Rust

De jonge Lucci is gedoemd te mislukken. Vanuit een arm, gebroken en gewelddadig gezin op Curaçao belandt hij op zijn zevende in een achterstandswijk in Tilburg. Zijn vader nam de benen. Zijn moeder werkt keihard en ontpopt zich, uiteindelijk, tot drugskoningin. Ondertussen droomt Lucci van een carrière als rapper of filmmaker, maar de werkelijkheid bestaat uit vernederingen, geweld en anarchie. De verleiding van de straat lonkt. Tegen alle verwachtingen in vecht hij voor een betere toekomst en wanneer hij geen andere uitweg meer ziet, besluit hij het leger in te gaan. RUST laat zien hoe ingewikkeld het is om patronen te doorbreken. Een verhaal over weerbaarheid en veerkracht.

Felix en Louise zijn broer en zus en hebben een hechte band. Na een traumatische ervaring in zijn jeugd begint Felix stemmen te horen. Soms hangt er mist over de gebeurtenissen. Gelukkig is er Louise. Die hem helpt. Ook wanneer hij later geen contact meer mag hebben met zijn stiefdochter. Wanneer zijn wanen steeds grimmiger worden, verbreekt Felix alle banden en trekt hij zich terug in een verlaten jachthut. Louise gaat verbeten naar hem op zoek. Maar wat drijft haar echt? Schilfers is een beklemmend verhaal over manipulatie en de dunne scheidslijn tussen waan en werkelijkheid. Lenny Peeters (1975) is een prijswinnend schrijfster van korte verhalen. In 2018 won ze met haar roman Dochter De Bronzen Uil, de prijs voor het beste Nederlandstalige debuut. Over Dochter: 'Dochter is een roman die tezelfdertijd sprookjesachtig en ranzig rauw is. De korte zinnen geven je een haarscherp beeld van een bizar bestaan.' Marnix Verplancke, Focus Knack ***** 'Peeters zet Dochter heel (geloof)waardig

'Zeer overtuigende en indrukwekkende contemporaine variant op de autobiografische roman van Charles Dickens. Ja, die Pulitzer Prize for Fiction was terecht.' de VolkskrantBarbara Kingsolver ontving de Pulitzer Prize en de Women's Prize for Fiction 2023 voor Demon Copperhead, een beeldend en episch verhaal over een jongen die opgroeit te midden van armoede en drugsverslavingDamon Fields, het zoontje van een alleenstaande tienermoeder, woont in een trailer in de bergen van de zuidelijke Appalachen. Hij heeft hetzelfde koperkleurige haar als zijn overleden vader, aan wie hij ook de bijnaam 'Demon Copperhead' te danken heeft. Afgezien van goede looks, bijtende humor en overlevingsdrift zit hem weinig mee in het leven.Zijn moeder worstelt met haar verslaving aan pijnstillers. Nadat ze in het ziekenhuis terechtkomt met een overdosis, belandt Demon in het ene na het andere pleeggezin. Hij krijgt te maken met kinderarbeid, verwaarlozing en mishandeling, en met de gevolgen van de opiatencrisis …

Blauwe Tomaten vertelt het verhaal van onverwachte ontmoetingen die tot waarheden leiden waar schuld, boete en vergeving bekeken worden vanuit het menselijke (on)vermogen met de eigen beperkingen om te gaan. Deze roman speelt zich af op Curaçao waar shon Mi in de binnenstad een opvang voor zwervers bestiert, Kevin zijn kleine zusje probeert te beschermen, pastoor Bree zich geconfronteerd ziet met misbruik, de drankverslaafde Wesu zijn oude beroep oppakt om een al lang uitstaande rekening te vereffenen en Dominique tegen wil en dank haar weg vindt.De zee kolkt, draait en deint. Net als haar gedachten dat doen. Feiten. Blijf bij de feiten. Welke feiten? Wat zijn de feiten? Alles wat ze weet, of denkt te weten, is in beweging zonder dat ze er nog grip op lijkt te hebben. (…) Het 'waarom ze uit elkaar zijn gegaan' begint invulling te krijgen. Maar waarom sloeg hij haar? Zo erg dat ze vluchten moest? En waarom heeft haar moeder niks verteld hierover? Waarom? Wat houdt Nora achter? En wat vo…

'Zeer overtuigende en indrukwekkende contemporaine variant op de autobiografische roman van Charles Dickens. Ja, die Pulitzer Prize for Fiction was terecht.' de VolkskrantBarbara Kingsolver ontving de Pulitzer Prize en de Women's Prize for Fiction 2023 voor Demon Copperhead, een beeldend en episch verhaal over een jongen die opgroeit te midden van armoede en drugsverslavingDamon Fields, het zoontje van een alleenstaande tienermoeder, woont in een trailer in de bergen van de zuidelijke Appalachen. Hij heeft hetzelfde koperkleurige haar als zijn overleden vader, aan wie hij ook de bijnaam 'Demon Copperhead' te danken heeft. Afgezien van goede looks, bijtende humor en overlevingsdrift zit hem weinig mee in het leven.Zijn moeder worstelt met haar verslaving aan pijnstillers. Nadat ze in het ziekenhuis terechtkomt met een overdosis, belandt Demon in het ene na het andere pleeggezin. Hij krijgt te maken met kinderarbeid, verwaarlozing en mishandeling, en met de gevolgen van de opiatencrisis …

In deze opmerkelijke roman, waarin we Norbert Vijgh zien opgroeien van jongetje van ongeveer negen tot een bijna volwassene van twintig, staat in ieder hoofdstuk een spel centraal. Achtervolgingen met vriendjes in het bos; stokjes opdrijven in de beek; schaken leren van een leraar die meer onderwijst dan schaken alleen; rotzooi trappen op de bouw en daardoor in reëel gevaar belanden; scrabbelen en je overtroefd weten - via het spel ontstaat gaandeweg de biografie van Norbert. Een jongen die met overgave de schoonheid van een jeugd ervaart alsof hij al weet dat het leven dan feller, waarachtiger is dan het later ooit zal zijn. Stephan Enter, bij zijn twee eerdere boeken geroemd om zijn stijl en diepgang, heeft zijn roman zo vormgegeven dat ieder hoofdstuk een eigen sfeer ademt waarbij toon en zelfs stijl steeds licht veranderen - van avontuurlijk tot archaïsch, van dromerig en nostalgisch tot rauw en scherp realistisch. Het maakt Spel tot een poëtisch, betoverend boek. Het werd dan ook

Vier mannen spelen domino. Een eindeloos lijkende warme middag lang. Onder de tamarindeboom naast het krot van taxichauffeur Boeboe Fiel, vanwaar je het mooie nieuwe huis van de gerechtsdeurwaarder Manchi Sanantonio kunt zien liggen. De twee andere spelers zijn Chamon Nicolas, een huisjesmelker, en Juanchi Pau, de idealist van het gezelschap. De mannen zijn dat zo gewoon, maar die zondag ontwikkelt hun spel zich catastrofaal. Uit de achtergronden van de dominospelers komt een beeld van het leven op Curaçao te voorschijn. Twee deelnemers zijn getrouwd, maar de andere twee blijken een geheime relatie met de vrouwen van hun tengenstanders te hebben. De roman laat veel zien over de identiteit van Curaçao en zijn bewoners, de tradities en de moraal. Een roman die je op verschillende niveaus kunt lezen: een spannend en meeslepend verhaal van vriendschap en verraad, een politieke allegorie, alsook een sfeervol tijdsbeeld van de Nederlandse Antillen in de jaren zeventig. Dubbelspel werd in

'Met poëtische zinnen in een hechte compositie schept Sholeh Rezazadeh in nog geen tweehonderd bladzijden vele werelden.' - Het ParoolArghavan is een jonge Iraanse vrouw die nog maar kort in Nederland woont. Terwijl ze worstelt om een nieuw leven op te bouwen, wordt ze geplaagd door herinneringen aan haar jeugd in Iran. Een jeugd die paradijselijk begon maar een negatieve wending nam toen haar moeder van de ene op de andere dag vertrok en haar vader, haar steun en toeverlaat, verslaafd raakte aan opium. Ze nam daarop een radicaal besluit: ze liet het rauwe, bergachtige landschap van Iran definitief achter zich en vertrok naar het platste land ter wereld: Nederland. Arghavan werkt in een tweedehandswinkel in Amsterdam, waar ze bevriend raakt met sommige klanten, zoals met Anna, een dove danseres, en de oude Johan, die het geluid van bomen opneemt. Ze verwondert zich over dit land waar iedereen haast heeft en waar het onmogelijk lijkt om met de ander verbonden te zijn. Dan wordt ze verli…

Winnaar Deutscher Buchpreis Als hun grootmoeder langzaam haar geheugen verliest, blikt de verteller van Bloedboek terug op hun jeugd. Waarom zijn zoveel herinneringen onduidelijk? Hoe zit het met oma en haar vroeg overleden zusje? Kan de verteller de zwijgcultuur in de vrouwelijke bloedlijn eindelijk doorbreken? Bloedboek is een overweldigende roman over volwassen worden in de 21ste eeuw en een radicale poging om ons te bevrijden van alle ballast die we ongevraagd met ons meedragen. 'Experimenteel en gedurfd, het ene moment is het rauw en obsceen, dan weer teder en intens.' - Juryrapport Deutscher Buchpreis 'In Bloedboek wordt taal net zo vloeibaar als lichamen en identiteiten dat zijn.' - Süddeutsche Zeitung 'Dit debuut kan mensen raken zoals de grootse bekentenisliteratuur van Édouard Louis, Annie Ernaux, Daniel Schreiber of Hanya Yanagihara.' - Juryrapport Literatuurprijs Jürgen-Pontostichting

Bijna zestig jaar na haar vertrek van haar geboorte-eiland Curaçao beschrijft Jeannette Turpijn- van Duinen haar herinneringen aan haar jeugd op Curaçao (1946-1962). Zij was een Isla kind. Haar vader werkte als uitgezonden employé op de olieraffinaderij van de CPIM, de Curaçaosche Petroleum Industrie Maatschappij, later Shell Curaçao. Het is het verhaal van een beschermde en gelukkige jeugd die zij als vanzelfsprekend ervaarde. Pas later beseft zij dat de raffinaderij, die op Curaçao aangeduid wordt met de naam Isla, naast welvaart ook gezondheid- en milieuschade naar het eiland bracht en dat de uitgezonden employés een bevoorrechte positie hadden, vergeleken met de lokale employés. Aan de hand van de verschillende huizen waar ze woonde op het eiland beschrijft Jeannette het leven op Bullenbaai en in het omheinde Julianadorp. De periodes op het eiland worden afgewisseld met verlofperiodes in het koude en onwennige Holland met de Hollandse familie die ze amper kent. Wanneer De Isla