Reisverhaal De wondere weg naar Santiago | Marlies van der Steeg

In Weg van de wereld neemt Marica van der Meer de lezer achterop haar fiets mee van Nederland naar Australië. Verschillende vrienden fietsen stukken met haar mee. Vooral in een land als Iran lijkt het verstandig een man aan haar zijde te hebben, maar de gastvrije Iraniërs laten veel vooroordelen als sneeuw voor de zon smelten. In Turkmenistan daarentegen krijgt ze samen met haar fietsvriend Norbert de schrik van haar leven. Aan China lijkt geen einde te komen, in drie maanden doorkruist ze dit land in haar eentje. Na 1700 kilometer rechtdoor over dezelfde weg in de woestijn en vijf weken zonder zich verstaanbaar te kunnen maken, komt ze zichzelf behoorlijk tegen. In Myanmar wordt ze constant achtervolgd door mannen op brommertjes. Levendig omschrijft ze haar waarnemingen op het gebied van cultuurverschillen, problemen onderweg en ontmoetingen met de lokale bevolking. Haar eindbestemming is het verjaardagsfeestje van haar vriendin Maria in Adelaide.    

IGNACE DE HAES Bomen over de weg naar Santiago Op Goede Vrijdag (30 maart) 2018 gaat Ignace de Haes op weg naar Santiago de Compostella. Hij neemt zich voor om elke dag een boom te fotograferen. En wat blijkt: de kastanjes, eiken, platanen, dennen en olijfbomen praten terug. Ze brengen wijsheden over de levensweg en over geloof, lijden, traditie, liefde, verdwalen, vrede, natuur, eenzaamheid, gastvrijheid, dood en verlossing. Benedictus, Bernadette van Lourdes, Viktor Frankl, Emile Durkheim, Jean Paul Sartre, Friedrich Nietzsche, Carl Jung en anderen zijn de bomen behulpzaam. Door te 'bomen' over de bomen worden ze wegwijzers ten leven. De Haes: 'Pelgrims zoeken hun zingeving in het eigen verhaal, de verhalen van anderen en het historische verhaal onderweg. Zijn wij in onze zoektocht niet allen pelgrims?' Ignace de Haes (1957) is werkzaam als loopbaanbegeleider bij de Faculteit Filosofie, Theologie en Religiewetenschappen van de Radboud Universiteit. Hij schrijft blogs, geeft lezingen,