Reisverhaal Zeemansverhalen | Herman Versteeg

Bijna dertig jaar geleden, in 1989, legde Herman Vuijsje te voet de oude Sint-Jacobsroute af. Als atheïst en individualist verkoos hij de tocht alleen en in omgekeerde richting te maken: van Santiago de Compostela naar Amsterdam...   Het boek dat hij over zijn tocht schreef is meer dan een reisverslag. De vier maanden durende wandeling van het nog strenggelovige Noord-Spanje naar 'goddeloos' Amsterdam werd een reis door de Europese ideeëngeschiedenis, en een speurtocht naar de ankers voor moraal en spiritualiteit in een wereld waarin kerk en traditie op hun retour lijken.   Voor deze herziene uitgave schreef Herman Vuijsje een uitgebreide nieuwe inleiding.

We mogen in Nederland elkaar in de haren vliegen over de zegeningen of verschrikkingen van een 'multiculturele samenleving', aan de andere kant van de wereld hebben we zo'n samenleving al lang tot stand gebracht. Niet uit bevlogenheid, maar uit winstbejag hebben we in Suriname een unieke mix van bevolkingsgroepen gecreëerd.0Het is niet toevallig dat het beeld van de synagoge en de moskee, broederlijk naast elkaar in Paramaribo, het symbool is geworden van dit vreedzaam samenleven. God is de hoeder daarvan. Het Surinaamse volkslied is doortrokken van deze gedachte: etnische verscheidenheid én religiositeit stutten de Surinaamse natie. Bij de laatste volkstelling noemde 48 procent zich christelijk, 22 procent hindoe en 14 procent islamiet, en daarmee hebben we alleen nog de grootste godsdiensten gehad.0Maar wat is precies de invloed van deze veelkleurige vroomheid? Welke rol speelt zij in de Surinaamse maatschappij? Dat is een vraag die mij al intrigeert sinds 1969, toen ik als sociolog…

Vastgelopen in het labyrint van haar leven, worstelt een vrouw met de spanning tussen stabiliteit en avontuur. Haar wereld lijkt op de onmogelijke constructies van M.C. Escher, een complexe puzzel zonder duidelijke uitweg. De cyclus van verdriet en machteloosheid wordt haar te veel en uit angst voor zowel de toekomst als het verleden, besluit ze alleen op pad te gaan. Haar reis begint in Maastricht, met als doel ooit Rome te bereiken langs de Via Francigena. Onderweg vecht ze tegen innerlijke demonen en de overweldigende kracht van de natuur. Ze trotseert de elementen, van verraderlijke modderige paden, verzengende hitte en meedogenloze onweersbuien tot de vervreemding van het alledaagse leven. Terwijl ze verder loopt, verandert haar pelgrimstocht in een zoektocht naar perspectief en vrijheid, een missie zonder vastomlijnd einde. De weg is zwaar maar iedere stap, hoe uitdagend ook, brengt haar dichter bij een nieuw begin. Hoe haar reis eindigt? Misschien is het de reis zelf die het an…