Ode

Een verboden liefde. Een leven samen, maar toch apart. Hun liefde mocht niet zijn. Hoewel de regels een relatie tussen mens en mythisch wezen verbieden, kunnen de twee geliefden elkaar niet loslaten. Alfons heeft geen andere keuze dan zijn grote liefde loslaten, gescheiden door het enige definitieve in de wereld. Dit is de ode van Alfons aan Casper. Ode is een los te lezen Ordo Entia verhaal.

Ode aan de Onstilbare is een tweetalige dichtbundel van Gaite Jansen waarin ze alles viert wat niet te stillen is. Ze bezingt wat ons tot mensen maakt. Ieder gevoel heeft recht van bestaan. Het is een ode aan verdriet, een ode aan de liefde en vooral: een ode aan onstilbaar verlangen.

Aubergine roept heftige emoties op, zowel bij lovers als bij haters. Met Ode wil Jigal beide kampen bedienen, want van aubergine houden is geen kwestie van smaak, maar van ervaring. Top-chefs, bourgondiërs en foodies weten allang hoe eindeloos veelzijdig aubergine is en volgens culinaire trendwatchers valt in 2025 het kwartje bij het grote publiek. Geen al te gewaagde voorspelling, want met de komst van Ode gaan zelfs de hardvochtigste haters overstag. Geïnspireerd door aubergineminnende keukens als die van Italië, Japan, India en natuurlijk het Midden-Oosten trakteert Jigal ons op meer dan negentig recepten om van te watertanden. Nu eens verrassend, dan weer vertrouwd - maar altijd toegankelijk en bomvol smaak.

Een beeldende roman van de auteur van De vlucht, over een gezin dat onverwacht een levensveranderende uitdaging aangaat: de renovatie van een oud huis op het platteland dat elk moment kan worden geslooptZuid-Spanje, 2011. De verteller en zijn gezin maken een wonderlijke afspraak met de eigenaar van een bouwval in een klein stadje. Zij mogen in het pand wonen terwijl de eigenaar op zoek gaat naar financiering om appartementen te bouwen op het terrein. Het is dus slechts een kwestie van tijd voordat het huis gesloopt zal worden. In de daaropvolgende jaren renoveert het gezin het huis eigenhandig, waardoor het langzaam een gezellige plek wordt voor ontmoetingen en feesten. Ze gaan er wonen met hun kippen, paarden, ezels, honden en muizen. Regelmatig ontvangen ze buren en vrienden, ze delen hun eten, muziek, werk en gelach. Het feit dat de graafmachines elk moment kunnen arriveren verliezen ze echter nooit uit het oog, wat de ervaring in het huis tot een metafoor voor het leven maakt: we g…

De vrolijkste aankondigingen in het leven zijn die van een geboorte (zie deel II: Ode aan de Kerstmuziek) en die van een huwelijk (zie dit deel III). Dat was heel anders in deel I (Ode aan het Requiem), waar het om begrafenismuziek ging. Er is trouwens ook een overeenkomst tussen deel I en dit deel III: het gaat in die delen over tal-loze begrafenissen en over talloze bruiloften. Maar in deel II ging het in wezen om slechts één geboorte: die van Jezus Christus in de 'Kerstnacht'. Nóg een verband: geboren worden (zie deel II) en sterven (zie deel I) doe je én in grote zwakheid, én in wezen helemaal alleen. Maar trouwen doe je met z'n tweeën. Zo vormen de thema's van deel I, deel II en deel III samen een soort driemansdans, en voor die combinatie zou eventueel ook weer mooie muziek geschreven zou kunnen worden. De bruiloft - gewoonlijk het grootste feest dat mensen in hun leven meemaken, hetzij bij anderen of bij zichzelf. Ook een feest van bijzondere betekenis in de Bijbel, van de hof

Aubergine roept heftige emoties op, zowel bij lovers als bij haters. Met Ode wil Jigal beide kampen bedienen, want van aubergine houden is geen kwestie van smaak, maar van ervaring. Top-chefs, bourgondiërs en foodies weten allang hoe eindeloos veelzijdig aubergine is en volgens culinaire trendwatchers valt in 2025 het kwartje bij het grote publiek. Geen al te gewaagde voorspelling, want met de komst van Ode gaan zelfs de hardvochtigste haters overstag. Geïnspireerd door aubergineminnende keukens als die van Italië, Japan, India en natuurlijk het Midden-Oosten trakteert Jigal ons op meer dan zeventig recepten om van te watertanden. Nu eens verrassend, dan weer vertrouwd - maar altijd toegankelijk en bomvol smaak.

Gefeliciteerd, jouw kind mag naar het VMBO! Ode aan het VMBO is een lofdicht gericht aan iedereen die die hoort te ontvangen, geschreven door docent en schrijver Talitha Kuchler. De bundel bevat korte verhalen, gedichten en herinneringen over leerlingen, leraren, ouders en collega's. De rode draad is positiviteit, door middel van Talitha's beeldende taalgebruik eist ze het respect en de waardering die VMBO-leerlingen al jaren verdienen eindelijk op. Van docenten die Talitha vertelden dat ze niets meer zou bereiken dan de Huishoudschool en van leerlingen die hun grote, kleine successen met Talitha delen tot verhalen van pubers die je met tranen in je ogen achterlaten. Hoewel de lach absoluut overheerst, toch een bundel met een lach en een traan. Ode aan het VMBO is een wervelende lofzang op een groep die al jaren aan het kortste eind trekt. Talitha Kuchler heeft een carrière van 22 jaar als docent Zorg en Welzijn op het VMBO achter de rug als ze besluit met een Mercedes-bus de wereld

'Ode aan het Requiem' - dat is zoveel als een blij loflied op een aloude treurzang. Een soort prijsuitreiking voor een oeroude tekst, door honderden componisten op vaak wonderschone muziek gezet. Een ernstig boek over dood en eeuwigheid, dat tegelijk veel vreugde wil uitstralen. 'Ode aan het Requiem: Deel 1 van 'Aan de muziek'' is een boek van een filosoof-theoloog die op z'n minst over de teksten heel wat te zeggen meent te hebben. Prof. Ouweneel bemoeit zich ook graag in het openbaar met de muziek, zoals hij dat trouwens al bijna veertig jaar doet. Het is een boek zonder veel pretenties, een boek dat voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk moet zijn, zonder geleerde voetnoten, zonder al te veel geleerde taal en zonder geleerde literatuurlijst. Gewoon een boek over ernst - want dood en eeuwigheid zijn ernstig stemmende zaken - en over schoonheid. Over de auteur: Willem J. Ouweneel Prof. dr. Willem J. Ouweneel (1944) is gepromoveerd in de biologie (Utrecht 1970), in de filosofie (VU

Boer Gert Jan dicht over zijn koeien in de wei, boer Giel geniet van zijn blonde kudde en boer Ronald heeft altijd weer moeite met het afscheid van een koe. Ode aan de koe vertelt het verhaal van de Achterhoekse boer en de liefde voor zijn vee, van het ambacht van de slager, van de chef-koks die zoeken naar dat mooie stukje rundvlees van Achterhoekse bodem en hun lekkerste gerechten met ons delen. De koe is het dier waar wij zo achteloos aan voorbij rijden, maar dat ons zoveel geeft. Melk, kaas, vlees, leer en, niet het minste, het mooie Hollandse landschap. Schrijfster Ellen Willems en fotograaf Jan van den Brink struinden in de zomer over boerenerven en door weilanden. Ook bezochten ze een ambachtelijke slachterij, restaurants en keukens op zoek naar alles over de koe. Want het gerecht smaakt zoveel lekkerder als het verhaal achter het gerecht klopt! O ja, Ode aan de koe staat ook boordevol feitjes over de koe. Over dat ze maar twintig minuten per dag slaapt bijvoorbeeld. En dat ze

EEN ODE AAN SALADES van Alice Zaslavsky De groentekoningin is terug met Een ode aan salades. Ingedeeld op warmere en koelere dagen geeft Alice onweerstaanbare salades voor elke gelegenheid: lunch, diner en barbecuefeest. Elke salade kun je combineren met andere salades zodat je een tafel vol lekkers hebt (maar dat hoeft natuurlijk niet!). Met de maar liefst 80 dressings, is het eindeloos combineren en variëren. Bereid 'twinkelende tomaten' met kefirdressing en combineer met geblakerde romainesla & ansjovisaioli. Maak de salade het middelpunt van een barbecuefeestje en serveer lentesalade met parmezaandressing, samen met aardbeien-rucolasalade én Japanse sneeuwsla met wasabimayo. In de herfst en winter kies je bijvoorbeeld voor hot pink perensalade met citroenpalmkool & ricotta, een salade die uitstekend past bij geroosterde radijs in pistou met linzen. Of wat denk je van warme winterkoolsla met honingjeneverbessendressing? Met de onmisbare 'wat-kun-je-maken-met-lijst' en een