Reisverhaal De doe-het-zelfmaatschappij | Femke van Zeijl

Van de oeroude regenwouden in het noordoosten naar het droge doornig struikgewas in het zuidwesten. Beer Visser reist drie maanden dwars door Madagaskar en staat oog in oog met de vele uitzonderlijke dieren die in het land leven. Ze gaat op zoek naar zijdesifaka’s, bladstaartgekko’s en gouden bamboelemuren, hoort indri’s zingen en bezoekt talloze nationale parken in het land. Ze vaart met een boomkano over de Tsiribihina rivier, neemt de enige trein die nog rijdt in Madagaskar, en komt er al reizende achter dat er genoeg andere opties zijn om het land te doorkruisen dan met de notoire jungletaxi’s. De armoede van de Malagassiërs en de ontbossing van het land ontluisteren haar; mooie steden, vriendelijke mensen en de dieren die ondanks de bedreiging nog steeds door de bossen struinen, verrassen haar. Ondertussen tekent zij in een blog haar ervaringen op. Deze verhalen zijn in dit boek verzameld en aangevuld samen met wetenswaardigheden over het land, aan- en afraders over waar te verbl…

De Eems is een raadselachtige getijdenstroom aan de rand van Nederland en Duitsland. Aafke Steenhuis, geboren aan de Eems, reisde langs de rivier, van de Noordzee-monding bij het Waddeneiland Borkum, naar de bron in het Teutoburgerwoud. In het noorden is de Eems grauw van het slib en wordt zij de gele rivier genoemd. In het zuiden gaat zij door voor de schoonste rivier van Duitsland. In het noorden verrijzen kolencentrales aan haar oevers, in het zuiden worden de oude meanders hersteld. Alleen schippers, vissers en bewoners weten hoe mooi de Eems is. Aafke Steenhuis praat met zangers, havenbazen, vissers, historici, schrijvers, boeren, schilders en geologen en geeft een veekleurig en veelzijdig beeld van deze betoverende rivier. Aafke Steenhuis (1946) is geboren in Delfzijl, en studeerde Nederlands en Spaans in Groningen. Ze verhuisde naar een dijkhuis in Amsterdam-Noord, maar bleef altijd een sterke verwantschap met Groningen voelen. Eerder verschenen van haar onder andere de bestse…

Chinezen moeten dromen, riep de Chinese premier Xi Jinping in 2012. De ?Chinese Droom? moest een praktisch antwoord bieden op de identiteitscrisis waarin China verkeerde. Na jaren van onstuitbare economische groei moest het land zich opnieuw uitvinden, om de problemen het hoofd te bieden. 00In 2016 heeft de bevolking steeds meer te besteden. De welvarende Chinezen hebben een huis, een auto en meer dan genoeg te eten. Ze ontdekken de wereld door reisjes naar Parijs, Rome en Giethoorn, wensen schone lucht en een goede opleiding voor hun kinderen. De Communistische Partij houdt het volk aan haar kant door het welvaartsniveau steeds te laten toenemen. Kritiek ontstijgt zelden het lokale niveau. Protest wordt genegeerd, en demonstraties worden in het uiterste geval neergeslagen. 00In Shanghai en ver daarbuiten is het optimisme te voelen. Maar de ongelijkheid neemt toe. Stad en platteland groeien steeds verder uit elkaar. De mondaine stadsbevolking is lichtjaren verwijderd van de mijnwerker…