Reisverhaal Over antieke wegen | Rosita Steenbeek

Na het verlies van haar moeder maakt Rosita Steenbeek met fotograaf Art Khachatrian een sensationele fietsreis van Rome naar Mycene. Over de Via Appia fietsen ze heel Italië door, waarna ze oversteken naar Griekenland.Een uitdagend fysiek avontuur met zware bergbeklimmingen, duizelingwekkende afdalingen, soms in de nacht, mengt zich met een emotionele en spirituele reis. De ontmoetingen met mythische plekken en personages geven een gevoel van verbondenheid. De oude geschiedenis is nog steeds dichtbij, net als haar moeder.Rosita Steenbeek schreef succesvolle romans als De laatste vrouw, Intensive care, Ander licht, en Rose. Een familie in oorlogstijd. Ook schreef ze over Rome, de stad waar ze woont. Recent verschenen haar historische roman Julia. Vrijgevochten keizersdochter en een heruitgave van Schimmenrijk.

Na het verlies van haar moeder maakt Rosita Steenbeek met fotograaf Art Khachatrian een sensationele fietsreis van Rome naar Mycene. Over de Via Appia fietsen ze heel Italië door, waarna ze oversteken naar Griekenland. Een uitdagend fysiek avontuur met zware bergbeklimmingen, duizelingwekkende afdalingen, soms in de nacht, mengt zich met een emotionele en spirituele reis. De ontmoetingen met mythische plekken en personages geven een gevoel van verbondenheid. De oude geschiedenis is nog steeds dichtbij, net als haar moeder. Rosita Steenbeek schreef succesvolle romans als De laatste vrouw, Intensive care, Ander licht, en Rose. Een familie in oorlogstijd. Ook schreef ze over Rome, de stad waar ze woont. Recent verschenen haar historische roman Julia. Vrijgevochten keizersdochter en een heruitgave van Schimmenrijk.

Driemaal fietste Art Khachatrian, fotograaf, niet bang voor bergen want afkomstig uit Armenië, van Amsterdam naar Rosita in Rome. Telkens vroeg hij of ze meeging. Tenslotte deed ze dat, maar ze fietsten niet naar Rome maar naar het orakel van Delphi.   Vrienden en familie probeerden Rosita tegen te houden. ‘Je fietst nooit,’ was haar moeders voornaamste argument. Maar op een warme namiddag in Amsterdam toetste Art op zijn iPhone de kortste weg naar Delphi in en vertrokken ze op hun mountainbikes. Ze reden over de Duitse Autobahn, door Oostenrijk, over de Zwitserse Alpen begeleid door donder, bliksem en zware regen, om vervolgens na een daling van 2000 meter een zon overspoelde Italiaanse appelboomgaard binnen te rollen. In Brindisi namen ze de boot en zo kwamen ze na veertig dagen aan in Delphi. ‘Ken uzelve,’ gebood het orakel. Nooit hadden ze gedacht daar op deze manier achter te komen.