Van Der Doelen Fietshardloop armband, met verlichting. om op te vallen in het donker

Ieder establishment is dik in orde, maar dat van de Nederlandse literatuur spant ongetwijfeld de kroon: louter briljante dichtersgoden die zich inspannen om jonge honden en marginalen van prijzen en subsidies te voorzien en daartoe in kranten en op festivals aan deze mensen demonstreren hoe het dus niet hoort.  Geen wonder dat er geregeld akolieten opstaan die met dat zieke bedrijf iets te maken willen hebben. Maar dan zijn er twee mogelijkheden: of ze blijken inderdaad niet te weten hoe het hoort, of ze worden door de gevestigde orde, die wel van een robbertje euthanaseren houdt in genade omarmd en ingekapseld.  Piet Gerbrandy, de Groene Amsterdammer Soms verschijnt er tussen de moderne poëziegoden een bescheiden mannetje wiens werk niet echt uit de verf wil komen. Maar dat kun je ook als prettig ervaren. Wat betamelijke stilleventjes over levenloze objecten, enkele grijzige observaties, huis tuin en keukengedichten waar de honden eigenlijk geen brood van lusten. Kortom, gedichten die

Zeven manieren om in slaap te komen en daarna heerlijk weg te dromen … Waarom zeven? Zeven is een mooi getal! Ik zal ze allemaal even noemen; misschien kende je ze al.