Als ik het haar had verteld - Laura Nowlin - ebook

Een indringend en ontroerend verhaal over verlies en veerkracht

En toen gebeurde er iets wonderlijks: ik hoorde een geluid. Het klonk niet als een vliegtuiggeluid of het geluid van een glas dat op de grond viel, maar alsof er iets werd gefluisterd. Het kwam van heel dichtbij. Ik keek naar het meisje naast me. Ze sliep. Toen hoorde ik het weer. Shhh, klonk het. Toen ik omlaag keek, deed ik een heel griezelige ontdekking. Het geluid kwam van de glossy op mijn schoot. Ik tilde het tijdschrift voorzichtig op en bracht heel langzaam mijn oren in de richting van Scarlett Johanssons lippen. In de verhalenbundel Als ik dat had geweten zet Amanda Maxwell op komisch-aarzelende toon ongemakkelijke en absurde situaties neer. Het onhandig balanceren van haar personages tussen jeugd en volwassenheid weet zij precies te treffen.

Een klein meisje droomt ervan om haar eigen huisdier te hebben. Maar welk dier zou het beste gezelschap zijn? Een muis is te klein, een kat te gewoon, en een vis... te nat! Terwijl ze met haar speelgoeddino speelt, krijgt ze een briljant idee. Wat dacht je van een echte, levende dino- saurus? Ze zou erop naar school kunnen rijden, hij zou veel eten nodig hebben, een zwembad om uit te drinken, en een speciaal dino-luik om vrij in en uit te kunnen gaan. Na een dag vol fantaseren, gaat het meisje met haar plastic dino naar bed - en terwijl ze in slaap valt, staat de dino uit haar dromen in de tuin met zijn kop door het slaapkamerraam. Haar droom komt uit!

Heb je je ooit afgevraagd hoe het zou zijn om een eenhoorn als huisdier te hebben? In tegenstelling tot trollen zijn eenhoorns veel minder chagrijnig, en ze zijn ook nog eens een stuk handzamer dan reuzen. Ze eten alleen ijs als ontbijt én... elke keer dat je boos wordt, geven ze je een suikerspin! In dit humoristische, energiek rijmende verhaal ervaart een klein meisje hoe het leven met een magisch huisdier eruit zou zien - van sterrenstof strooien over chagrijnige ouders tot op een regenboog naar de voetbaltraining glijden. Dit boek viert de magie van eenhoorns, op een manier die zelfs kinderen aanspreekt die allergisch zijn voor roze!

De afgelopen tijd trekt aan haar voorbij. Het moment dat ze zichzelf bij elkaar geraapt heeft, herinnert ze zich goed. Ze moet door, niet blijven hangen in het moeras van zelfmedelijden. Alle stukjes en beetjes van zichzelf, die overal waren achtergebleven, heeft ze weer samengevoegd. Gebroken en gelijmd, maar ze herkent zichzelf weer. Toch voelt ze zich gespleten. Soms … dan wordt ze 's nachts, badend in het zweet, wakker. Haar dromen zijn veranderd. Ze ziet nu steeds iets waar ze niet bij kan. Meestal zijn dat simpele dingen. Iemand houdt haar een half boek voor en op het moment dat ze dat wil pakken, trekt hij - het is altijd een man - zijn hand terug. Bij de uitvaart van haar ex-man Simon, komen de herinneringen aan de tijd die Anna met hem gedeeld heeft, terug: hun ontmoeting, het huwelijk en de geboorte van hun zoon. Ook de beelden van het samenwonen - in een woongroep - in de oude pastorie op het Drentse platteland ziet ze weer voor zich. Het zijn gelukkige, maar ook moeilijke

Jeannot is begin twintig, stagiair op de Zuidas, haalt alles uit het leven en wordt verliefd op Ruud. Maar dan krijgt Ruud kanker en overlijdt hij. Jeannots wereld stort in, maar hij weet één ding zeker: hij wil zijn toekomst niet opgeven en blijven genieten van het leven. In Ik had je graag verteld hoe mijn dag was beschrijft Jeannot op liefdevolle en indringende wijze hoe het is om op zo'n jonge leeftijd je partner te verliezen. Hij deelt hoe er hoop te vinden is tussen alle heftige emoties en hoe geluk en verdriet naast elkaar kunnen bestaan, terwijl hij een weg probeert te vinden naar een nieuwe toekomst.

Iemand met dementie heeft maar beperkt ziekte-inzicht. Daarom is het van belang dat familie, vrienden en verzorgenden dit inzicht wel krijgen en ernaar handelen. Dit boek geeft hiervoor veel praktische tips gericht op communicatie, het omgaan met geheugenproblemen, mentorschap bij medische en financiële kwesties, activiteiten en het toepassen van nieuwe technieken en hulpmiddelen.Had ik het maar geweten is gebaseerd op de nieuwste wetenschappelijke inzichten en technische mogelijkheden. Bijzonder zijn de persoonlijke ervaringen van bekende Nederlanders, zoals Adelheid Roosen en Gerdi Verbeet. Had ik het maar geweten is de afgelopen jaren uitgegroeid tot het best verkochte informatieve boek over dementie. De praktische toepasbaarheid van de 100 tips, de positieve toon van het boek en de herkenbaarheid van genoemde voorbeelden zorgen hiervoor.

In het werk van Willem Wilmink (1936-2003) werd vrijwel geen onderscheid gemaakt tussen het lied en de 'echte' poëzie. Hij stond daarmee in een grote - zij het bij ons ongewone - traditie, die teruggaat tot de Middeleeuwen. Veel van zijn gedichten genieten een bijna anonieme bekendheid; het is alsof ze er altijd zijn geweest. Maar om dit vanzelfsprekende effect te bereiken, is een kunstenaarschap vereist dat maar aan zeer weinigen is gegeven. Ter gelegenheid van Wilminks zestigste verjaardag maakte Jean Pierre Rawie maakte een even sprekende als eigenzinnige keuze uit het omvangrijke oeuvre. Na Wilminks overlijden in 2003 voegde Rawie enkele gedichten uit later werk toe. Toch is de uitgave in essentie gebleven wat zij was: een poging zo veel mogelijk aspecten van Wilminks dichterschap te belichten. Ik had als kind een huis en haard beschouwde Wilmink zelf als de mooiste bloemlezing die iemand ooit uit zijn werk had gemaakt. 'Mooi, helder, zonder poeha (...) zinnen die regelmatig de

'Alleen' is het allesbehalve eenvoudig om je te vestigen in een onbekend land. Daarom matcht Mentoring@Work nieuwkomers aan een mentor, die hen helpt om hun weg te vinden in België. Dit boekt reikt ideeën aan om nieuwkomers te ondersteunen bij hun integratieproces, hun Nederlands te verbeteren en hen wegwijs te maken op de Belgische arbeidsmarkt. De concrete tools en tips zijn dadelijk toepasbaar in de praktijk. Daarnaast maak je kennis met nieuwkomers, mentoren, partners en overheidsorganisaties, die elk hun persoonlijke ervaringen delen. De nieuwkomers vertellen over hun tocht naar België, hun ervaringen in België, waarom ze voor België kozen… Dankzij hun verhalen wordt 'dé nieuwkomer' een persoon van vlees en bloed.