Reisverhaal Als mijn knieën het maar houden | Dick Van der Klaauw

De afgelopen twee jaar schreef Marica van der Meer maar liefst drie fietsrouteboeken met mooie meerdaagse tochten in Nederland. Bovendien verscheen van haar hand Handboek voor vakantiefietsers, een standaardwerk voor elke langeafstandsfietser.  In de zomer van 2022 besluit ze af te reizen en de Adriatische Zee te ronden, fietsen door de oude wereld van de Romeinen, een tocht van bijna vierduizend kilometer.   Ze kiest de fraaie stad Bologna, met haar vele galerijen en torens als vertrekpunt en zakt via klassieke steden als Florence, Perugia, Assisi, en het land van de Etrusken, af naar het zuiden, over de aloude Via Cassia naar Rome en vervolgens naar Napels en Pompeï. Na de pittoreske Amalfikust aan de Middellandse Zee steekt ze de laars van Italië over en koerst eindelijk richting haar doel, de Adriatische Zee. Dwars door de Apennijnen en via het indrukwekkende Materna, bereikt ze uiteindelijk Brindisi waar ze de veerboot naar Griekenland neemt. Door het verrassende Albanië, het pra…

Wat doe je als je vijftig wordt? Avonturier en schrijfster Marica van der Meer besluit vanaf haar buitenshuis gevierde verjaardagsfeest de verkeerde kant om naar huis te fietsen. De wereld is rond en als je maar lang genoeg de verkeerde kant op fietst, kom je ook weer thuis. Vanuit een wereld van overvloed gaat ze volledig terug naar de basis, door alles wat ze nodig heeft in vijf tassen aan haar fiets te hangen. In de haven van Antwerpen neemt ze een cargoschip naar Zuid-Amerika. Met zeventien dagen vertraging belandt het schip uiteindelijk in Montevideo in Uruguay. Op de fietst gaat ze richting de Boliviaanse hoogvlakte in het Andesgebergte, waar Chepe op haar pad komt, een fietser uit El Salvador. Ze fietsen een aantal weken samen op en dit zorgt voor hilarische cultuurverschillen. Volgens Chepe reizen sommige fietsers met een creditcard en andere met dromen. In Guyana zit het regenseizoen haar in de weg en de enige hoofdweg door het land is een ware blubberbende. Ze loopt tot haar…

Nederlander gaat wonen in een dorp in de woestijn en begint een primitief restaurant. Als de naam van dat eethuis in de Lonely Planet verschijnt, gaat het de ondergang tegemoet. Beeldend beschreven met een groot respect voor de oorspronkelijke bewoners. 'De zaal loopt snel vol. Iedereen is er zo te zien, de acteurs, de crew, de pers. Ik breng de hoofdrolspeelster naar haar stoel op de eerste rij en kijk mijn aantekeningen nog snel even door. Als ik even later de film voor de tiende keer zie overvalt me een enorm gevoel van leegte. Ik begrijp het niet. Hier heb ik een jaar aan gewerkt.'   Als filmproducent Ton van der Lee zijn overvolle leven bekijkt, constateert hij een groot gevoel van leegte. De filmwereld, netwerken, vrienden en vriendinnen: het lijkt wel of hij alle sociale rituelen al een keer heeft meegemaakt. Hij besluit zijn productiebedrijf te verkopen en Nederland te verlaten. Zijn vrienden en collega's reageren geschokt: iedereen droomt ervan weg te gaan en alles achter te …