Reisverhaal Slavische Cahiers Reis naar Europa 1697-1699 | Aleksej Izmajlov

Al eeuwenlang vertrouwen reizigers hun ervaringen aan het papier toe. Soms hebben ze nieuwe gebieden ontdekt of verkend, soms stellen ze hun eigen belevenissen centraal. In de tijd gezien volgen de ontdekkingsreiziger, de reiziger en de toerist elkaar op. Toch valt er, zelfs voor toeristen, nog steeds opnieuw van alles te ontdekken in een wereld die tot in alle hoeken en gaten in kaart is gebracht. 0'Reis naar het spiegelpaleis' is een doorlopend verhaal over vele tientallen belangwekkende reisboeken. Onder koppen als wetenschappelijke, romantische of erotische reis wordt enige orde in de chaos aan reisverslagen aangebracht. Zo ontstaat een geheel nieuw soort reisboek, bestemd voor lezers die dit genre een warm hart toedragen en net als Gerrit Jan Zwier óók leunstoelreiziger blijken te zijn.

Op het moment dat we ons samen afvragen wat Europa betekent, ontdekt Kurt Van Eeghem Litouwen. Het is een overrompelende ervaring. Schoonheid in overvloed ligt er aan de rand van Europa op hem te wachten. Kurt Van Eeghem deelt die weelde met ons in een passioneel reisdagboek dat de energie en extase van zijn 'Schone Kunsten' ruimschoots overstijgt. Hij schrijft over de meest noordelijke baroksteden van Europa, de grote liefde voor de kunsten, de complexe geschiedenis, de pure schoonheid, het edele volk en de Europese roeping van Litouwen. Met zijn bekende enthousiasme en grote inlevingsvermogen wandelde Kurt Van Eeghem maandenlang door het land. Vintage Van Eeghem, altijd één oog op schoonheid gericht en een ander op de mensen. Wie dit boek leest, wil zo snel mogelijk naar Litouwen.

Reizend door Ethiopië ontrafelt Karin Anema wat het land zo anders maakt dan de rest van Afrika. Werd het immense continent verdeeld onder de koloniale machten, Ethiopië bleef een onafhankelijk keizerrijk met een sterke identiteit. Identiteit en ontheemding zijn centrale thema’s in Karin Anema’s ontmoetingen, zoals met Ethiopische joden. Ze reist naar de verste uithoeken, zoals Danakil en Gambela. Ze ervaart uitzonderlijke gastvrijheid, maar wordt ook geconfronteerd met wreedheden als kinderroof en vrouwenbesnijdenis. Naarmate haar contacten intenser worden, beseft Karin Anema steeds sterker, hoezeer die levens worden getekend door diepgewortelde politieke onvrijheid. Haar reis eindigt bij het onafhankelijke Afar-volk, waar in de leegte van de woestijn het 3,5 miljoen jaar oude fossiel van de mensachtige Lucy het geheugen van de mensheid symboliseert. Anema spoelt er de tijd terug, alsof ze Lucy net heeft ontmoet. Nog steeds wordt het nomadische leven van de Afar niet gehinderd door b…