haar uit en confronteert haar met de ongenaakbaarheid van het lot, maar biedt ook nieuwe perspectieven voor het leven, de liefde voor de natuur en haarzelf.