Ons gaan allemaal

Benzokarim bevindt zich op een punt in zijn leven waarin alles nog lijkt te wachten op een definitieve uitkomst. Grote gebeurtenissen moeten nog een plaats krijgen - de dood van zijn moeder, bepaalde familiebanden, de omgeving waarin hij opgroeide en de eenzaamheid die daarmee gepaard ging. Tijdens dit proces doorkruist Benzokarim verschillende werelden - Rotterdam, Zuid-Afrika en Egypte - en begint er een nieuwe taal te ontstaan, een mix van Nederlands, Arabisch, Afrikaans en Engels. Het resultaat van deze zoektocht is een bundel die bruist van de vitaliteit en de lezer recht in het hart zal raken.

Arjan Witte is een dichterlijke natuurkracht, een geniale denker, een eigenzinnige kosmische muzikant, een totaal bevlogen antipredikant - een absoluut fenomeen. Zoals alle fenomenen onttrekt hij zich aan makkelijke duidingen. Hij stak als dichter over naar de muziek voordat het hip was. Hij maakte al spoken word voordat de term bestond. Hij is net zo goed een erfgenaam van Oswald Spengler als van Simon Vinkenoog, hij is net zo goed muzikant als sonische astronaut. Hij is een daverende performer en een verlegen kind inéén, even hoopvol als genadeloos kritisch. Arjan Witte is de vitaalste en meest kosmische beat poet die Nederland ooit heeft gehad. Veel te lang leidde zijn werk een bestaan in de luwte van oude jaargangen van literaire tijdschriften, publicaties in antiquariaten en bootlegs in de collecties van vrienden en bekenden. Tot de dichter een comeback maakte, zeer passend niet in het fonds van een literaire uitgeverij, maar bij Excelsior Recordings, met de bundel

Wat is de stand van zaken in de leefwereld van de dichter die alert is op onverwachte wendingen van het lot? Wat is zijn kijk op de wereld die lijkt te sterven maar die zich ook kan herschapen? Het verleden kan helpen maar je ontkomt niet aan de alledaagse gebeurtenissen. En ook de toekomst is niet meer dan een gewoon plaatje. Morgen kan het allemaal anders zijn. Geluk is daarom van korte duur. Ook in het laatste lange gedicht in deze bundel is de dichter overgeleverd aan wat hem overkomt. Hallucinaties en dromen worden aan elkaar geregen totdat de roes langzaam verdwijnt. Is de dichter dan gewoon thuis gebleven of heeft hij echt in de uitslaapkamer van een ziekenhuis zijn dromen prijsgegeven aan toehoorders en voorbijgangers?

Maak kennis met Gush, de 10-jarige Gershwin Bonevacia die opgroeit in Rotterdam-Zuid. Hij is rebels en onbevangen, ondanks dat hij het thuis niet breed heeft, moeilijk meekomt op school en worstelt met dyslectie en racisme. Maar Gush is niet bang. Achteraf vraagt Gershwin zich af: Gush, waarom was je niet bang? In Toen ik klein was, was ik niet bang gaat Gershwin Bonevacia in dialoog met zijn 10-jarige ik middels een reeks zelfportretten en een veelheid aan herinneringen over zijn worsteling met dyslectie, migratie, onveilig opgroeien en zijn droom om ooit astronaut te worden. Een diepgravend onderzoek naar familiebanden, onverwerkte trauma's, vergeten geschiedenis en kind-zijn. Toen ik klein was, was ik niet bang is een ode aan zijn jonge onbevreesde ik en een verwoede poging om die weer meer onderdeel van Gershwin Bonevacia te maken. Gershwin Bonevacia (1992) is dichter, schrijver en spoken-word-artiest. Sinds 2019 is hij Stadsdichter van Amsterdam. In september verschijnt zijn

Bomen, brommers, vliegtuigen, bossen, cirkelzagen, Nederland, politiek en figuranten figureren in Ik ga het donker maken in de bossen van, de nieuwe, bruisende bundel van de Dichter des Vaderlands. Zijn talent spat in al zijn facetten van deze nieuwe bundel af: Bruinja is een dichter die het gevoel en het experiment in zijn werk toelaat. 'als deze wereld onderdeel is van iets wat één is / dan is dat één een één waaraan iets mist'. 'Bruinja is een bevlogen ambassadeur voor de poëzie in de breedste zin: als bloemlezer, performer op podia en in de media, organisator van evenementen en aanjager van kruisbestuivingen met andere kunstvormen. Hij beweegt in zijn vaak geëngageerde poëzie moeiteloos tussen binnenwereld en buitenwijk - en waar het wel moeite kost, levert dat spannende poëzie op.' Benoemingscommissie Dichter des Vaderlands

De momenten wachten ons voorbij is de tweede poëziebundel van de Iraans-Nederlandse dichter, vertaler en filmer Nafiss Nia. Poëzie die je ontroert, laat grommen en rillen. Nia's eerste bundel draagt de titel Esfahan, mijn hoopstee. Haar gedichten zijn in verschillende Nederlandse bloemlezingen en literaire tijdschriften opgenomen, waaronder in de bekende bundel Jou willen is je missen, gedichten over de liefde. Nia heeft ook de vertaling gemaakt voor Stegen van Stilte, een keuze uit 100 jaar moderne Perzische poëzie. De bijzondere gedichten in De momenten wachten ons voorbij worden fraai ondersteund door de bijzondere vormgeving van de bundel: het schilderij Schutting van de bekende kunstenaar Jan Beutener siert het omslag.

Alweer de derde Gopher poëzie-bundel! Met dit keer als thema: eenzaamheid, hoop en verlangen: 'Niet vrijwillig zit ik afgezonderd Elk hart verlangt gemeenzaamheid Maar wie leven moet, leeft dieper Onder het ingeschapen beeld van eenzaamheid…' Deze strofe komt uit de bundel 'De erfgenaam' van de dichter Ed Hoornik (1910 - 1970) en dient als motto voor die bundel. Wie kent het gevoel van afzondering niet en toch erbij willen en moeten horen. Word je gezien, word je gelezen en word je gehoord? Wil je dat? Of kies voor je juist voor eenzaamheid? Of in de luwte van gemeenzaamheid? Intussen vinden steeds meer dichters uit Nederland en Vlaanderen hun weg naar Gopher, hetgeen duidelijk werd door het aantal inzendingen voor de laatste wedstrijd in mei 2021. Gopher hoopt met haar poëziewedstrijden en -fonds meer mensen te interesseren voor de schoonheid van poëzie en zal dit fonds blijven uitbouwen. Eerder verschenen bij Gopher: 'De grootste intimiteit is het zwijgen' en 'Buiten onze gedachten

Er groeit geen mos op de gedichten in deze bundel. Annet Zaagsma is een dichter die iets te vertellen heeft. Haar werk wordt omschreven als diepgaand, kleurrijk en origineel. Dit is poëzie voor wie niet bang is voor wat scherpe randjes en met elk gedicht opnieuw verrast wil worden. De lezer gaat mee op reis van het donker naar het licht, in gedichten waarin het vaak letterlijk en figuurlijk gaat over bewegen en stilstaan. Het gedichten schrijven zelf is ook een belangrijk thema. De experimentele stijl, het spel met taal en een talent voor het vinden van woorden die op zichzelf al tot de verbeelding spreken, maken Annet Zaagsma's tweede bundel 'Ongedierte dat niet bevriest' tot een verzameling pakkende poëzie. Alle zintuigen worden aangesproken en de originaliteit springt er in felgekleurde klodders en scherven vanaf. Annet Zaagsma (1971) is een eigenzinnige dichter die zich laat inspireren door de schone en vervreemdende taal die 'in het wild' ontstaat. Haar stijl is intuïtief,

Kae Tempest verplaatst het Griekse drama van Philoctetes naar een vluchtelingenkamp en verweeft bijtend commentaar op onze hedendaagse samenleving met een nieuw perspectief op de bekende mythologie. Net zoals in 'Brand New Ancients' en 'Tiresias' slaagt hij er ook nu weer in dit oude verhaal brandend actueel te maken voor een hedendaags publiek. 'Paradijs' legt het spanningsveld bloot tussen roemrijke heldenverhalen en de grimmige werkelijkheid erachter. 'Een tragedie waarin militair machogedrag en uitingen van mannelijkheid ter discussie worden gesteld.' - The Guardian 'Tempest heeft het talent om conventies te doorbreken en te overstijgen.' - New York Times “Ons land is niets meer dan een wieg voor tirannie. In de steden krijgen verdorven lafaards de wereld in hun schoot geworpen en wordt goedheid met wanhoop bestraft.” Kae Tempest (1985) is een Britse spoken word performer, dichter en muzikant. Kae publiceerde theaterstukken, gedichten, een roman en een essay, bracht verschillende

Spokenwordartiest Myron Hamming schrijft in Je droomt het niet zomaar over dromen en doelen, over het beste uit jezelf halen. Met het gesproken woord in zijn hoofd en hart trekt de dichter door het land. Spoken word dat je beroert. Het leven zit vol verhalen, vol dromen, liefde en verlangens. Dat besef kan tijdelijk weg zijn, en weer teruggevonden worden, en misschien zelfs herontdekt. Myron Hamming bevraagt met zijn debuutbundel het leven, dat zowel actueel als tijdloos kan zijn. Je droomt het niet zomaar inspireert, verwondert en prikkelt. Als het leven zelf. 'Wat mij vooral treft aan Myron zijn zijn levenshouding en zijn creativiteit met woorden: beide optimistisch van toon en enorm energiek. En dát is talent.' - Humberto Tan