Verhalen van John Steinbeck e.a.

Op vakantie naar Vlieland werd Maria van Vliet verliefd op een wat vervallen pension dat er te koop stond. Ze liet alles achter zich en verhuisde met haar gezin naar Vlieland, waar ze met vele vrienden het pension opknapte en het hoofdzakelijk alleen verder runde. Hoe was dat voor haar twee nog jonge zonen. Hoe kreeg ze de gasten naar haar hotel en hoe moest dat met het koken voor zoveel mensen. Marie vertelt erover in 'Verhalen van de Veerman'. Ook over haar belevenissen met de vele bijzondere gasten in haar Hotelletje de Veerman op Vlieland. Hoe haar leven erdoor is veranderd en hoe zij ook in het leven van veel van haar gasten een ommekeer teweeg heeft gebracht door er altijd als een zorgzame, betrokken en openhartige moeder met raad en daad voor hen te zijn. De sfeer die Marie er creëerde was van een huiselijkheid en een gezelligheid, waardoor iedereen zich er al snel thuis voelde. Voor velen werd het hotel een baken om bij te komen van een moeilijke periode in hun leven. Dan komt

Het in 1859 ontruimde eiland Schokland, thans ingesloten door het akkerland van de Noordoostpolder, spreekt nog altijd tot de verbeelding. Bruno Klappe (geboren in 1951 in Kampen) verdiept zich al jaren in de geschiedenis van de bewoners van dit afgelegen oord in de voormalige Zuiderzee. In Verhalen van Schokland - De lotgevallen van een eilandbevolking vindt u een selectie uit de vele artikelen die hij over Schokland en de Schokkers schreef. Verhalen over de visserij en de gevaren van de zee, over stormen en overstromingen die het eiland teisterden. Verhalen over Schokkers die tot hun dood opgesloten werden omdat ze een paar centen bijeen gebedeld hadden. Verhalen over een doorgedraaide dokterszoon, een bestolen veldwachter en een eigengereide vroedvrouw. Verhalen over bruiloften en begrafenissen, over vreugde en verdriet. Door de schrijver wordt een gevarieerd beeld geschetst van het leven van de Schokkers, een leven dat niet altijd even gemakkelijk was, en juist daarom van belang om

De mensen die aan het woord komen, wisten zeer ingrijpende gebeurtenissen te overleven en een nieuw leven vorm te geven. Allemaal mensen die op hun eigen spirituele manier in het leven staan en daar hoop en kracht uit putten.

Salinger is bekend als schrijver van korte verhalen, waarvan er vele eerder verschenen in belangrijke tijdschriften zoals The New Yorker. Deze bundel, oorspronkelijk verschenen in 1953, bevat een aantal klassiek geworden verhalen zoals 'Een perfecte dag voor bananenvis' en 'Voor Esmé - veel liefs en morsigheid'. In het eerstgenoemde verhaal komt voor het eerst een lid van de familie Glass voor, een fictief gezin met een aantal buitengewone kinderen die ieder voor zich briljant zijn maar moeite hebben zich aan te passen in het leven. Het laatst-genoemde gaat op indirecte wijze in op het oorlogsverleden van Salinger: een vroegwijs jong Engels meisje benadert in een restaurant een Amerikaanse sergeant die wacht op D-Day, en stelt hem allerlei merkwaardige vragen - uiteindelijk schrijft hij haar een brief waarin duidelijk wordt dat hij dankzij haar de gruwelen van de oorlog heeft kunnen doorstaan.