Meer Uitgeverij Papieren Tijger

Memoires 1996-B (Paperback)

0
27 september 1996 Terug in het hotel kwam Kees Versteegh van NRC Handelsblad bij de balie naar me toe en zei: „Willem, ik wil dat je weet dat ik vorig jaar in Djakarta, tijdens een briefing met minister Van Mierlo, waarbij hij hoog opgaf over zijn ontmoeting met minister Alatas, de vraag heb gesteld: 'Hebt u ook geprotesteerd over het feit dat Will...

Verkopers met dit product

Verkoper
Bezorging
Prijs

Anderen bekeken ook

Memoires 1995-B (Paperback)
Memoires 1995-B (Paperback)
4 juli 1995 „Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter. „Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.” Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert. „Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog. „Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gemaakt, dus Broertjes had mijn tekst duidelijk niet gelezen. Maar Van der Voet zou me niets in de weg leggen, wist Broertjes te vertellen, als mij een visum wordt verstrekt door Djakarta. Maar dat is nu net het probleem. In Djakarta zal Van Roijen of een ander van Buitenlandse Zaken zich inzetten om te voorkomen dat ik een visum krijg. Ambassadeur Kadarisman in Den Haag wacht bovendien op groen licht van de RVD. „Iedereen is van mening dat aan jouw zaak een einde moet komen. Eef Brouwers ook. Hans van Mierlo is de enige
25,-
Memoires 1994-A (Paperback)
Memoires 1994-A (Paperback)
6 april 1994 „Ik ben Willem Oltmans,” zei ik. „Dan verzoek ik u dit pand te verlaten,” was het bitse antwoord. Dat antwoord maakte me razend. Ik heb een gigantische scene gemaakt. „U weet best wie ik ben. Zo de oude zingen, piepen de jongen!” „Moet je nu eens zien,” riep ik op volle sterkte door de ontvangsthal, „ik word weggejaagd!” Daarop kwam Ria Lubbers tussenbeide. Ik omhelsde haar en zei tegen haar: „Eindelijk voel ik me weer thuis bij iemand die behoorlijk tegen mij doet.” Zij zei iets over problemen die er met plaatsen in de auto's waren geweest, tegen een hoogrood aangelopen Van Roijen, terwijl ik me beklaagde bij minister Kooijmans over het gedrag van zijn ambassadeur. „Is het nu niet genoeg geweest,” riep ik andermaal door de hal. „Helpt u me dan,” zei ik tegen mevrouw Kooijmans, „moet u eens zien wat hier gebeurt!” De groep journalisten stond er met de neus bovenop. Niemand kwam me te hulp of sprak een woord van ondersteuning.
25,-
Memoires 2004 (Paperback)
Memoires 2004 (Paperback)
26 juli 2004 Zaterdag drukte Peter door dat een juffrouw van de wijkverpleging het wondverband kwam wisselen, en eindelijk kon ik onder de douche. Ik vond het super. Gisterenmiddag laat deed ik mijn ogen open en zag dat Peter naar me zat te staren vanuit de stoel bij mijn bed. Ik zei dat ik wilde slapen. Redactie: Hier eindigen de dagboekaantekeningen van Willem Oltmans. Het laatste klappertje met aantekeningen is (onbedoeld door Willem) tot de dood van Peter van de Wouw in diens bezit geweest. Pas daarna is het weer ter beschikking gekomen van Willem Oltmans Stichting en daarmee Uitgeverij Papieren Tijger. Er ontbreken geen pagina's tot aan de passage van 26 juli, maar het is niet uit te sluiten dat er daarna aantekeningen ontbreken. Of er brieven van en aan Willem ontbreken valt ook niet uit te sluiten. Enkele brieven geven nog een laatste inkijkje in Oltmans bezigheden en achteruitgang de laatste twee maanden van zijn leven.
25,-
Nieuw
Memoires 1993-B (Paperback)
Memoires 1993-B (Paperback)
4 oktober 1993 Jan Foudraine kwam me een uurtje in mijn kamer drie hoog voor, opzoeken. (…) Voor zijn vertrek vroeg ik hem wat Alexander Smit als gerealiseerde mens, zoals zij dat noemen, nu met zijn leven deed. (…) „Jan, durf jij met een ernstig gezicht te verklaren, zonder erbij te lachen, dat bij Alexander Smit de tijd niet meer leeft?” „Ja,” zei hij volmondig. „Je trekt er een passend smoel bij.” „De tijd verschijnt bij hem in het tijdloze,” zei Foudraine. „Staat zijn denkfabriek stil dan?” „Ja.” „Ach Jan, maak dat je tante wijs! Sorry hoor, ik wil je tante niet beledigen.”
25,-
Nieuw
Memoires 1998-A (Paperback)
Memoires 1998-A (Paperback)
9 maart 1998 Rechtbank Amsterdam, Dedel-zaal (…) Doeleman betoogde dat ik tegen Verploeg fleemde dankbaar te zijn. „Dat ben ik nog,” riep ik uit. „Verploeg is zelfs zijn boekje te buiten gegaan door een getuige voor mij uit Zuid-Afrika te laten overkomen.” Maar verder was het toch de bloody limit dat Doeleman, namens Abram, Verploeg en de NVJ zat te verklaren dat ik mijn carrière heb gebouwd op het beledigen en belasteren van mensen! Dat werd gewoon zo gesteld. Ellen gaat het verslag opvragen. „Ik denk dat dat erin zal staan,” zei ze. Ellen heeft de zaak uitstekend gepresenteerd. Ellen benadrukte met kracht dat Verploeg en Abram verstek lieten gaan met „de oorlog tegen Van Mierlo.” Ellen ontkende, terecht, dat met de NVJ was afgesproken dat ik mijn mond nooit meer open zou doen, maar Doeleman beweerde dat Ellen stond te liegen.
25,-
Memoires 2000-A (Paperback)
Memoires 2000-A (Paperback)
12 mei 2000 Om 16:00 uur onderweg naar huis, kwam ik Peter Nicolaï tegen. Hij riep me van ver toe: „7 miljoen!ˮ Thuis barstte een waar pandemonium los. Vijf tv-ploegen, Het Parool, Trouw, en Hans van de Wereldomroep stonden voor de deur. Serge van Duijnhoven was er ook ineens met cadeautjes. En ook Eduard was meteen hier, maar natuurlijk was het Peter die ik wilde bereiken. Ik belde hem vijf keer. Hij kon het niet geloven. Hij voorzag dat het effect van de uitslag enorm zou zijn. Marie van Zoeren belde, en ook Hannah de Zantis, die me op Piet Schaepman wees. Ook de Tijgers reageerden meteen. Menno Reemeijer van Radio 1 Avondjournaal vroeg aan Verploeg waarom de NVJ zo op mij had gekankerd dat ik de 1,1 miljoen van Van Mierlo niet aannam. Ja, dat was een beoordelingsfout geweest, moest hij nu toegeven. Remmo interviewde Hans en mij telefonisch. Er was een gevecht geweest tussen NOVA en Barend & Van Dorp om mij, maar ik ging mooi naar de jegens mij altijd loyale Barend & Van Dorp.
25,-
Nieuw
Memoires 1991-B (Paperback)
Memoires 1991-B (Paperback)
13 augustus 1991 Ik kon niet slapen en lag te piekeren hoe ik ooit mijn Memoires uitgegeven zou kunnen krijgen. Ik zou Freddy Heineken om financiële steun moeten vragen. Laatst kwam ik hem tegen. Ik herinner daaraan in een korte aangetekende brief waarin ik vraag of ik hem zou kunnen ontmoeten. Ook heb ik Oliver Stone eraan herinnerd dat hij me nog steeds de helft van het afgesproken honorarium voor mijn medewerking aan JFK schuldig is. Aardige brief van Kees Thomassen van de Koninklijke Bibliotheek, die formeel bevestigt welke dagboekdelen zijn gearriveerd en opgeslagen. Nu ben ik echt gerust.
25,-
Nieuw
Memoires 1992-A (Paperback)
Memoires 1992-A (Paperback)
20 mei 1992 Ze hebben nog niet in de gaten dat ik het pand niet meer ga verlaten. André Royackers verscheen. Ik overhandigde hem mijn persverklaring, die hij aandachtig las. „Ik neem dit serieus,” zei hij met een verbeten smoel. „Ik had er geen idee van hoe ernstig dit is,” zei hij. Intussen keurde hij mijn cheque goed en vertrok gehaast naar Sondaal en ambassadeur Van Buuren. Intussen, als alles volgens mijn instructies is verlopen, heeft Peter ter Horst via de fax mijn verklaring ontvangen, evenals The Star, South African Press Association (SAPA) en de rest. Niet lang daarna kwam André vragen: „Suiker en melk?” en even later werd ik door hem en Hans Sondaal ontvangen. Ze waren bijzonder vriendelijk. Het voorstel: ga naar huis en bel ons op, dan zullen wij intussen contact opnemen met Buitenlandse Zaken hier. Ik antwoordde: „Sorry, maar ik ga niet weg voor die CIA-beschuldiging van tafel is, want mijn veiligheid is hier in gevaar.
25,-
Nieuw
Memoires 1990-B (Paperback)
Memoires 1990-B (Paperback)
3 mei 1990 Vanmorgen stond opeens generaal Hein de Villefort du Toit voor mijn deur. Omdat mijn flat nog leeg is (de container is onderweg van Durban naar hier) gingen we naar het Wiener Café in Hillbrow. Hij wilde me waarschuwen dat mij donkere tijden stonden te wachten. In Pretoria wordt thans gesproken in termen van: Oltmans bedelt altijd om geld, Oltmans kan in Holland nergens meer schrijven, Oltmans wordt door niemand serieus genomen, Oltmans is in alle opzichten nu alleen nog maar schadelijk voor Zuid-Afrika. Ik zei dat naar mijn mening Nothnagel in Den Haag schadelijk voor Zuid-Afrika was. „Ja, hij is gek,” aldus Du Toit. Ik verdedigde me en zei dat ik de laatste tijd juist wel op televisie was gevraagd in Nederland en dat Geert Mak een interview met me in De Groene Amsterdammer had gepubliceerd. Terwijl Du Toit zat te praten, trachtte ik vliegensvlug te analyseren waar deze nieuwste sabotage van mijn werk hier weer vandaan kon komen. Was het Nothnagel die een spaak in mijn wiel
25,-
Nieuw
Memoires 1992-B (Paperback)
Memoires 1992-B (Paperback)
3 augustus 1992 Eenmaal in hun kantoor gezeten, werd meegedeeld dat uitstel van mijn vertrek niet mogelijk was. Ik bevond me reeds illegaal in het land, en zou nu worden aangehouden. Onder politiebegeleiding kreeg ik de kans om mijn laatste zaken te regelen. Vanavond moest ik Zuid-Afrika met de KLM te verlaten. Ik zei tegen Van de Westhuizen: „You are not even a man. You never told me and are not telling me now, what I am accused of. Are you not ashamed of yourself? You even don't look me straight into my eyes. I am sure you go as a devout Christian to church on Sunday. Look what you are doing to me.” Hij antwoordde met een stalen gezicht geen verplichting te hebben mij een reden op te geven voor uitwijzing. „Ik voer slechts orders uit,” zei hij ook nog.
25,-

Klanten-reviews van Memoires 1996-B (Paperback)

Er zijn nog geen beoordelingen voor dit productBen jij de eerste die een review plaatst?

Meer over Memoires 1996-B (Paperback)

Productomschrijving

27 september 1996 Terug in het hotel kwam Kees Versteegh van NRC Handelsblad bij de balie naar me toe en zei: „Willem, ik wil dat je weet dat ik vorig jaar in Djakarta, tijdens een briefing met minister Van Mierlo, waarbij hij hoog opgaf over zijn ontmoeting met minister Alatas, de vraag heb gesteld: 'Hebt u ook geprotesteerd over het feit dat Willem Oltmans geen visum kreeg?'” Van Mierlo wilde niet alleen geen antwoord geven, hij werd woedend. „Dat is gemakkelijk bij hem,” zei Versteegh. Na afloop kwam Van Mierlo op hem afgestevend met de mededeling: „Die vraag van jou kon helemaal niet.” Zo gaat dit dus in Den Haag. Mijn dossiertje over de tegenpartij wordt steeds dikker.

Productspecificaties

Artikelnummer(s)
Brand
Uitgeverij Papieren Tijger
Webshop.nl maakt gebruik van cookies. Ga je verder op onze website, ga dan akkoord met het plaatsen van cookies en de verwerking van deze data door ons en vermelde partners.