Reisverhaal De weg naar huis | Ange van Ommen

Dit Gambia-reisboek is een dubbelboek en bevat het eerder verschenen De vissers van Tanji en Een school in Farato dat niet eerder is verschenen.   Gambia: een klein land aan de westkust van Afrika. Gambia waar voor de bezoeker veel te zien is, waar veel te ontdekken valt. De slavernij-geschiedenis die diepe sporen door het land en de geschiedenis heeft getrokken. Sporen die nu zoveel jaren later nog te zien zijn. De rijke, zeer gevarieerde vogelwereld. De kuststrook met haar mooi stranden en wuivende palmbomen. Het platteland waar machtige baobabbomen zicht thuis voelen, waar de bevolking de bezoeker met een brede lach verwelkomt. Het platteland waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan. Maar ook het platteland van het Open Walls Project: breekbare schoonheid op muren van omheiningen, woonhuizen en stallen.   De auteur reisde, samen met haar echtgenoot diverse keren door Gambia. In  een huurauto, met de gelly-gelly’s en in taxi’s werd het land verkend.  De weg naar Tendaba bevat het e…

Onderweg naar alle landen van de wereld, beleeft Boris Kester het ene na het andere avontuur. Uiteindelijk steekt hij bij Cullaville de grens over naar zijn laatste land.   Aan de hand van zestien verhalen neemt DE LANGE WEG NAAR CULLAVILLE je mee naar onder andere Jemen, Congo, Nauru en Afghanistan. Dankzij zijn rijke beschrijvingen laat de auteur je zien hoe het is om in ongewone landen te reizen. Zijn verhalen zijn meeslepend en onderhoudend, adembenemend en ontroerend. Ondertussen laat hij je nadenken over de risico’s van reizen en de allesbepalende invloed van het lot.   DE LANGE WEG NAAR CULLAVILLE is allereerst bedoeld voor wie van reizen houdt en wellicht zelf van plan is om alle landen van de wereld te bezoeken. Het is beslist ook een aanrader voor diegenen die nieuwsgierig zijn naar ongebruikelijke bestemmingen en daar liever over lezen. Eén ding is zeker: dit boek zal je anders naar de wereld laten kijken.   Boris Kester is senior purser, programmeur, politicoloog, fervent …

Niets is voor de eeuwigheid, zeker niet in Tokio. De bulldozers van projectontwikkelaars effenen de weg naar de Olympische Spelen van 2020 en de allesverwoestende aardbeving 'Big One' ligt op de loer. De inwoners blijven er gelaten onder en wijzen er met trots op dat hun grenzeloze stad is opgebouwd uit een verzameling eigenzinnige 'dorpen'. Ruim driehonderd jaar lang heerste het Tokugawa shogunaat met straffe hand vanuit het Edo-kasteel over Japan. In 1868 was het feodale tijdperk voorbij en kreeg Edo de nieuwe naam 'Tokio'. Ondanks aardbevingen, branden en bommen groeide de 'Oostelijke Hoofdstad' uit tot de grootste metropool ter wereld die zichzelf steeds opnieuw moet uitvinden. Hier hebben kwieke senioren en trendy jongeren, salarymen en zwervers, schuinsmarcheerders en lekkerbekken hun eigen habitat. In Dwarrelende bloesem, knipperend neonlicht zwerft Caroline van Ommeren door Tokio op zoek naar de geschiedenis en de verhalen achter het dorp in de stad