Reisverhaal Oranjeleeuwen door Afrika | Frank Daamen, Stefan van Herten, Jeroen Peters

In 1931 stapte een berooide Pool zijn voordeur uit om per fiets vanuit Polen naar Zuid-Afrika te reizen. Hij wilde zo zijn jeugddroom waarmaken én een inkomen verwerven voor zijn gezin. Nowak stuurde onderweg honderden artikelen op over zijn reis, die door toedoen van zijn vrouw voornamelijk in Poolse kranten verschenen. Hij maakte meer dan tienduizend foto's. Vandaag kent niemand hem nog. Onterecht! Zijn reisdagboek is om verschillende redenen het lezen waard. Niet alleen geeft de amateur-journalist ons een inkijk in de koloniale (wan)praktijken op het Afrikaanse continent, we zien ook door zijn argeloze, oerkatholiek gekleurde bril hoe hij als Europeaan de Afrikaanse cultuur observeerde. Kazimierz Nowak was een naïeve held die gedreven door zwerfzucht de grootste ontberingen doorstond en onderweg een groots tijdsdocument samenstelde. Zijn fietstocht door Afrika duurde vijf jaar en vier maanden. Binnen een jaar na zijn terugkeer overleed hij aan de gevolgen van de geleden ontberingen…

Een reis door Namibië In bijna vier maanden tijd maakte Frank van Rijn op de fiets een ongeveer 7000 km lange rondreis door het prachtige Namibië in het zuidwesten van Afrika, een reis door een qua landschappen en dierenwereld fascinerend land, dat weldadig aandeed door de gastvrijheid die hem ten deel viel, maar dat ook zeer uitputtend kon zijn door zijn extreme droogte en verlatenheid. Hij maakte deze reis in gezelschap van Andries Menger, een sportieve Fries die hij het jaar daarvoor in Vietnam ontmoette. Het tweetal overnachtte meestal in hun tenten in het wild, maar soms ook op campings, in lodges en op gastvrije farms. Fietsen in de hete zon, eindeloos ploeteren door mul zand, op steile klimmen en even steile afdalingen, op plekken waar geen toerist zich zonder airco waagt. En altijd weer werd al dat gezwoeg beloond in de vorm van een weergaloos uitzicht over een panoramisch en onvergetelijk landschap. Een kilometers lang voor hen uit vluchtende giraffe, duizenden jaren oude rot…

  Diverse keren reisde de auteur door zuidelijk Afrika. In dit boek worden twee reizen beschreven waarbij Namibië centraal staat. In het eerste deel werd er regelmatig gestopt voor overstekende olifanten. De rode duinen van de Sossusvlei werden bewonderd en in de steden Lüderitz en Swakopmund waanden zij zich in Duitsland. De reis ging helemaal naar Opuwo, Namibisch meest Afrikaanse stad. Op bezoek bij de traditioneel levende Himba en de San stapten zij terug in de tijd. In het tweede deel, Diere op pad, zijn de indrukken verwerkt van een nieuwe reis die Ada en Jan door deze landen hebben gemaakt. Bekende plekken werden bezocht en nieuwe plekken werden ontdekt.   Ruim 16.000 kilometer werd er afgelegd tijdens deze reizen, waarvan duizenden kilometers op onverharde wegen. Beide reizen geven samen een goed beeld van wat de reiziger kan verwachten in dit deel van Afrika.   - 153 pagina's - nieuwe kleurenfoto’s en bekende zwart-witfoto’s  - duidelijke landkaart - uitgebreide literatuurlij…

Een Christus zonder gezicht in Alhama de Granada, een postbode in een bezemkast, negen Zurbaráns in de sacristie van een parochiekerk, de laatste uren van Federico García Lorca, 'tortillitas de camarones' in Cádiz, de zomer van de bijeneters en de terugkeer van de bottenbreker. Met het nieuwsgierige oog dat zijn hele oeuvre kenmerkt, kijkt Stefan Brijs voor het eerst naar de rijkdommen van zijn nieuwe thuishaven Andalusië. Brijs verhuisde in het voorjaar van 2014 naar Los Romanes, een dorpje in de bergen ten oosten van Málaga. Een jaar lang hield hij een logboek bij, een bonte verzameling van aantekeningen en impressies, belevenissen en verhalen over de natuur, de cultuur, de geschiedenis en de mensen in het zuiden van Spanje. Vanuit zijn dorp reist hij buiten de begaande paden vier seizoenen lang van oost naar west, van noord naar zuid en vindt vergeten beroemdheden, verborgen meesterwerken en zeldzame natuurgebieden. Voorts beschrijft hij in zijn eigen onnavolgbare stijl het leven v…

Herziene en bijgewerkte editie 2019 Soms is het verzinnen van een pakkende titel voor een reisboek moeilijker dan het maken van de reis zelf. Dat ervoer Frank van Rijn tijdens zijn fietstocht dwars door Afrika, van Dar es Salaam naar Dakar. Op die tocht vertrouwde hij zijn ervaringen kersvers toe aan een paar schoolschriftjes die hij in een winkeltje had gekocht: een pijnlijke klim naar de top van de Kilimanjaro, aanvallen van agressieve tseetseevliegen in Tanzania, kleurrijke ontmoetingen in het uiterst instabiele Zaïre, een malaria-aanval in Kameroen, officiële bezoeken aan gouverneurs en emirs in Nigeria, een wandeling door de dorpen van de Dogon aan de Falaise de Bandiagara... Aldus ontstond, al fietsend, dit boek. Na ruim 10.000 km geploeter over Afrika's zandwegen en keienpaden had Van Rijn in Mali al een fors manuscript bijelkaar gepend, maar nog steeds was hem geen titel te binnen geschoten waar hij tevreden over was. En toen kwam daar op een avond zomaar een nijlpaard langs z…

Een eenzame fietser ploegt voort, mijl na mijl - met slechts stof, zand en een droog, adembenemend landschap als metgezel: Centraal Australië, waar alleen bush groeit en waar je uitgedroogd bent voor je het in de gaten hebt. Duizenden kilometers legt Frank van Rijn zo af, gewapend met zoveel mogelijk water om te ontkomen aan de uitputtingsslag als gevolg van de dorst. 'Waar kom je met die fiets vandaan?' 'Van Melbourne.' 'Dat zal wel een moeizame aangelegenheid geweest zijn door de Nullarbor.' 'Ik ben niet door de Nullarbor gekomen, maar via Alice Springs. Vandaar heb ik de directe route genomen, dwars door de Great Victoria Desert. Dat leek me aardiger dan de asfaltweg door de Nullarbor.' Wie zich op de fiets in de binnenlanden van Australië waagt, kan ontberingen verwachten. Wie de route rijdt van Melbourne naar Fremantle, dwars door de woestijn, wordt wellicht voor gek versleten. Niemand ging hem voor op deze avontuurlijke reis, maar Frank van Rijn kan het allemaal navertellen in z…