Reisverhaal Het verdriet van Griekenland | Frederiek Lommen

Tien jaar crisis in Griekenland heeft diepe sporen nagelaten in het land. De crisis had invloed op alle aspecten van de samenleving en heeft het leven van vrijwel iedere Griek drastisch veranderd. Wat heeft een decennium crisis (2009-2019) met Griekenland gedaan? Een jaar na de val van Lehmann Brothers verdiepte Europa's financiële crisis toen Griekenland in 2009 dreigde failliet te gaan. De Europese Unie, de Europese Centrale Bank en het IMF waren genoodzaakt tot een grootschalig hulpprogramma om Griekenland - én de Euro - van de ondergang te redden. In ruil moest de Griekse regering de afgelopen 10 jaar fors bezuinigen en drastische hervormingen doorvoeren. Griekenland is sinds eind 2018 van het financiële infuus af en de weg naar herstel zou zijn ingezet, zo gaat het verhaal. Maar gaat het ook echt beter? In 'Het verdriet van Griekenland' neemt Frederiek Lommen je mee door dit fascinerende land, op zoek naar een antwoord. Ze kijkt terug op de financiële, politieke, sociale en

Indringend boek over het taboe dat collaboratie heet.

Nederland vecht een oorlog in Nederlands-Indië, waar nationalisten de onafhankelijke Republik Indonesia hebben uitgeroepen. Voormalig inlichtingenofficier Arnie Springer hoort dat zijn oude liefde op Java is verdwenen.

Het verdriet van België omspant de periode 1939-1947: vrede, oorlog en vrede. Louis Seynaeve is elf jaar en leerling op een nonneninternaat. Verwarring, hunkering en bedrog vormen zijn jongensjaren in de schoot van een kleurrijke en verbazingwekkende familie. Het Vlaamse leven in deze historische crisisperiode van oorlog, collaboratie en over leven wordt door Hugo Claus in een stroom van groteske en ontroerende verhalen opgeroepen, in een even complexe als meeslepende roman, die het hoofdwerk van zijn oeuvre mag worden genoemd. The Times: 'Dit is de Great Belgian Novel.'

Rosemarie groeit op zonder vader. Een foto van een onbekende soldaat, prangende vragen waar ze geen antwoord op krijgt en een familie die gebukt gaat onder veel verdriet, dat zijn haar voornaamste jeugdherinneringen. Gaandeweg ontdekt ze dat ze geboren is in een Lebensbornkliniek en dat haar vader, een oostfronter, door het Belgische gerecht ter dood veroordeeld en gefusilleerd is. Is ze dan de dochter van een oorlogsmisdadiger? Dat kan niet, daarvan is ze overtuigd, haar vader was een liefhebbende man die haar en haar moeder heel graag heeft gezien. Of niet soms? Samen met Eric Bauwens probeert ze het leven van haar vader te reconstrueren. Maar hoe schrijf je de biografie van iemand over wie je nauwelijks iets kunt terugvinden? Het wordt een intrigerende zoektocht die bij Bauwens allerhande herinneringen aan zijn eigen familie oproept. Actrice Rosemarie Bergmans is bekend van theater en televisie. In 1965 debuteerde ze in de jeugdserie Johan en de Alverman. Ze was ook te zien in

De roemruchte Schilderswijk

De Spaanse natiestaat is in crisis. Reconquista, omvolking, islamisering zijn kernbegrippen van een nieuw identitair discours dat opmars maakt in Europa. In Spanje zijn deze begrippen terug van nooit weggeweest. Vijfhonderd jaar lang stonden ze centraal in een moeizaam en pijnlijk proces van natievorming, getekend door etnische zuiveringen en burgeroorlogen. Drie breuklijnen stonden de vorming van een homogene natie in de weg: religieuze tegenstellingen (christenen, moslims en joden), ideologische (liberalen en conservatieven) en territoriale (centrum en periferie). Hoe verhouden deze breuklijnen zich tot elkaar? Welk licht werpen ze op de 'Catalaanse kwestie' die vandaag het internationale nieuws haalt? In 'Het verdriet van Spanje' schetst Christiane Stallaert een beeld van Spanje zoals het is, de amputaties en fantoompijnen van een 'volkslichaam' zonder ruggengraat, de levenscyclus van een onvoltooide natie. Wie vandaag Europa wil begrijpen, moet Spanje begrijpen: de historische

Vlaanderen en Nederland kennen een lange traditie van zwijgen over de schandelijke collaboratie met de Duitse bezetter tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tweelingbroers Hein en Toon Van den Brempt willen die stilte doorbreken. Hun vader was een SS'er, hun moeder werkte als secretaresse voor Richard Jungclaus, hoofd van de Belgische SS. Hun getuigenis vormde een indrukwekkende bijdrage aan de succesvolle Canvasreeks Kinderen van de collaboratie. In het besef dat er meer te ontdekken en te vertellen viel, gingen ze samen met Kristien Hemmerechts op zoek naar de waarheid achter de taboes, de leugens en de mythes.

In 1945, nadat de vrede is gesloten, trekken drie Joodse vrouwen, allen weduwe geworden, zich terug in 'het familiehuis' aan zee. Overgelaten aan zichzelf, zonder enige hulp of steun van de Nederlandse regering, proberen de zachtaardige Serline, de oude Judit en de jongste, de sensitieve Roza, hun leven weer vorm te geven. Het is Serline die dit vrouwenhuishouden liefdevol draagt. Elke zomer komen 'de drie kleintjes' logeren: hun twee nichtjes en een neefje. In die weken klinken vrolijke kinderstemmen en is het samengestelde gezin in het familiehuis voor even weer geheeld. Nog geen zeven jaar later sterft Serline. Ze was op weg naar haar cardioloog. 's Avonds laat brengen twee agenten het bericht van haar overlijden. De lange nacht die volgt is het hart van deze roman. Judit en Roza, nu zonder Serlines steun en troost, zien hun door de oorlog beschadigde levens aan zich voorbijtrekken. Een nacht vol twijfels is het, en spijt. Vol confidenties over liefde en verraad. Maar ook een van