Reisverhaal Wereldwijven | Wereldwijven

Van Vancouver naar Victoria op Vancouver Island, en van daar naar Port McNeill in het noorden en weer terug naar het vasteland. Beer Visser maakt een reis dwars over dit eiland aan de noordwestkust van Canada. Dit doet ze met het openbaar vervoer en hier en daar een lift van de vele hulpvaardige mensen die ze er tegenkomt. Ze loopt een zwarte beer tegen het lijf, ziet walvissen zwemmen als ze meevaart op een bevoorradingsschip in de Alberni Inlet, en wordt opgejaagd door wasberen die het op haar rugtas hebben voorzien. Ze raakt diep onder de indruk van de cultuur en de mythen van de oorspronkelijke bevolking van het eiland en de sprookjesachtige regenwouden die een groot deel van het eiland bedekken. Al gauw komt ze erachter dat het niet eenvoudig is zonder auto over het eiland te reizen, maar juist daardoor komt zij op plekken die door andere reizigers worden overgeslagen. Ook wordt ze geconfronteerd met ontbossing, de gevolgen van toerisme op de natuur en de ontluisterende geschieden…

Van de knoop die van zijn overhemd sprong tot overpeinzingen of hij met zijn aantal stappen inmiddels Siberië al heeft gehaald: in De slankwandelaar verhaalt Nicolaas Klei hoe het zo ver kon komen dat een notoire antisporter als hij zichzelf sinds 2018 tot zo’n beetje de helft van zijn oude omvang heeft gewandeld. En dat niet alleen, hij vindt het wandelen nog leuk ook! Stappen tellen en op calorieën letten waren nog nooit zo aanstekelijk. Een ideaal aanmoedigingsboekje, waarbij je en passant ook nog eens te weten komt dat de mensheid al sinds de renaissance stappentellers kent. Nicolaas Klei begon z’n loopbaan bij het Koninklijk Genootschap ter Bevordering & Verbreiding van Nutteloze Kennis, schreef daarna diverse veelgeprezen wijnboeken, en proeft zich sinds 2000 jaarlijks ongans voor de Omfietswijngids. Nu zwerft hij langs de straten. Grafisch ontwerper Yolanda Huntelaar verzorgde de vormgeving van De slankwandelaar, inclusief de vele illustraties en aansprekende infographics.

Herinneringen van de Turkse schrijver (1952) aan zijn geboortestad Istanbul. In een schitterend weefsel van geschiedenis en observaties over mensen, plekken en kunst tovert Orhan Pamuk ons zijn stad voor ogen. De grootse stad die zijn verbeelding gevormd heeft. Tegen de achtergrond van afbrokkelende monumenten, aftandse villa s en krioelende steegjes en waterwegen zien we een rijke cast aan kunstenaars, journalisten en historici die bouwen aan het nieuwe zelfbeeld van Istanbul. En samen met een dagdromend jongetje dat later de auteur zou worden van dit meesterlijke boek, beschouwen we het spektakel van publieke en persoonlijke drama s, het grote openluchttheater dat Istanbul was en is.

Je leert een stad pas echt kennen als je in de straten en stegen ervan verdwaalt. Venetië, met al haar verstopte hoeken en gesloten poorten, omringd door de ontelbare lagunes, is gemaakt om de weg in kwijt te raken. Maar, zo weet de echte reiziger: de weg kwijtraken betekent het vinden van het mooiste wat een plek te bieden heeft. Cees Nooteboom is zo'n echte reiziger. Hij zoekt zijn weg langs gebeeldhouwde bogen en dobberende gondels en neemt de lezer mee achter het toeristische masker van de stad van het water. Vanaf de voorplecht van een vaporetto laat hij leven en kunst aan zich voorbijglijden. Zijn eerste indruk van Venetië publiceerde Nooteboom begin jaren tachtig, vele mijmeringen volgden. Dit voorjaar bezocht hij zijn geliefde stad opnieuw en besefte eens te meer dat in Venetië de verhalen nooit ophouden.

Wat verbaast aan de geschiedenis van Australië is dat het zo vlug is gegaan.’ De geboren reiziger Cees Nooteboom is gezegend met een niet-aflatend vermogen tot verwondering. Die eigenschap staat hem ook ten dienste bij zijn reizen naar Australië, het onmetelijke land aan de andere kant van de wereld. En hij heeft het vermogen om door te tijd te reizen. In elegante zinnen opent hij ook dat vergezicht: ‘Waar wonen de bewoners die niet wonen maar over het oneindige land trekken, bewegende volkeren? Wat is er achter de bergen? In de decennia die volgen zullen de nieuwgekomenen alles “ontdekken” wat de Aboriginals in hun veertigduizend jaar? gevonden hebben en onveranderd gelaten.’ Het is die precieze, sensitieve stijl waarmee hij in staat is iedere keer weer onze blik te doen kantelen. Zijn proza is betoverend en neemt de lezer daadwerkelijk mee op reis.

Volkskrant'-journalist Wil Thijssen werd verliefd op een verre uithoek van Cambodja: Kampong Khleang. Ze neemt de lezer mee naar de mystieke nederzetting op palen in het Grote Meer, waar ze zich verwondert over de vele altaren gehuld in wierookwalmen, over goede goden en kwade geesten, spiritueel genezers en boeddhistische bewoners die haar gastvrij opnemen in hun gemeenschap. Tien jaar lang reisde ze er steeds naar terug om de 'vooruitgang' vast te leggen als gevolg van het toerisme. Ze raakt bevriend met Mister Long, haar tolk, de enige die er Engels spreekt. Ze is getuige van zijn huwelijk en viert met hem de dood, die niet het einde is. Ze ziet hoe de vissersfamilies worstelen met de komst van dammen in de Mekong en met klimaatverandering. Ze beschrijft de verkiezingen, de corruptie en de ongemakken waar ze tegenaan loopt in een samenleving waar alles anders is. 'Wandola' is een persoonlijk verslag over communiceren met handen en voeten, over vriendschap, humor en verdriet, over to…

Grensgevallen' is een bundel reisverhalen met het oversteken van internationale grenzen als rode draad. Verhalen van vier decennia reizen naar niet alledaagse bestemmingen.00In het hart van de Sahara, langs de randen van Arabia Felix, via een smokkelroute of langs de zompige oevers van de grensrivier neemt de auteur u mee op reis de grens over. Reizen die worden onderbroken door onwillige douaniers, dronken militairen en nukkige ambassadeurs. Door gorilla?s, een kapper en door diefstal en gevangenschap.00U gaat mee als de auteur het land wordt uitgezet, valt terloops een land binnen en leert hoe u in twee landen tegelijk kunt zijn. Aan de hand van de auteur steekt u met gevaar voor eigen leven de verste grens ter wereld over en zelfs de grens van het paradijs ligt in dit boek binnen handbereik.00Een boek als een reis, meer nog dan een reisboek.

Niemand kent de natuur van Texel en de geschiedenis van de Texelaars beter dan buitenstaander én insider Arthur Oosterbaan. Al ruim dertig jaar werkt hij bij Ecomare, het natuurcentrum op het grootste Nederlandse Waddeneiland. Van daaruit ziet hij de natuur veranderen en hoe de bewoners en de massaal toegestroomde toeristen daarop reageren. Texel is de wereld in het klein. Oosterbaans waarnemingen en ervaringen zorgen voor een overtuigend portret van het eiland, de natuur en hoe de Texelaars daarmee omgaan. Soms schuurt het, soms bijt het, maar het is altijd liefdevol. Een heerlijk leesboek voor toeristen en Texelaars!

Iedere werkdag schrijft Koos Dijksterhuis een kort verhaaltje over de natuur. Uit zijn stukjes blijkt zijn grote liefde voor alles wat leeft. Hij verwondert zich over het ogenschijnlijk gewone, waar vaak een verrassend verhaal achter zit. Zijn mooiste verhalen schreef Koos over het door hem geliefde eiland Schiermonnikoog. Ze volgen in dit boek de seizoenen en geven prachtige inkijkjes in de eilander natuur, waarin Koos in zijn eentje of met anderen ronddwaalt. Op Schiermonnikoog zijn bijna alle landschappen van Nederland te vinden: duinen, strand, wad, zee, kwelder, plas, moeras, bos, weiland, akker, tuin en bebouwing. Er is op Schiermonnikoog ook veel niet: files, parkeerproblemen, massavertier. Er is rust, ruimte en schone lucht. En er zijn eilanders: vriendelijke mensen die badgasten graag zien komen en gaan. Die badgasten zijn fijnproevers. Ze komen zonder auto naar misschien wel het mooiste en fijnste eiland van de wereld. Zoals Koos zegt: het paradijs bestaat niet, maar Schiermo…

Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan, Turkmenistan, Oezbekistan. Fascinerende Centraal-Aziatische landen die in het Sovjet-tijdperk hun eigen identiteit kwijtraakten. Wat is er nog over van die Sovjet-invloed, nu ze al meer dan een kwart eeuw onafhankelijk zijn? De jonge antropologe en schrijfster Erika Fatland trekt naar het hart van Centraal-Azië en dringt diep door in deze samenlevingen. Ze ontmoet slachtoffers van bruidsroof, ze bezoekt de plaats waar de Sovjet-Unie nucleaire bommen testte, ze reist incognito door Turkmenistan en observeert hoe oude gebruiken botsen met de nouveau riche. Deze landen lijken in een ander tempo, een ander tijdperk te leven, langzaam bouwend aan hun toekomst. Een ongewoon en onvergetelijk reisverslag.