Zo hevig in leven

Hoe te leven als je geconfronteerd wordt met je eigen sterfelijkheid?

Bijna twee jaar geleden voelde Marjoleine de Vos een bobbeltje onder haar kaak. Niets aan de hand, stelde de dokter haar gerust, dat is meestal goedaardig. Maar het knobbeltje bleef groeien en er bleek wel degelijk iets niet in orde. Hoe te leven als je geconfronteerd wordt met je eigen sterfelijkheid? Marjoleine de Vos zoekt in Zo hevig in leven houvast in herinneringen en bij door haar bewonderde schrijvers, en probeert woorden te vinden voor het vreemde tussengebied waarin angst, ongeloof en optimisme elkaar verdringen. Alles wat haar innig dierbaar is krijgt een andere lading - of dat nu haar geliefde oorbellen zijn of haar geliefde. En terwijl De Vos de lezer laat meekijken uit het raam van haar huis, naar de bessenstruik die uitloopt, naar de groenlingen die luid van zich laten horen, laat ze ons zien wat het betekent om zo hevig in leven te zijn.

Avonturen in het leven na de dood is een krachtige reis naar spiritueel ontwaken, een moedige zoektocht naar antwoorden en verlichting. Het boek gaat de confrontatie aan met de oude aannames met betrekking tot de hemel en presenteert een uitgebreide nieuwe visie op ons zich voortzettende leven. Nadat William Buhlman, auteur van Adventures beyond the body, de diagnose kanker kreeg, zocht hij naar antwoorden op de mysteriën van ons bestaan na de dood. Hij confronteerde zijn sterfelijkheid en verkreeg diepgaande inzichten in wat er voorbij ons fysieke lichaam ligt. Onze reis naar het volgende leven vormt de basis van Avonturen in het leven na de dood. De auteur vertelt over zijn buitenlichamelijke ervaringen en lucide dromen, gezien door de ogen van een fictief karakter, Frank Brooks. De inzichten zijn soms verrassend, maar er is altijd een heldere boodschap: wij zijn krachtige spirituele wezens en we vormen zelf onze realiteit, nu en in de toekomst. Het doel van dit boek is om ons voor

Uit het leven van een hond beslaat een zaterdag uit het leven van Henk van Doorn, 56, IC-verpleegkundige, alleenstaand. Hij wordt wakker, ontbijt, laat de hond uit, doet boodschappen. Het wordt allesbehalve een doodgewone zaterdag als Henks hond ziek blijkt. Het dier zal sterven, niet vandaag of morgen, maar binnen afzienbare tijd. Dat gegeven gaat als een sleepnet over de bodem van de dag en haalt de gebruikelijke gedachten boven: dat de tijd maar één richting kent; dat we zo kwetsbaar zijn; dat we zo eenzaam zijn, hoeveel liefde we ook vinden. Henk heeft het grote talent om uit een acuut besef van sterfelijkheid een krachtig carpe diem te putten: leef het leven ten volle. En dat maakt Uit het leven van een hond tot het tegenovergestelde van een verdrietig boek. Aan het eind van de dag zien we Henk, in helderziende dronkenschap, met zijn hond op de bank. Wat was dit voor een dag? Een reinigende ervaring? Een catharsis? Nee, het was simpelweg een dag, tijd die voorbijging, het leven da…

Uit het leven van een hond beslaat een dag uit het leven van Henk van Doorn, 56, ic-verpleegkundige, alleenstaand. Het is een doodgewone zaterdag totdat blijkt dat Henks hond ziek is en binnen afzienbare tijd zal sterven. Dat gegeven gaat als een sleepnet over de bodem van de dag en haalt de gebruikelijke gedachten boven: dat de tijd maar één richting kent; dat we zo kwetsbaar zijn; dat we zo eenzaam zijn, hoeveel liefde we ook vinden. Maar somber wordt het verhaal nergens dankzij Henks talent om uit een acuut besef van sterfelijkheid een krachtig carpe diem te putten: leef het leven ten volle. 'Zelden was ik zo verliefd op een Everyman als op Sander Kollaards lieve, goeie, middelbare Henk.' - Sylvia Witteman'Kollaard laat met dit boek zien wat literatuur vermag.' NRC Handelsblad *****'Er is geen andere Nederlandse schrijver die het leven zo kan laten zinderen, schitteren en tintelen als Sander Kollaard.' - De Groene Amsterdammer'Schitterende roman over doodgewoon geluk, over de lichth…

Deze heruitgave in paperback vorm van 'Durf te leven met de dag' is een boek over levenslust en stervensmoed. Annemarie van Heijningen wil de lezers meer bewust maken van hun eigen sterfelijkheid en laten nadenken over de praktische zaken rond het overlijden. Dit doet ze op haar eigen specifieke manier: met diepgaande lichtvoetigheid. Annemarie heeft op een mooie manier haar eigen verhaal erin verwerkt. In een spannende week van wachten op een medisch onderzoek, stelt ze zichzelf - en daarmee ook de lezer - indringende vragen over leven en dood, om tot de slotsom te komen dat het je leven verrijkt wanneer je de dood onder ogen durft te zien. Prikkelend, praktisch en uitnodigend!

Uit het leven van een hond beslaat een dag uit het leven van Henk van Doorn, 56, ic-verpleegkundige, alleenstaand. Het is een doodgewone zaterdag totdat blijkt dat Henks hond ziek is en binnen afzienbare tijd zal sterven. Dat gegeven gaat als een sleepnet over de bodem van de dag en haalt de gebruikelijke gedachten boven: dat de tijd maar één richting kent; dat we zo kwetsbaar zijn; dat we zo eenzaam zijn, hoeveel liefde we ook vinden. Maar somber wordt het verhaal nergens dankzij Henks talent om uit een acuut besef van sterfelijkheid een krachtig carpe diem te putten: leef het leven ten volle. 'Zelden was ik zo verliefd op een Everyman als op Sander Kollaards lieve, goeie, middelbare Henk.' - Sylvia Witteman 'Kollaard laat met dit boek zien wat literatuur vermag.' NRC Handelsblad ***** 'Er is geen andere Nederlandse schrijver die het leven zo kan laten zinderen, schitteren en tintelen als Sander Kollaard.' - De Groene Amsterdammer 'Schitterende roman over doodgewoon geluk, over de

Uit het leven van een hond beslaat een dag uit het leven van Henk van Doorn, 56, ic-verpleegkundige, alleenstaand. Het is een doodgewone zaterdag totdat blijkt dat Henks hond ziek is en binnen afzienbare tijd zal sterven. Dat gegeven gaat als een sleepnet over de bodem van de dag en haalt de gebruikelijke gedachten boven: dat de tijd maar één richting kent; dat we zo kwetsbaar zijn; dat we zo eenzaam zijn, hoeveel liefde we ook vinden. Maar somber wordt het verhaal nergens dankzij Henks talent om uit een acuut besef van sterfelijkheid een krachtig carpe diem te putten: leef het leven ten volle.

We denken er het liefst nooit aan: het feit dat we ooit zullen sterven. De algehele houding van onze moderne samenleving is er een waarin de dood zo veel mogelijk wordt genegeerd. Maar vroeg of laat zullen we eraan moeten geloven. Bovendien brengt het reflecteren op de eigen sterfelijkheid veel voordelen met zich mee. De dood brengt je tot inzichten die te leren zijn uit de grote levenslessen. Je hoeft niet te wachten tot je op je sterfbed ligt om deze te leren - je kunt hier nu al mee aan de slag, ongeacht hoe oud je bent of hoe lang je nog zult leven. Claudia Crobatia analyseert waarom de dood zo'n taboe is in onze cultuur en hoe andere culturen hier op een gezondere manier mee omgaan. Door middel van death awareness worden we meer bewust van onze eigen sterfelijkheid. Dit draagt bij aan een leven met meer geluk en betekenis, en een meer natuurlijke omgang met het levenseinde.