Als ik het haar had verteld - Laura Nowlin - ebook

'Dit is het soort boek dat een verschil kan maken door de diepe emotionele boodschappen die je nog lang met je meedraagt.' Barnes & Noble Had ik haar jaren geleden maar verteld dat ik van haar hield. Dan zou ik hier nu niet zijn. Finn heeft altijd van Autumn gehouden. Ze is niet gewoon zijn buurmeisje of de dochter van zijn moeders beste vriendin, ze is zijn alles. Maar ze is niet zijn vriendin. Dat is Sylvie, en Finn zou haar nooit pijn kunnen doen, dus Autumn weet niets over zijn gevoelens. Al is zijn beste vriend Jack daar niet zo zeker van. Hij heeft Finn en Autumn samen gezien. Hoe kan ze het niet weten? En hoe kan hij Finn steunen en beschermen als een gebroken hart onvermijdelijk lijkt? Het lot kan wreed zijn voor verliefde mensen. Krijgen ze een nieuwe kans?  Lezers over Laura Nowlin 'Ik werd volledig gegrepen door dit boek, door de prachtige manier waarop het geschreven is.' ***** Jasprit 'Ik ben 's ochtends in dit boek begonnen en heb hem pas neergelegd toen ik helemaal

Een indringend en ontroerend verhaal over verlies en veerkracht

Heb je je ooit afgevraagd hoe het zou zijn om een eenhoorn als huisdier te hebben? In tegenstelling tot trollen zijn eenhoorns veel minder chagrijnig, en ze zijn ook nog eens een stuk handzamer dan reuzen. Ze eten alleen ijs als ontbijt én... elke keer dat je boos wordt, geven ze je een suikerspin! In dit humoristische, energiek rijmende verhaal ervaart een klein meisje hoe het leven met een magisch huisdier eruit zou zien - van sterrenstof strooien over chagrijnige ouders tot op een regenboog naar de voetbaltraining glijden. Dit boek viert de magie van eenhoorns, op een manier die zelfs kinderen aanspreekt die allergisch zijn voor roze!

Een klein meisje droomt ervan om haar eigen huisdier te hebben. Maar welk dier zou het beste gezelschap zijn? Een muis is te klein, een kat te gewoon, en een vis... te nat! Terwijl ze met haar speelgoeddino speelt, krijgt ze een briljant idee. Wat dacht je van een echte, levende dino- saurus? Ze zou erop naar school kunnen rijden, hij zou veel eten nodig hebben, een zwembad om uit te drinken, en een speciaal dino-luik om vrij in en uit te kunnen gaan. Na een dag vol fantaseren, gaat het meisje met haar plastic dino naar bed - en terwijl ze in slaap valt, staat de dino uit haar dromen in de tuin met zijn kop door het slaapkamerraam. Haar droom komt uit!

Over de dunne scheidslijn tussen vertrouwen en het misbruik ervan. Op waarheid gebaseerd. Maarten verbouwt groenten op zijn land, een voormalige tuinderij. Hij lijdt aan beginnende Alzheimer, wat hem onzeker maakt. Hij plaatst een advertentie waarin hij hulp vraagt. Henk reageert, wordt aangenomen en voelt zich eindelijk gewaardeerd. Er groeit een vriendschap die beide mannen dichter bij hun ware aard brengt. Ze vinden steun bij elkaar in hun worsteling met homoseksualiteit. Henk neemt langzaam afscheid van Maarten als dementie steeds meer hun relatie verstoort. John, een rattenvanger die Maarten regelmatig bezoekt, ziet zijn kans schoon. Hij drijft een wig tussen de mannen met het doel zichzelf te verrijken. Annelies studeerde journalistiek en wilde schrijfster worden. Als beleidsadviseur in de zorg nam haar leven een andere wending. Haar debuut over financieel misbruik geeft een uniek inkijkje in 'the perfect crime' die zich aan het oog onttrekt. Eén op de tien ouderen krijgt te

En toen gebeurde er iets wonderlijks: ik hoorde een geluid. Het klonk niet als een vliegtuiggeluid of het geluid van een glas dat op de grond viel, maar alsof er iets werd gefluisterd. Het kwam van heel dichtbij. Ik keek naar het meisje naast me. Ze sliep. Toen hoorde ik het weer. Shhh, klonk het. Toen ik omlaag keek, deed ik een heel griezelige ontdekking. Het geluid kwam van de glossy op mijn schoot. Ik tilde het tijdschrift voorzichtig op en bracht heel langzaam mijn oren in de richting van Scarlett Johanssons lippen. In de verhalenbundel Als ik dat had geweten zet Amanda Maxwell op komisch-aarzelende toon ongemakkelijke en absurde situaties neer. Het onhandig balanceren van haar personages tussen jeugd en volwassenheid weet zij precies te treffen.

De afgelopen tijd trekt aan haar voorbij. Het moment dat ze zichzelf bij elkaar geraapt heeft, herinnert ze zich goed. Ze moet door, niet blijven hangen in het moeras van zelfmedelijden. Alle stukjes en beetjes van zichzelf, die overal waren achtergebleven, heeft ze weer samengevoegd. Gebroken en gelijmd, maar ze herkent zichzelf weer. Toch voelt ze zich gespleten. Soms … dan wordt ze 's nachts, badend in het zweet, wakker. Haar dromen zijn veranderd. Ze ziet nu steeds iets waar ze niet bij kan. Meestal zijn dat simpele dingen. Iemand houdt haar een half boek voor en op het moment dat ze dat wil pakken, trekt hij - het is altijd een man - zijn hand terug. Bij de uitvaart van haar ex-man Simon, komen de herinneringen aan de tijd die Anna met hem gedeeld heeft, terug: hun ontmoeting, het huwelijk en de geboorte van hun zoon. Ook de beelden van het samenwonen - in een woongroep - in de oude pastorie op het Drentse platteland ziet ze weer voor zich. Het zijn gelukkige, maar ook moeilijke