Reisverhaal In de voetsporen van Anne Frank | Ronald Wilfred Jansen

Revanche in de Andes beschrijft een 26.ooo km lange fietstocht dwars door Zuid-Amerika, waarbij Frank van Rijn geconfronteerd wordt met ruwe steenslagwegen, hoge passen, velgen die het langzaam begeven, mieren die zijn tent afbreken, ijzig koude nachten in het Andesgebergte en klamme hete nachten in het muggenrijke Amazonegebied. Het boek geeft een boeiend en vaak vermakelijk relaas van de tien maanden durende monstertocht door Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia, Argentinië, Paraguay en Brazilië. Zoveel moois en interessants had Zuid-Amerika Van Rijn te bieden, dat hij op geen stukken na alles kon zien wat hij wilde en na afloop van de reis bleven er, behalve de mooie herinneringen, duizend-en-één redenen om nog eens terug te keren naar dat overweldigende continent. Deze 3e druk verschijnt geheel in kleur.

Op een dag opent Margot Dijkgraaf een koffertje dat ze decennialang onder haar moeders bed heeft zien liggen. Ze vindt er een met de hand geschreven artikel in van haar grootvader, over Penthesilea, heldin in de gelijknamige tragedie van de Duitse schrijver Heinrich von Kleist. Haar grootvader blijkt over een rebelse literaire heldin te hebben geschreven. Ze wordt nieuwsgierig. Wie was die grootvader, zoon uit een geslacht van Zeeuwse boomkwekers en zaadhandelaren, die weigerde zijn plek in het familiebedrijf in te nemen, maar zijn eigen weg ging en zijn passie voor literatuur volgde? Ze volgt zijn weg, van Goes en Domburg, naar Kampen, Brielle en Hilversum. En passant maakt ze kennis met de wereld van P.C. Boutens, de schilders rond Jan Toorop, het werk van Von Kleist en de psycholoog Gerard Heymans.

Als ik bij Wat Thammikarat aan kom fietsen, stapt er een meisje van een jaar of tien gekleed in een schooluniform naar voren en wijst mij met een gebaar alsof de hele tempel van haar is, een plek aan waar ik mijn fiets moet parkeren. Als ik niet meteen gehoorzaam komt ze opnieuw naar me toe en wijst nogmaals en nu dwingender, de plek aan waar die fiets moet staan en voegt daar luider en gebiedend aan toe: 'Park your bicycle there! No, not here! I say thére!!' en weer wijst ze naar de plek waar ze mijn fiets wil hebben. Een schooljuf in de dop! Nadat ik mijn fiets geparkeerd heb komt ze voor de derde keer op me af en zegt: 'I show you tempel.' 'Vooruit. Laat maar zien.' Hierop begint ze een verhaal af te ratelen waar ik slechts de woorden tempel en koning van versta. Halverwege het verhaal stopt de parkeermeesteres echter onverwacht en rent weg in de richting van een groepje toeristen dat juist komt aangelopen. Ongetwijfeld ziet ze meer brood in hen dan in mij. De zeven overgebleven sch…

In zijn boek Revanche in de Andes schreef Van Rijn dat hij duizend-en-één redenen had om terug te gaan naar Zuid-Amerika, omdat de tijd hem ontbrak alles te zien wat hij wilde. Jaren later keerde hij, gedreven door die 1001 redenen, terug naar dit boeiende continent om goed te maken wat hij toen gemist had. Uiteraard gebruikte hij voor deze nieuwe reis weer zijn favoriete vervoermiddel: de fiets. Hij fietste dwars over de enorme zoutvlakte van Uyuni in Bolivia, doorkruiste de kurkdroge Atacamawoestijn, bezocht enkele ‘maanvalleien’ o.a. in Argentinië, aanschouwde enorm tot de verbeelding sprekende rotsformaties en canyons en klom met zijn fiets en ook te voet herhaaldelijk tot ijzige hoogten in de Andes. Een paar keer passeerde hij zelfs de magische vijfduizendmetergrens waar bergop fietsen zonder zuurstof een hele uitdaging is. Het culminerende punt was de 5559 meter hoge vulkaan Chuquiamanta. De uitzichten die hij bijna dagelijks had over zoutmeren, vulkanen, woestijnen en bijna surr…

Wereldreiziger Frank van Rijn vervolgt zijn fietsavonturen en fietst ditmaal door Madagaskar in Afrika.   Tijdens deze tien-weekse fietstocht door Afrika fiets hij door rijstterrassen, savanneland met baobabs, nationale parken,, en… wouden met lemuren, heel bijzondere apen zoals nergens ter wereld.   Ook maakt Frank een famadihana-ceremonie mee, een groot kleurrijk ‘feest’ waarbij de overledenen van een dorp opgegraven en opnieuw begraven worden en kwam hij op een 450 km lange zandweg langs vele graven van de Mahafaly-stam, die versierd zijn met kunstig gesneden houten alo-alo’s, een soort totempalen.   Natuurlijk ontbreekt een redelijke portie geploeter door mul zand en over bergen niet, maar ook maakt de auteur diverse rondwandelingen door prachtige natuurgebieden, waarbij hij herhaaldelijk reuzenkameleons en andere uit de kluiten gewassen reptielen van tak naar tak ziet kruipen.   DE DIKKE BAOBAB! Een reis door Madagaskar om zelf te maken.