Reisverhaal De reis zonder einde | Harmke Reshef

'In de richting die hij ons aanwees was alleen maar nacht, zoals overal trouwens, een enorme nacht.' Antiheld Bardamu onderneemt een zinloze tocht door een wereld die stukgeslagen is door de Eerste Wereldoorlog. Hij wordt geconfronteerd met het absurdisme van de loopgraven, met het egocentrisme van de Franse kolonisten in Noord-Afrika en wordt opgeslokt door de diepste eenzaamheid van New York. Zelfs zijn dienstbare beroep als arts biedt hem, eenmaal terug in Parijs, geen heil. Reis naar het einde van de nacht (nota bene een debuut) heeft bijna negentig jaar na verschijnen niets van zijn duistere felheid en cynisme verloren. Het is een huiveringwekkende reis in Céline's 'emotieve metro' door de krochten van onze maatschappij. Het uitzicht is hypnotiserend. De aanklacht is onverminderd fel.

Toen het schip de Beagle op 27 december 1831 de haven van Davenport verliet, begon Charles Darwin op tweeëntwintigjarige leeftijd aan de reis die de loop van zijn leven zou gaan bepalen. Tijdens de vijf jaar durende tocht veranderde hij van een tamelijk willoze jongeman in een bevlogen wetenschapper. Zijn observaties verschaften hem de baanbrekende inzichten die later tot de evolutietheorie leidden, en tot het destijds zeer omstreden Het ontstaan der soorten.

Over de mogelijkheid tot ommekeer die er altijd is, hoe duister het bestaan ook is geworden. Hoe wij mensen in onze duisternis verbonden kunnen blijven met de bron van alle zijn en het duister zelfs weer kunnen omzetten tot licht.

In Emo's reis volgt prof.dr. Dick E.H. de Boer de tocht die de Fries-Groningse abt Emo tussen november 1211 en juli 1212 naar Rome maakte. Op basis van de Kroniek van het klooster Bloemhof en met gebruik van talrijke historische documenten schetst hij van dag tot dag een beeld van het landschap en de samenleving in het Europa van het begin van de dertiende eeuw, gezien door de ogen van Emo én door die van een moderne reiziger. Meer dan 800 afbeeldingen en teksten, van troubadoursliederen tot kronieken, openen vensters op de fascinerende wereld van 800 jaar geleden. Aan de hand van schematische kaarten loopt Emo's route als een rode draad door het boek.

Media-ondernemer en globetrotter Lex Harding ondernam een bijzondere reis met zijn zonen Rein en Rick. In een fourwheeldrive, tent op het dak, trokken de drie mannen dwars door donker Afrika. De trip bracht hen van Alexandrië in Egypte naar Kaap l‘Agulhas, het zuidelijkste puntje van het kleurrijke en gecompliceerde Afrikaanse continent. Ze doorkruisten 14 landen en reden 20.287 km. Over deze vier maanden durende roadtrip schreef Lex Harding een uniek en persoonlijk boek. Hierin beschrijft hij zijn bijzondere belevenissen in een immens continent dat corruptie, armoede, wreedheid en verdriet even makkelijk blootgeeft als cultuur, schoonheid, geur en kleur. De reis van mijn leven is een opmerkelijk reisverslag van een vader die voor het eerst langdurig met zijn zonen optrekt, met vele details maar ook treffende filosofische gedachten. Voor Lex Harding werd het De reis van zijn leven. De drie katernen met prachtige foto‘s zijn eveneens een mix van de adembenemende omgeving en persoonlijk…

'De titel van dit boek, Zonder Einde, is een letterlijke vertaling van de Hebreeuwse woordcombinatie En-Sof, een term om de absoluut onbenoembare essentie van alle zijn aan te duiden.' Zo opent Hans Korteweg zijn boek over de weg van de mens - de mens die vlucht voor zijn bestemming en die terugkeert. Het boek is geschreven rond een aantal van de grote verhalen over de weg van de mens, verhalen uit de Bijbel, mythen en sprookjes. Deze worden zo verteld dat het is alsof je ze voor het eerst hoort, terwijl ze tegelijkertijd direct met je eigen leven te maken hebben. Je bent lezer en je bent hoofdpersoon. Hans Korteweg verstaat de kunst de grote verhalen van de mensheid zo te vertellen dat ze vrij worden van de moraal waarin ze in de loop van de tijd zijn ingekapseld. Hij pelt ze als het ware uit de heilige huisjes waarin ze bekend en vertrouwd en saai zijn geworden. Hij laat zien dat het in de eerste plaats verhalen zijn over de verhouding van de mens tot de werkelijkheid en dat ze niet