Reisverhaal De ronde van België | Flip van Doorn

Terwijl ze met een ezeltje van Sevilla naar Granada trekt, doet Mariët Meester een raadselachtige ontdekking: tijdens een van de processies van de Semana Santa, de Heilige Week, wordt in Malaga jaarlijks een veroordeelde crimineel vrijgelaten. Om deze traditie te ontrafelen vestigt ze zich in de Andalusische havenstad, waar ze het eeuwenoude gebruik meer en meer begint te waarderen. Heruitgave met nieuw omslag, nieuwe ondertitel en een extra slothoofdstuk.

Met dit stukje poëzie beschrijft Frank van Rijn zijn voorliefde voor lekker warm zomerweer, als hij in Roemenië genietend over een asfaltweg rijdt, die door de zon tot klevige, zwarte kauwgom is gebrand. In Griekenland trapt hij zijn fiets over de Peloponnesos en komt in Sparta plotseling tot de ontdekking dat hij er de enige Spartaan is. Als hij langs een café rijdt, wordt hij door de plaatselijke bevolking nagekeken met grote verwondering en een zweem van medelijden: 'Wat doet die sukkel in deze hitte op een fiets als er auto's zijn en cafés met koud bier?' Ook hier geniet hij, maar in de verlaten woestijn van Death Valley in de VS breekt er bij 52° C een bidon, waardoor zijn drinkwater sissend in het gruis en tussen de keien verdwijnt. Dan wordt het even minder genieten van die koperen vriend hoog boven hem..., maar hij ontspringt de dans. Het Atlasgebergte brengt hem weer grote vreugde, vooral wanneer hij met Mohammed en Abdelhadi naar Amesker loopt, hoewel de thee hem op een gege…

Als ik bij Wat Thammikarat aan kom fietsen, stapt er een meisje van een jaar of tien gekleed in een schooluniform naar voren en wijst mij met een gebaar alsof de hele tempel van haar is, een plek aan waar ik mijn fiets moet parkeren. Als ik niet meteen gehoorzaam komt ze opnieuw naar me toe en wijst nogmaals en nu dwingender, de plek aan waar die fiets moet staan en voegt daar luider en gebiedend aan toe: 'Park your bicycle there! No, not here! I say thére!!' en weer wijst ze naar de plek waar ze mijn fiets wil hebben. Een schooljuf in de dop! Nadat ik mijn fiets geparkeerd heb komt ze voor de derde keer op me af en zegt: 'I show you tempel.' 'Vooruit. Laat maar zien.' Hierop begint ze een verhaal af te ratelen waar ik slechts de woorden tempel en koning van versta. Halverwege het verhaal stopt de parkeermeesteres echter onverwacht en rent weg in de richting van een groepje toeristen dat juist komt aangelopen. Ongetwijfeld ziet ze meer brood in hen dan in mij. De zeven overgebleven sc…

Een eenzame fietser ploegt voort, mijl na mijl - met slechts stof, zand en een droog, adembenemend landschap als metgezel: Centraal Australië, waar alleen bush groeit en waar je uitgedroogd bent voor je het in de gaten hebt. Duizenden kilometers legt Frank van Rijn zo af, gewapend met zoveel mogelijk water om te ontkomen aan de uitputtingsslag als gevolg van de dorst. 'Waar kom je met die fiets vandaan?' 'Van Melbourne.' 'Dat zal wel een moeizame aangelegenheid geweest zijn door de Nullarbor.' 'Ik ben niet door de Nullarbor gekomen, maar via Alice Springs. Vandaar heb ik de directe route genomen, dwars door de Great Victoria Desert. Dat leek me aardiger dan de asfaltweg door de Nullarbor.' Wie zich op de fiets in de binnenlanden van Australië waagt, kan ontberingen verwachten. Wie de route rijdt van Melbourne naar Fremantle, dwars door de woestijn, wordt wellicht voor gek versleten. Niemand ging hem voor op deze avontuurlijke reis, maar Frank van Rijn kan het allemaal navertellen in z…

In 1991, kort na de eerste Golfoorlog, reist Lieve Joris naar haar vriendin Hala in Syrië. Twaalf jaar eerder hebben ze elkaar ontmoet in Irak. Ze hadden dezelfde dromen, maar algauw raakte Hala verstrikt in een web van politieke problemen. Een half jaar lang deelt Lieve Joris Hala’s leven in een Damasceense volkswijk. Via haar en haar vrienden schetst zij de dilemma’s van moderne Arabische intellectuelen die balanceren tussen hun bitterheid tegenover het Westen en het failliet van hun eigen dromen ‘Aanvankelijk zat Ahmed in een gevangenistoren in het centrum van Damascus. Daar werd op een dag een man geslagen, zo hard dat hij schreeuwde of hij levend gevild werd. Asma was net drie geworden, ze stapte met haar kleine beentjes voor Hala uit, keek over de reling naar beneden maar zei niets.’ Een halfjaar woont Lieve Joris in een volkswijk in Damascus en deelt er het leven van haar vriendin Hala. Nadat haar man Ahmed om politieke redenen in de gevangenis belandt, maakt Hala kennis met de…