Reisverhaal Frankrijk in 50 accenten | Caspar Visser 't Hooft

Frankrijk Caspar Visser 't Hooft woont nu al vijfendertig jaar in Frankrijk en kent het land als geen ander. Hij is er zevenmaal verhuisd, telkens naar een andere streek. Hij heeft er veel rondgereisd. Zijn werk bracht hem in contact met de Fransen, zowel stadsmensen als plattelandsbewoners, noorderlingen en zuiderlingen, bourgeois, artiesten, boeren… Hij heeft er veel over geschreven. Net als de eerdere bundels Frankrijk in 50 fragmenten, Frankrijk in 50 klanken, Frankrijk in 50 nuances, bevat deze bundel weer vijftig columns van hem. Het zijn de meest recente. Geestige anekdotes worden afgewisseld door korte beschouwingen en beschrijvingen van interessante sites. Caspar Visser 't Hooft schrijft wat in hem opkomt, ongedwongen, levendig, op z'n Frans. Een Nederlander is hij echter gebleven, hij weet zich nog steeds te verbazen over sommige Franse eigenaardigheden. Ze blijven hem vaak amuseren.

Diplomaat van God, de paus van de oecumene, de Hammarskjöld van de kerken, maar ook: barse theoloog en lastig mens. Zo karakteriseerden journalisten Willem Adolf Visser 't Hooft (1900-1985): secretaris-generaal van de Wereldraad van Kerken van 1948 tot 1966, en Nederlands bekendste theoloog in het buitenland. Naar Visser 't Hooft werd wereldwijd geluisterd. Visser 't Hooft hield zich bezig met veel grote kwesties, vanaf 1948 als leider van de Wereldraad van Kerken: de opkomst van Hitler, de Tweede Wereldoorlog, naoorlogse verzoening, dekolonisatie en zending, de Koude Oorlog, de stichting van Israël, apartheid, de Cypruscrisis, secularisatie en emancipatie. Zelfbewust betrok Visser 't Hooft de eenheid van de kerk op de verscheurdheid van de wereld en verwachtte daarvan een helend effect. Deze biografie toont de bevlogenheid waarmee Visser 't Hooft zich van jongs af wijdde aan zijn missie, en geeft vanuit dit perspectief een indrukwekkend beeld van de turbulente twintigste eeuw. Dr.

Dit boek gaat over het hedendaagse Vietnam, over de steden Saigon en Hanoi die zo totaal verschillend van sfeer zijn, en over Vietnamezen die na de oorlog de brokstukken van hun leven bij elkaar raapten en opnieuw begonnen. Een berooide huisvader die in de oorlog aan de kant van de Amerikanen stond, een zangeres die van Parijs droomt, een Amerikaanse GI, een dissidente schrijver, een romantische dichter die bevriend is met een prinses - dit zijn slechts enkele personen met wie Carolijn Visser op haar reis door Vietnam kennismaakte en met wie zij bevriend raakte. Zij verbleef enkele maanden in Saigon en Hanoi, maakte uitstapjes naar de bergen, en reisde door de Mekongdelta en naar Hué, de traditionele hoofdstad aan de oever van de Parfumrivier. Hoge bomen in Hanoi gaat over het hedendaagse Vietnam, over de steden Saigon en Hanoi die zo totaal verschillend van sfeer zijn, en over Vietnamezen die na de oorlgo de brokstukken van hun leven bij elkaar raapten en opnieuw begonnen

In ‘China’ van Carolijn Visser, zijn reisverhalen uit Grijs China, Buigend bamboe en De koude heuvels van Mongolië bijeengebracht, aangevuld met enkele losse verhalen uit dezelfde periode. Ze laten de moeizame overgang zien van een communistisch naar een liberaler China, van de eerste voorzichtige ontsluiting na de Culturele Revolutie tot het neerslaan van het studentenprotest op het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing, toen de liberalisering van China langzaam op gang was gekomen.

Van Vancouver naar Victoria op Vancouver Island, en van daar naar Port McNeill in het noorden en weer terug naar het vasteland. Beer Visser maakt een reis dwars over dit eiland aan de noordwestkust van Canada. Dit doet ze met het openbaar vervoer en hier en daar een lift van de vele hulpvaardige mensen die ze er tegenkomt. Ze loopt een zwarte beer tegen het lijf, ziet walvissen zwemmen als ze meevaart op een bevoorradingsschip in de Alberni Inlet, en wordt opgejaagd door wasberen die het op haar rugtas hebben voorzien. Ze raakt diep onder de indruk van de cultuur en de mythen van de oorspronkelijke bevolking van het eiland en de sprookjesachtige regenwouden die een groot deel van het eiland bedekken. Al gauw komt ze erachter dat het niet eenvoudig is zonder auto over het eiland te reizen, maar juist daardoor komt zij op plekken die door andere reizigers worden overgeslagen. Ook wordt ze geconfronteerd met ontbossing, de gevolgen van toerisme op de natuur en de ontluisterende geschiede…