webshop.nl

Verlanglijstje

Memoires 1994-A (Paperback)

Meer Uitgeverij Papieren Tijger

Memoires 1994-A (Paperback)

0
6 april 1994 „Ik ben Willem Oltmans,” zei ik. „Dan verzoek ik u dit pand te verlaten,” was het bitse antwoord. Dat antwoord maakte me razend. Ik heb een gigantische scene gemaakt. „U weet best wie ik ben. Zo de oude zingen, piepen de jongen!” „Moet je nu eens zien,” riep ik op volle sterkte door de ontvangsthal, „ik word weggejaagd!” Daarop kwam Ri...

Snel naar

  • Prijzen

    PrijzenProductomschrijvingProductspecificaties

    Verkopers met dit product

    Webshop
    Bezorging
    Prijs
    Boekenwereld.com logo
    Boekenwereld.com
    gratis
    €25,-

    Anderen bekeken ook

    Nieuw
    Memoires 2000-A (Paperback)
    Memoires 2000-A (Paperback)
    12 mei 2000 Om 16:00 uur onderweg naar huis, kwam ik Peter Nicolaï tegen. Hij riep me van ver toe: „7 miljoen!ˮ Thuis barstte een waar pandemonium los. Vijf tv-ploegen, Het Parool, Trouw, en Hans van de Wereldomroep stonden voor de deur. Serge van Duijnhoven was er ook ineens met cadeautjes. En ook Eduard was meteen hier, maar natuurlijk was het Peter die ik wilde bereiken. Ik belde hem vijf keer. Hij kon het niet geloven. Hij voorzag dat het effect van de uitslag enorm zou zijn. Marie van Zoeren belde, en ook Hannah de Zantis, die me op Piet Schaepman wees. Ook de Tijgers reageerden meteen. Menno Reemeijer van Radio 1 Avondjournaal vroeg aan Verploeg waarom de NVJ zo op mij had gekankerd dat ik de 1,1 miljoen van Van Mierlo niet aannam. Ja, dat was een beoordelingsfout geweest, moest hij nu toegeven. Remmo interviewde Hans en mij telefonisch. Er was een gevecht geweest tussen NOVA en Barend & Van Dorp om mij, maar ik ging mooi naar de jegens mij altijd loyale Barend & Van Dorp.
    25,-
    Nieuw
    Memoires 1997-A (Paperback)
    Memoires 1997-A (Paperback)
    31 januari 1997 Peter, Ellen en ik zijn anderhalf uur bij Ruud Lubbers thuis in Rotterdam geweest. We zaten op de eerste etage in zijn werkkamer. Ria serveerde koffie. Het gehalte van zijn boekenkast was eigenlijk beneden peil. Lubbers was buitengewoon aardig. Lubbers opende de bijeenkomst, mij recht aankijkende: „Yours is a mission impossible.” Ik dacht dat hij daar wel eens gelijk in kon hebben, maar niet knokken tegen zoveel smerigheid is ook geen optie. Wim Kok, zei Lubbers, had geen zin zich er mee te bemoeien. De affaire irriteerde hem mateloos. en hij had er geen tijd voor. Kok is zijn solidariteitsveren met het verzet al heel lang geleden op weg naar de top verloren.
    25,-
    Nieuw
    Memoires 2004 (Paperback)
    Memoires 2004 (Paperback)
    26 juli 2004 Zaterdag drukte Peter door dat een juffrouw van de wijkverpleging het wondverband kwam wisselen, en eindelijk kon ik onder de douche. Ik vond het super. Gisterenmiddag laat deed ik mijn ogen open en zag dat Peter naar me zat te staren vanuit de stoel bij mijn bed. Ik zei dat ik wilde slapen. Redactie: Hier eindigen de dagboekaantekeningen van Willem Oltmans. Het laatste klappertje met aantekeningen is (onbedoeld door Willem) tot de dood van Peter van de Wouw in diens bezit geweest. Pas daarna is het weer ter beschikking gekomen van Willem Oltmans Stichting en daarmee Uitgeverij Papieren Tijger. Er ontbreken geen pagina's tot aan de passage van 26 juli, maar het is niet uit te sluiten dat er daarna aantekeningen ontbreken. Of er brieven van en aan Willem ontbreken valt ook niet uit te sluiten. Enkele brieven geven nog een laatste inkijkje in Oltmans bezigheden en achteruitgang de laatste twee maanden van zijn leven.
    25,-
    Nieuw
    Memoires 1993-A (Paperback)
    Memoires 1993-A (Paperback)
    25 februari 1993 Theo van Gogh zag er ongeschoren en vies uit, en zei al lange tijd niet meer te hebben gedronken. Jan Mets had me aangemoedigd hem te ontmoeten en kreeg gelijk. Hij was inderdaad buitengewoon aardig, zoals Jan Mets voorspeld had. Het viel me zeer mee. Ik vond hem zelfs aardig. Hij begon met het memorandum voor te lezen waarin ik tot persona non grata wordt verklaard. Theo is sympathiek. Ieder onderwerp wat we aansneden tot en met Judith Exner, de bijzit van JFK, liep als een trein. Ik had echter aan het einde van het televisieprogramma geen zin om de befaamde cactus te kussen, wel zijn reet maar dat wilde hij weer niet.
    25,-
    Nieuw
    Gliff (Paperback)
    Gliff (Paperback)
    Gisteren probeerde ik met Colon over de paarden te praten terwijl hij probeerde me antwoord te laten geven op de vragen, en ik vroeg hem naar hun namen en hij zei dat hij geen van hun namen kende. Toen ik zei: niet eens van die grijze? zei hij: o de grijze, mijn vader zegt dat je heel goed moet oppassen met dat paard, dat is een echte glipper. Dus probeerde ik hem in mijn hoofd Glippie te noemen maar dat voelde alsof ik hem kleiner maakte en het klonk ook als gluiperig. Dus rommelde ik wat met dat woord en Gliff voelde beter, meer hoe zijn naam zou moeten zijn. Een glif paard. Geen gluipaard, zei ik. Yep, zei ze. Wat betekent het woord? Ik weet het niet, zei ze. Daarom vind ik het leuk. Als twee kinderen op een dag thuiskomen, zien ze dat er een rode verfstreep om hun huis is geschilderd. Wat heeft die verf te betekenen? Met het in vorm en gevoel vernieuwende Gliff slaat Ali Smith een nieuwe, fabelachtige weg in haar oeuvre in en laat ze haar licht schijnen over de groeiende duisternis
    22,99
    Nieuw
    Memoires 1995-B (Paperback)
    Memoires 1995-B (Paperback)
    4 juli 1995 „Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter. „Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.” Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert. „Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog. „Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gemaakt, dus Broertjes had mijn tekst duidelijk niet gelezen. Maar Van der Voet zou me niets in de weg leggen, wist Broertjes te vertellen, als mij een visum wordt verstrekt door Djakarta. Maar dat is nu net het probleem. In Djakarta zal Van Roijen of een ander van Buitenlandse Zaken zich inzetten om te voorkomen dat ik een visum krijg. Ambassadeur Kadarisman in Den Haag wacht bovendien op groen licht van de RVD. „Iedereen is van mening dat aan jouw zaak een einde moet komen. Eef Brouwers ook. Hans van Mierlo is de enige
    25,-
    Nieuw
    Omdat ik niet wou kussen (Paperback)
    Omdat ik niet wou kussen (Paperback)
    Die jongen kwam naar me toe en vroeg of het goed was. Ik antwoordde niet. 'Verlegen of wat?' vroeg hij. 'Ik ken jou niet,' antwoordde ik. 'Wil je me niet beter leren kennen?' vroeg hij toen. Toen ik nee zei, kwam hij naar me toe en probeerde me te kussen. Ik duwde hem weg en hij stak me neer. Omdat ik niet wou kussen vertelt het waargebeurde verhaal van Hatice Ava, een veertienjarig Turks meisje dat op Valentijnsdag 2010 op het Antwerpse Kiel door een onbekende in de hals werd gestoken omdat ze niet op zijn avances inging. Het mes raakte een halsslagader en het meisje verkeerde in levensgevaar. Ze herstelde van haar verwondingen, maar denkt nog elke dag aan die vreselijke gebeurtenissen.
    17,-
    Nieuw
    Geluk in Vlaanderen (Paperback)
    Geluk in Vlaanderen (Paperback)
    'Toen ik vijf was, zei mijn moeder dat geluk de sleutel tot het leven was. Toen ik naar school ging, vroegen ze mij wat ik wilde worden als ik later groot was. Ik zei: “Gelukkig.” Ze (de leerkrachten) vertelden me dat ik de opdracht niet snapte; ik antwoordde dat ze het leven niet snapten.' (John Lennon) Deze wereldberoemde quote van John Lennon inspireerde journalist Tom Botte voor de interviewreeks Het Opperste Geluk in het weekblad Primo. Daarin vertrok hij van de vraag: wat is dat, geluk? Op die vraag zoeken mensen al eeuwen een antwoord. Intussen is iedereen het er ongeveer over eens: daar is niet zomaar een eenvoudig antwoord op te geven. Er bestaat geen eenduidige definitie van geluk. Laat staan van 'het opperste geluk'. Tom Botte ging verder in zijn onderzoek: bestaat dé ultieme vorm van gelukkig zijn? En zo ja, hoe bereik je die? Zijn er tips en trucjes om daar te geraken? Voor het weekblad Primo trok de auteur de voorbije twee jaar wekelijks op bezoek bij een Bekende Vlaming,
    22,50
    Nieuw
    Je moet dansen op mijn graf (Paperback)
    Je moet dansen op mijn graf (Paperback)
    Hal beleeft de zomer dat hij net zestien is zijn eerste grote liefde, voor de ongrijpbare Barry. 'Hoor eens,' zei hij; hij kwam van het bed naar me toe en liet die gevaarlijke glimlach weer zien. 'Ik wil iets met je afspreken.' 'Oké,' zei ik. 'Ik neem elke gok één keer.' 'Wie van ons twee ook eerder doodgaat, de ander belooft dat hij op zijn graf zal dansen.' De internationaal succesvolle en bekroonde roman is nu verfilmd door François Ozon (Sous le sable, Swimming Pool). 'Ik was zeventien toen ik dit boek las, en was overdonderd. Het raakte me recht in mijn jonge hart.' François Ozon 'Het liefdesverhaal dat mijn leven heeft veranderd.' Bart Moeyaert
    22,50
    Nieuw
    Memoires 1995-A (Paperback)
    Memoires 1995-A (Paperback)
    8 juni 1995 Vanavond boden Pieter Broertjes en Arendo Joustra mij in Pier 10 achter het Centraal Station een etentje aan voor mijn komende 70ste verjaardag. We zaten tussen andere tafeltjes gepropt, maar het voer was best lekker. Pieter gaf me een paar boeken cadeau en schreef er opdrachten in. (…) Tijdens het bezoek van bondskanselier Helmut Kohl op 22 mei hadden Jessa van Vonderen en Pieter naast elkaar gezeten op het staatsdiner. Jessa had verteld over de reis in Canada en gezegd dat ik mij keurig had gedragen en dat zij niet begreep wat Den Haag al die jaren tegen mij had gehad. Prinses Margriet was na de persontmoeting in de villa van Juliana in Ottawa naar Van Vonderen gegaan en had gezegd: „Waarom mochten we ook alweer niet van hem houden?” Pieter gaf me een notitieboekje uit Venetië en daar schreef hij dit citaat in.
    25,-

    Klanten-reviews van Memoires 1994-A (Paperback)

    Er zijn nog geen beoordelingen voor dit productBen jij de eerste die een review plaatst?

    Meer over Memoires 1994-A (Paperback)

    Productomschrijving

    6 april 1994 „Ik ben Willem Oltmans,” zei ik. „Dan verzoek ik u dit pand te verlaten,” was het bitse antwoord. Dat antwoord maakte me razend. Ik heb een gigantische scene gemaakt. „U weet best wie ik ben. Zo de oude zingen, piepen de jongen!” „Moet je nu eens zien,” riep ik op volle sterkte door de ontvangsthal, „ik word weggejaagd!” Daarop kwam Ria Lubbers tussenbeide. Ik omhelsde haar en zei tegen haar: „Eindelijk voel ik me weer thuis bij iemand die behoorlijk tegen mij doet.” Zij zei iets over problemen die er met plaatsen in de auto's waren geweest, tegen een hoogrood aangelopen Van Roijen, terwijl ik me beklaagde bij minister Kooijmans over het gedrag van zijn ambassadeur. „Is het nu niet genoeg geweest,” riep ik andermaal door de hal. „Helpt u me dan,” zei ik tegen mevrouw Kooijmans, „moet u eens zien wat hier gebeurt!” De groep journalisten stond er met de neus bovenop. Niemand kwam me te hulp of sprak een woord van ondersteuning.

    Productspecificaties

    Artikelnummer(s)
    Brand
    Uitgeverij Papieren Tijger
    Webshop.nl maakt gebruik van cookies. Ga je verder op onze website, ga dan akkoord met het plaatsen van cookies en de verwerking van deze data door ons en vermelde partners.