Wat niet kan maar wel gebeurt

In dit boek ga ik in op het advies 'Wat wel kan' van dhr. Johan Remkes. In mijn reactie neem ik de eerste reacties van de agrarische sector op dit advies mee, alsook de brief van de Ministers van Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit en voor Natuur en Stikstof van 14 oktober 2022. Ik verwijs naar mijn conclusies wat betreft het proces, de inhoud en de juridische consequenties van de stappen die door het kabinet en de provincies moeten worden gezet in een relatief korte periode, namelijk vanaf heden tot eind 2030. Dan zullen immers de stikstofdoelstellingen voor de agrarische sector moeten zijn gehaald. Ik heb dhr. Remkes bij het opstellen van zijn advies mogen verwijzen naar mijn boeken over het bodembeschermingsgebiedenbeleid en de uitspraken van de Raad van State uit mei 2019. Mr.drs. J.(Sjef) H. van Put, voormalig beleidscoördinator Gebiedsbescherming

Stel je voor: je had een halve eeuw een innige band met je moeder, maar na haar dood weet je nog steeds niet wie zij werkelijk was. Het overkwam Cyrilla van der Donk. Haar moeder Irene hield altijd vol dat ze als baby in 1928 was geroofd van haar ouders in Amsterdam en dat ze opgroeide 'ergens in het oosten van Duitsland'. In 1945, vlak na de oorlog, kwam ze moederziel alleen aan in Nederland. Pas na haar dood durfde Cyrilla het verleden van haar getraumatiseerde moeder te onderzoeken. Met schrijver Marcel Maassen ploos zij de verhalen van haar moeder uit en als detectives doken zij in de historische bronnen. Hun meeslepende zoektocht legt een verbijsterende levensgeschiedenis bloot. Marcel Maassen (1965) publiceerde eerder de romans Blauwe damp en Mantelwater en schreef non-fictie over sport, business, taboes en voeding. Behalve schrijver is hij communicatieadviseur en BBQ-chef. Cyrilla van der Donk (1961) werkt als docent bij de tweedegraads lerarenopleiding van de Hogeschool van

De sluipwesp ging op de hoogste tak van de den zitten en riep: 'Blijf maar weg!' en 'Ik ben heel blij dat je weg bent!' en 'Kom maar nooit meer terug!' en 'Als je terugkomt jaag ik je meteen weer weg!'Nadat hij uren zo had geroepen en schor was geworden klom hij naar beneden. 'Waarom roep je dat?' vroegen de dieren hem.Sommigen balden hun vuisten of scherpten hun nagels. Ze waren woedend. Ze misten de mier en wilden dat hij terugkwam. 'Sst,' fluisterde de sluipwesp, 'ik wil ook dat hij terugkomt. Ik doe tegenstrijdig. Zo heet dat.'In Maar kom wel terug! staan de dierbaarste verhalen van Toon Tellegen over weggaan, achterblijven en gemis.

De sluipwesp ging op de hoogste tak van de den zitten en riep: 'Blijf maar weg!' en 'Ik ben heel blij dat je weg bent!' en 'Kom maar nooit meer terug!' en 'Als je terugkomt jaag ik je meteen weer weg!' Nadat hij uren zo had geroepen en schor was geworden klom hij naar beneden. 'Waarom roep je dat?' vroegen de dieren hem.Sommigen balden hun vuisten of scherpten hun nagels. Ze waren woedend. Ze misten de mier en wilden dat hij terugkwam. 'Sst,' fluisterde de sluipwesp, 'ik wil ook dat hij terugkomt. Ik doe tegenstrijdig. Zo heet dat.'In Maar kom wel terug! staan de dierbaarste verhalen van Toon Tellegen over weggaan, achterblijven en gemis.

Toen ze inzag dat er een onaanvaardbaar groot risico was op ernstige complicaties na een absoluut noodzakelijke zware buikoperatie, koos Arnieta voor niet behandelen en een vrijwillig levenseinde. Zij diende een euthanasieverzoek in bij haar huisarts. Het Spaarne Gasthuis in Hoofddorp maakte het haar zo comfortabel mogelijk. De beslissing van een powervrouw, daarover gaat dit boekje. De laatste vijf dagen van haar leven waren liefdevol en intens. Maar ook onwerkelijk, niet te bevatten en emotioneel. De laatste nacht de mooiste van al die nachten die we, gedurende bijna 54 jaar, samen hebben doorgebracht. Zij bleef de regie in handen houden tot het allerlaatste moment: zelfbewust, zelfverzekerd en vrijwel altijd opgewekt. Ik zal haar liefde die zij mij gaf tijdens haar laatste dagen, en in die onvergetelijke laatste nacht, blijven koesteren.

De sluipwesp ging op de hoogste tak van de den zitten en riep: 'Blijf maar weg!' en 'Ik ben heel blij dat je weg bent!' en 'Kom maar nooit meer terug!' en 'Als je terugkomt jaag ik je meteen weer weg!' Nadat hij uren zo had geroepen en schor was geworden klom hij naar beneden. 'Waarom roep je dat?' vroegen de dieren hem. Sommigen balden hun vuisten of scherpten hun nagels. Ze waren woedend. Ze misten de mier en wilden dat hij terugkwam. 'Sst,' fluisterde de sluipwesp, 'ik wil ook dat hij terugkomt. Ik doe tegenstrijdig. Zo heet dat.' In Maar kom wel terug! staan de dierbaarste verhalen van Toon Tellegen over weggaan, achterblijven en gemis.

Als geen ander brengt Peter van Straaten in Er kan wel wat zout uit op smakelijke wijze de culinaire escapades van onze vaderlandse hobbykoks en keukenprinsessen in beeld. Er kan wel wat zout uit verschijnt als vijfde deel in de succesvolle serie themaboeken van Peter van Straaten met bekende titels als Roken Neuken Drinken, Zo zijn we niet getrouwd, Hoe was je dag schat? en Weet mama hiervan?

Een meeslepend, ontroerend, grappig en boeiend verhaal voor iedereen die viel voor de sfeer in 'Een keukenmeidenroman'. Plainview, Indiana - een klein slaperig stadje in het zuiden van de VS. In de jaren zestig ontmoeten de hartsvriendinnen Odette, Clarice en Barbara Jean elkaar zo vaak ze kunnen in Earl's All-You-Can-Eat, waar een onverbrekelijke vriendschap ontstaat. De drie zijn zo vaak samen dat ze al snel de bijnaam 'de Supremes' krijgen. Veertig jaar later is die vriendschap nog net zo belangrijk voor de drie vrouwen, en ontmoeten ze elkaar nog steeds elke week op dezelfde dag en dezelfde tijd bij Earl's. Het leven is voor geen van hen makkelijk geweest, maar Odette wist haar vriendinnen door dik en dun te steunen. Nu staat zij zelf voor het grootste gevecht van haar leven, en is het tijd voor Clarice en Barbara Jean om hun eigen geesten uit het verleden onder ogen te komen. 'Een roman vol sterke vrouwen, aangrijpende herinneringen en hechte vriendschappen' - Kirkus Reviews Dit

Dat kan ik niet, dat kan ik wel is een omkeerboek over de bijzondere dingen die dieren wel en niet kunnen. Zo lees je waarom een varken niet omhoog kan kijken en haringen niet achteruit zwemmen. De keerzijde van het boek vertelt dan weer dat een varken wél de mooiste dromen heeft, en dat haringen praten via hun scheetjes. De centrale spiegelspread nodigt lezertjes uit om zelf na te denken over hun eigen talenten, want net zoals in het dierenrijk zijn er dingen waar ook zij goed én minder goed in zijn.

Kleineren, negeren, uitschelden of schoppen: pesten kent allerlei verschillende vormen en het komt zeker niet alleen onder kinderen voor. Een op de acht werknemers (500.000 werknemers!) wordt jaarlijks slachtoffer van pesten op de werkvloer, online wordt er volop gepest en in verzorgingshuizen is buitensluiten en bespotten onder bewoners geen uitzondering. Het maakt niet uit of je een scholier, werknemer of bewoner van een woonzorgcentrum bent: als je gepest wordt, zorgt dit ervoor dat je een grotere kans op psychische, fysieke en sociale problemen hebt. Pesters en hun zogenaamde assistenten ruïneren zo vaak het leven van hun slachtoffer, maar ondervinden zelf ook allerlei negatieve gevolgen van hun gedrag. Bij ons gebeurt dat niet laat de verschillende rollen, situaties en patronen binnen pestgedrag zien. Aan de hand van persoonlijke verhalen en wetenschappelijke inzichten, wordt pesten in al zijn vormen blootgelegd. Een up-to-date boek over een topic dat iedereen raakt.