Aan doodgaan dachten we niet - Gerda Blees - ebook

Een jongetje springt in de gracht om zijn pingpongbal te redden. Een mislukte kunstenares staat op het dak van een verzorgingsflat en herbeleeft een bijna dodelijk ongeluk. Een jonge man gaat dwars over een spoorlijn liggen om erachter te komen of hij nog wil leven. Met vaste hand schildert Gerda Blees in dit debuut een wereld waarin mensen tot het uiterste gaan om de werkelijkheid naar hun hand te zetten. De tien verhalen in Aan doodgaan dachten we niet bevatten zulke verbluffende, beeldende en ritmische zinnen dat ze het zouden verdienen om te worden ingelijst.

Ons land heeft een van de best omlijnde wetgevingen op het vlak van patiëntenrechten, palliatieve zorg en euthanasie. Toch overlijden dagelijks heel wat patiënten in oncomfortabele omstandigheden, onder andere door therapeutische hardnekkigheid en een gebrek aan kennis over levenseindezorg. Deze gids schetst het belang van een professionele en menswaardige palliatieve begeleiding. Alle aspecten van deze specifieke zorgen komen daarbij aan bod: zwaar ziek zijn, pijn lijden, afscheid nemen, beslissingen maken rond het levenseinde... De auteur deelt haar kennis uit de praktijk rond medicatie en behandeling, maar geeft ook raad over hoe je als zorgverlener omgaat met patiënten, hun naasten én jezelf. Omdat we allemaal doodgaan biedt bovendien inspirerende reflecties van professor Wim Distelmans en waargebeurde verhalen over bijzondere ontmoetingen met patiënten, over hoe het eraan toegaat in de zorg en over hoe het beter zou kunnen. Want iedereen heeft recht op een waardig levenseinde.

De klimaatcrisis, het woningtekort, het stikstofprobleem, digitale veiligheid: onze grootste maatschappelijke vraagstukken worden maar niet opgelost. Ondertussen groeit de ontevredenheid over de politiek en winnen autocraten steeds meer terrein. Zo verdwijnt langzaam maar zeker het vertrouwen in de democratie. De oplossing? Niet minder, maar méér democratie. Meer democratie vind je in de Derde Kamer: een extra parlement bestaande uit inwoners zelf. Daar werken gelote burgers uit alle lagen van de samenleving samen aan nieuwe wetten. Zo hebben ze niet eens per vier jaar wat te zeggen, als ze een vakje rood mogen kleuren, maar structureel. Want democratie is te belangrijk om alleen aan politici over te laten.Reacties:'Eva Rovers toont de weg van machteloosheid naar macht.'- Marcia Luyten'Prachtig pleidooi'- Jeroen Smit'Scherpe vernieuwende ideeën'- Liesbeth Staats'Lees het, verspreid het, predik het'- Paul Verhaeghe