webshop.nl

Verlanglijstje

Memoires 1990-B (Paperback)

Meer Uitgeverij Papieren Tijger

Memoires 1990-B (Paperback)

0
3 mei 1990 Vanmorgen stond opeens generaal Hein de Villefort du Toit voor mijn deur. Omdat mijn flat nog leeg is (de container is onderweg van Durban naar hier) gingen we naar het Wiener Café in Hillbrow. Hij wilde me waarschuwen dat mij donkere tijden stonden te wachten. In Pretoria wordt thans gesproken in termen van: Oltmans bedelt altijd om gel...

Snel naar

  • Prijzen

    PrijzenProductomschrijvingProductspecificaties

    Verkopers met dit product

    Verkoper
    Bezorging
    Prijs
    Boekenwereld.com logo
    Boekenwereld.com
    gratis
    €25,-

    Anderen bekeken ook

    Nieuw
    Memoires 1992-B (Paperback)
    Memoires 1992-B (Paperback)
    3 augustus 1992 Eenmaal in hun kantoor gezeten, werd meegedeeld dat uitstel van mijn vertrek niet mogelijk was. Ik bevond me reeds illegaal in het land, en zou nu worden aangehouden. Onder politiebegeleiding kreeg ik de kans om mijn laatste zaken te regelen. Vanavond moest ik Zuid-Afrika met de KLM te verlaten. Ik zei tegen Van de Westhuizen: „You are not even a man. You never told me and are not telling me now, what I am accused of. Are you not ashamed of yourself? You even don't look me straight into my eyes. I am sure you go as a devout Christian to church on Sunday. Look what you are doing to me.” Hij antwoordde met een stalen gezicht geen verplichting te hebben mij een reden op te geven voor uitwijzing. „Ik voer slechts orders uit,” zei hij ook nog.
    25,-
    Nieuw
    Memoires (Paperback)
    Memoires (Paperback)
    21 september 1988 Londen Ik sprak twee uur met Hein de Villefort du Toit tijdens een gezamenlijk ontbijt in het Hilton. Hij waarschuwde dat Roy Sherwood op de ambassade in Den Haag nu ook een zwart kruis achter mijn naam had gezet. "Jij bent een probleem. Je gaat je eigen weg. In Den Haag sta je als controversieel bekend dus om die reden ben je ook slecht voor Zuid-Afrika. Onze bureaucratie wil geen problemen en bepaalt zich het liefst tot het uitvoeren van strikt afgebakende taken. Ze hebben dus ook geen hart voor de zaak." "Dat doet me sterk aan de bureaucratie in de Sovjet Unie denken," antwoordde ik. "Het is in Zuid-Afrika nog erger. In Moskou is tenminste discussie. Die is er bij ons verder niet. Onze bureaucratie zit potdicht en is als een dictatuur. Ons parlement zou het hele jaar in Pretoria moeten blijven. Er zou werkelijk democratische controle moeten komen. Nu strijden ze allemaal tegen elkaar in. Het gaat ook niet goed op die manier met president Botha. Hij is totaal
    25,-
    Nieuw
    Memoires 1990-A (Paperback)
    Memoires 1990-A (Paperback)
    23 januari 1990 Ik bedankte de president voor de gastvrijheid die ik thans vier jaar in zijn land had genoten. Ik legde uit hoe een verkeerd beeld ik me van Zuid-Afrika had gevormd voor ik hier arriveerde. Ook vertelde ik over mijn ervaringen in townships en hoe ik gesprekken had geregeld tussen Samuel Kolisang en Ephraim Tshabalala. Geleidelijk aan stuurde ik het gesprek in de richting van hoe clandestiene operaties dikwijls in het geheim het succes van hervormingen probeerden te verstieren. Ik gaf het voorbeeld van het positieve resultaat van minister Pik Botha en prompt wordt zijn zoon bij thuiskomst aangeklaagd omdat hij corruptie zou hebben gepleegd. "You brought a successful visit to general Bantu Holomisa and the day afterwards there is a scandal between Transkei and South Africa." "He started it," aldus De Klerk, die de indruk gaf echt voor de ontmoeting te zijn gaan zitten. Ik wees er voorzichtig op dat het zichtbaar was dat bepaalde krachten zijn hervormingsplannen probeerden
    25,-
    Nieuw
    Memoires 1989-B (Paperback)
    Memoires 1989-B (Paperback)
    12 juli 1989 Ik reed naar Pretoria en had een intens gesprek met Theo Albrecht in Burocadia. "I may be a junior diplomat," zei hij, "but I studied Anthropology. I do place myself into the shoes of blacks. I saw how my parents treated them. I think, you are basically a conservative, Willem, that is the generation gap between us." Hij toonde me een memo van drie pagina's, afkomstig van "an outside source" waarin opmerkelijke dingen over mijn komende boek werden gezegd. De source was kennelijk de militaire inlichtingendienst. Het was "didactic in nature but negative about the SADF." Ook werd het boek beschouwd als hogelijk kritisch ten aanzien van de politieke leiders van de regerende Nationale Partij. "You speak in your book of their mental competence in a denigrating manner." Verder wordt de NP ook als racistisch omschreven. Dat haal je de donder, wat zijn ze dan? Het boek zou Zuid-Afrika omschrijven als "in full internal turmoil," en, aldus de kritiek, "the writer speaks of the
    25,-
    Nieuw
    Memoires 2000-B (Paperback)
    Memoires 2000-B (Paperback)
    2 december 2000 Nellie vertelde een tamelijk schokkend verhaal. Indirect bevestigde zij wat ik altijd al had geweten, namelijk dat mijn oudste broer 25 jaar op zijn luie reet heeft gezeten. Mijn broers handelden samen in Elna naaimachines. In 1975 waren er problemen met Elna en de broers besloten dat Theo naar het hoofdkantoor van Elna zou gaan in Genève. Terwijl Theo in Zwitserland was om de problemen op te lossen, verkocht Hendrik hun bedrijf zonder dat Theo daar iets van wist. Hendrik had zelfs nooit met hem over een mogelijke verkoop gesproken. Theo was dus voor niets naar Zwitserland geweest en voelde zich verraden toen hij terugkwam in Zuid-Afrika, zei Nellie.
    25,-
    Nieuw
    Memoires 1998-A (Paperback)
    Memoires 1998-A (Paperback)
    9 maart 1998 Rechtbank Amsterdam, Dedel-zaal (…) Doeleman betoogde dat ik tegen Verploeg fleemde dankbaar te zijn. „Dat ben ik nog,” riep ik uit. „Verploeg is zelfs zijn boekje te buiten gegaan door een getuige voor mij uit Zuid-Afrika te laten overkomen.” Maar verder was het toch de bloody limit dat Doeleman, namens Abram, Verploeg en de NVJ zat te verklaren dat ik mijn carrière heb gebouwd op het beledigen en belasteren van mensen! Dat werd gewoon zo gesteld. Ellen gaat het verslag opvragen. „Ik denk dat dat erin zal staan,” zei ze. Ellen heeft de zaak uitstekend gepresenteerd. Ellen benadrukte met kracht dat Verploeg en Abram verstek lieten gaan met „de oorlog tegen Van Mierlo.” Ellen ontkende, terecht, dat met de NVJ was afgesproken dat ik mijn mond nooit meer open zou doen, maar Doeleman beweerde dat Ellen stond te liegen.
    25,-
    Memoires 1995-B (Paperback)
    Memoires 1995-B (Paperback)
    4 juli 1995 „Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter. „Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.” Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert. „Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog. „Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gemaakt, dus Broertjes had mijn tekst duidelijk niet gelezen. Maar Van der Voet zou me niets in de weg leggen, wist Broertjes te vertellen, als mij een visum wordt verstrekt door Djakarta. Maar dat is nu net het probleem. In Djakarta zal Van Roijen of een ander van Buitenlandse Zaken zich inzetten om te voorkomen dat ik een visum krijg. Ambassadeur Kadarisman in Den Haag wacht bovendien op groen licht van de RVD. „Iedereen is van mening dat aan jouw zaak een einde moet komen. Eef Brouwers ook. Hans van Mierlo is de enige
    25,-
    Memoires 1994-A (Paperback)
    Memoires 1994-A (Paperback)
    6 april 1994 „Ik ben Willem Oltmans,” zei ik. „Dan verzoek ik u dit pand te verlaten,” was het bitse antwoord. Dat antwoord maakte me razend. Ik heb een gigantische scene gemaakt. „U weet best wie ik ben. Zo de oude zingen, piepen de jongen!” „Moet je nu eens zien,” riep ik op volle sterkte door de ontvangsthal, „ik word weggejaagd!” Daarop kwam Ria Lubbers tussenbeide. Ik omhelsde haar en zei tegen haar: „Eindelijk voel ik me weer thuis bij iemand die behoorlijk tegen mij doet.” Zij zei iets over problemen die er met plaatsen in de auto's waren geweest, tegen een hoogrood aangelopen Van Roijen, terwijl ik me beklaagde bij minister Kooijmans over het gedrag van zijn ambassadeur. „Is het nu niet genoeg geweest,” riep ik andermaal door de hal. „Helpt u me dan,” zei ik tegen mevrouw Kooijmans, „moet u eens zien wat hier gebeurt!” De groep journalisten stond er met de neus bovenop. Niemand kwam me te hulp of sprak een woord van ondersteuning.
    25,-
    Nieuw
    Memoires 1996-B (Paperback)
    Memoires 1996-B (Paperback)
    27 september 1996 Terug in het hotel kwam Kees Versteegh van NRC Handelsblad bij de balie naar me toe en zei: „Willem, ik wil dat je weet dat ik vorig jaar in Djakarta, tijdens een briefing met minister Van Mierlo, waarbij hij hoog opgaf over zijn ontmoeting met minister Alatas, de vraag heb gesteld: 'Hebt u ook geprotesteerd over het feit dat Willem Oltmans geen visum kreeg?'” Van Mierlo wilde niet alleen geen antwoord geven, hij werd woedend. „Dat is gemakkelijk bij hem,” zei Versteegh. Na afloop kwam Van Mierlo op hem afgestevend met de mededeling: „Die vraag van jou kon helemaal niet.” Zo gaat dit dus in Den Haag. Mijn dossiertje over de tegenpartij wordt steeds dikker.
    25,-
    Nieuw
    Memoires 1994-B (Paperback)
    Memoires 1994-B (Paperback)
    27 oktober 1994 Rechter B.C. Punt liet zich zelfs ontvallen: „Het gaat nu dus nog slechts om het bepalen van de hoogte van het schadebedrag.” Daar sprong Den Hertog bovenop. Ik had de Staat al zeer veel geld gekost. Dat haal je de koekoek! Dat was het gevolg van de oekaze van de Staat, uitgevaardigd door Luns. Den Hertog keek steeds valser en liet zich ontvallen dat ik slechts theater aan het maken was. Dit heb ik fel bestreden. Ik sloeg terug en noemde Den Hertog en Van Velzen van Buitenlandse Zaken crooks, waar Hans Vermeer later over zei: „Als ik de landsadvocaat was geweest, had ik geëist dat u dat terugnam.” Den Hertog las zelfs mijn brief aan de Nationale Ombudsman voor, dat ik de onzin van zijn kantoor niet wenste te ontvangen. Weer een bewijs dat de hele Haagse bende onder een hoedje speelt, inbegrepen de o, zo rechtschapen heer Oosting, onlangs nog benoemd tot voorzitter van het Internationale Ombudsman Instituut.
    25,-

    Klanten-reviews van Memoires 1990-B (Paperback)

    Er zijn nog geen beoordelingen voor dit productBen jij de eerste die een review plaatst?

    Meer over Memoires 1990-B (Paperback)

    Productomschrijving

    3 mei 1990 Vanmorgen stond opeens generaal Hein de Villefort du Toit voor mijn deur. Omdat mijn flat nog leeg is (de container is onderweg van Durban naar hier) gingen we naar het Wiener Café in Hillbrow. Hij wilde me waarschuwen dat mij donkere tijden stonden te wachten. In Pretoria wordt thans gesproken in termen van: Oltmans bedelt altijd om geld, Oltmans kan in Holland nergens meer schrijven, Oltmans wordt door niemand serieus genomen, Oltmans is in alle opzichten nu alleen nog maar schadelijk voor Zuid-Afrika. Ik zei dat naar mijn mening Nothnagel in Den Haag schadelijk voor Zuid-Afrika was. „Ja, hij is gek,” aldus Du Toit. Ik verdedigde me en zei dat ik de laatste tijd juist wel op televisie was gevraagd in Nederland en dat Geert Mak een interview met me in De Groene Amsterdammer had gepubliceerd. Terwijl Du Toit zat te praten, trachtte ik vliegensvlug te analyseren waar deze nieuwste sabotage van mijn werk hier weer vandaan kon komen. Was het Nothnagel die een spaak in mijn wiel

    Productspecificaties

    Artikelnummer(s)
    Brand
    Uitgeverij Papieren Tijger
    Webshop.nl maakt gebruik van cookies. Ga je verder op onze website, ga dan akkoord met het plaatsen van cookies en de verwerking van deze data door ons en vermelde partners.