Wie ik gisteren was

Als Yara de diagnose CVS (chronisch vermoeidheidssyndroom) krijgt, weigert ze zich daar zomaar bij neer te leggen. Ze is zeventien, ze wil niet ziek zijn, en al helemaal niet chronisch. Haar ouders, haar broertje Corey en zus Tessa proberen haar te helpen, maar Yara laat niemand toe. In plaats daarvan verliest ze zichzelf in Evol, een hyperrealistisch spel waarin je zelf de hoofdrol speelt. In deze virtuele wereld is Yara niet ziek en kan ze zijn wie ze wil zijn. Ze ontmoet er de knappe Amir, met wie ze op zoek gaat naar de oplossing voor de mysterieuze rook die de stad en haar inwoners bedreigt. Stukje bij beetje raakt Yara meer en meer betrokken bij de gebeurtenissen in de stad. In het echte leven ontmoet ze Finn, die haar uit de virtuele wereld probeert te trekken en haar in wil laten zien dat ze ook met CVS een leuk leven kan hebben. Terwijl Yara's familie en vrienden zich zorgen maken om haar gezondheid, kiest Yara ervoor om zich te blijven verliezen in deze alternatieve

Deze YA-roman volgt Cody Reynolds in de maanden na de onverwachte zelfmoord van haar beste vriendin Meg. Waarom heeft Meg haar niet gewaarschuwd? Cody ontdekt dat er een hoop is wat Meg haar nooit heeft verteld. Over haar oude schoolvriendinnen, over Ben McAllister - de jongen die Megs hart brak - en over een versleuteld computerbestand, dat Cody niet lijkt te kunnen openen. Wanneer ze toch toegang krijgt tot het bestand, worden de geheimen achter Megs dood beetje bij beetje aan Cody onthuld...

Wie zich aan de poëzie van Frank Báez (Santo Domingo, 1978) waagt, duikt in een tragikomische, schijnbaar autobiografische wereld van gedichten waarin een jonge eilandbewoner aan het woord is die het liefst de wijde wereld intrekt om kunstenaar te worden: “ik herinner me dat ik / zo wanhopig was dat ik zelfs / als een verstekeling / had meegewild op de eerste boot die afmeerde”. Inmiddels heeft de dichter gereisd en veel van de wereld gezien, en kijkt hij daarop terug in zijn gedichten: Chicago, Egypte, de Middellandse Zee - een voor een worden de locaties opgenomen in dat universum van die jongeman die graag groots en meeslepend wil leven maar toch zijn geliefde eiland in de Caribische Zee maar niet uit zijn systeem krijgt. Steeds keert Báez terug naar de kade, de pier, de golven: We zijn allebei ouder geworden, maar ondanks het voorbijgaan van de tijd blijf ik naar deze pier komen om met je te praten met dezelfde onschuld van toen ik nog een jongen was en over je stranden liep en een

Hij, de Amerikaanse schrijver, ging op pad om het echte Frankrijk te leren kennen. Een jong meisje werd een onafscheidelijk onderdeel van die reis. Vijf jaar nadat ze elkaar hadden ontmoet, schreef de Amerikaan een roman over hun relatie. In zijn boek is de mannelijke hoofdpersoon een briljante student, terwijl het meisje wordt beschreven als onervaren en kneedbaar als klei. De student is een fictief personage, maar het meisje bestond wel degelijk. In de betoverende roman Ik was dat meisje is zij een volwassen vrouw. Wanneer ze het boek over hun relatie opnieuw leest, versmelten haar herinneringen deels met het verhaal dat het vertelt, maar tussen de regels door wordt duidelijk dat wat de schrijver beschouwde als spel en tijdverdrijf, voor het meisje voelde als het begin van het echte leven. 'Het is heel goed en overtuigend geschreven, heel slim gecomponeerd, en roept een wereld op - de wereld van mijn jonge jaren - waarin jonge vrouwen zich moeizaam beginnen vrij te maken van

Een uitdagende, persoonlijke bundel van een gelauwerd dichter. Een jonge vrouw laat haar ouders en haar Caribisch eiland achter om in Nederland als verpleegster te gaan werken. Daar trouwt ze met een Nederlander. De zwarte vrouw en de witte man krijgen een dochter en een zoon. De dochter overlijdt op jonge leeftijd, ook de vrouw wordt niet oud. Lang na de dood van de man gaat de zoon de confrontatie aan met de schamele, inaccurate herinneringen aan wat geweest is door in de huid van de vrouw te kruipen om te kijken of er, ergens tussen de puinhopen, nog iets te vinden is van al dat dode leven. Een kansloze missie. Of niet? wie was ik (strafregels) is één lange poging het persoonlijke verleden te belichamen. Hoe te schrijven over anonieme levens die voorgoed zijn verdwenen, en die alleen voor jou van belang waren? En wat valt er te zeggen - over migratie, racisme, liefde, afscheid - als je je nauwelijks iets kunt herinneren? 'Dit boek is een gebeurtenis in de poëzie. Een

Een jongen, een ontvoering en een vlucht van Sudan naar Nederland: een waargebeurd verhaal over alles kwijtraken en jezelf terugvinden.

Na het succes van Joe Speedboot, de roman waarmee Tommy Wieringa als een komeet zijn naam in de Nederlandse letteren vestigde, nu een bundeling literaire reisverhalen over de meest uiteenlopende plekken op de wereld.De stilist in Wieringa is op zijn best als hij onbekommerd mag verhalen van vreemde gebieden en personen, dat blijkt eens te meer uit de verhalen over de meest avontuurlijke reizen. Deze verhalen, waaruit Wieringa vaak met veel succes voorleest, liggen aan de basis van zijn schrijverschap. We vergezellen de schrijver naar bekende en onbekende gebieden in de Caribische eilanden, Azië en Afrika. Maar ook naar Frankrijk, waar de schrijver een geliefde wil vergeten. Uit alle verschillende werelden en continenten komen de verhalen als bedoeïenen af op de geboren verteller en stilist die Wieringa is. 'De Sodade heeft een groot, warm lichaam en knort als een Russische grootmoeder in een bedstee', het is maar een van de vele vrolijke en originele vergelijkingen die dit boek rijk is…

De straten van Rotterdam Zuid op 10 november 1944. Het is koud en nat. De jongen die onze getuige is, staat buiten op straat en wordt met 52.000 jongens en mannen meegevoerd naar Duitsland. De reis is verschrikkelijk, maar al snel blijkt dat het nog erger kan. De mannen worden als slaven behandeld, hard werken, slaag, honger. Het is mensonterend. Als hij besluit te vluchten wordt hij door de Gestapo opgepakt. Heropvoeding is zijn lot. In het strafkamp 'de Augustaschacht' in Ohrbeck is hij slachtoffer van een sadistische beul en moordenaar. Hij is getuige van martelingen waar veel slachtoffers van het kamp nooit over hebben kunnen praten. Op de dag van de bevrijding is hij getuige van een gruwelijke moord op Piet Vitters, oom van de auteur. Deze roman is gebaseerd op feiten. De verhalen van de slachtoffers van de grote razzia van Rotterdam zijn gebruikt om dit verhaal te vertellen. De naamloze hoofdpersoon is aangesteld om getuige en woordvoerder te zijn van zoveel mannen die hebben

De dagen dat ik je liefhad van Amy Neff is een roman met een hart: een prachtig geschreven en aangrijpend verhaal over de kracht van liefde.Het verhaal van Evelyn en Joseph begint in de zomer van 1941. Aan de schilderachtige kust van New England, waar hun families al generaties lang wonen, worden ze verliefd op elkaar. Samen nemen ze de Oyster Shell Inn van Josephs ouders over, waar ze hun drie kinderen grootbrengen. Maar nu, meer dan zestig jaar later en na een leven vol hoogtepunten, is Evelyn ernstig ziek.De maanden die volgen gebruiken Joseph en Evelyn om samen met hun kinderen herinneringen op te halen en hun dromen te vervullen. Maar wanneer de laatste dagen dichterbij komen, staan de twee voor de lastigste beslissing van hun leven: hoe moet hun verhaal eindigen?De dagen dat ik je liefhad is een meeslepende roman over familiebanden, de schoonheid van hoop en de kracht van liefde.'Fans van The Notebook zullen dit onvergetelijke verhaal over verlies, tweede kansen en onvergetelijke…